Human Head to najlepszy sklep płytowy w Nowym Jorku

Wszystko, co dobre w Nowym Jorku, już dawno zniknęło lub zniknie wkrótce. To mała przesada — lubimy to tutaj — ale to także prawda. Każdy, kto mieszkał tu przez jakiś czas, może ci to powiedzieć, od życiowych maruderów jak ja po nowych studentów NYU z ostatniego semestru. Tylko w tym tygodniu usłyszałem, że jeden z ostatnich pozostałych barów, który mnie obsługiwał, gdy byłem niepełnoletni, zamyka swoje podwoje. Nie dlatego, że jego właściciele pozwolili kilku nastolatkom na popijanie 20 lat temu, lecz dlatego, że sytuacja z czynszem w dzisiejszym Nowym Jorku jest piekielnie outrage’owa, mówiąc delikatnie. „Przykro mi to powiedzieć, ale przegraliśmy naszą walkę z czasami ekonomicznymi, miastem i właścicielem,” napisał właściciel pubu, brzmiąc jak każdy inny biedny frajer, który popełnił błąd myśląc, że może prowadzić lokalny biznes w tym hiper-gentryfikacyjnym koszmarze. Brakuje mi tego miejsca, jak również niezliczonych nocnych barów, tanich miejsc na wynos i zapyziałych miejsc DIY, które odeszły w zapomnienie jak monety w metrze.

Sklepy płytowe zostały szczególnie dotknięte w ostatniej dekadzie, i trudno podsumować straty, nie brzmiąc jak staruszek pełen goryczy. Chcesz usłyszeć o najlepszym sklepie płytowym w Nowym Jorku, dzieciaku? To było Kim’s, na St. Mark’s Place i blisko Columbii, gdzie spotkałem bezwzględne pobłażanie na moje podstawowe zakupy indie-rockowe i wracałem po więcej, aż w końcu zamknęli się około 2008 roku. To było Other Music, gdzie odkryłem wszelkiej maści dziwne delikatesy, zanim zamieniono je w wegańską restaurację jogurtową w 2017 roku. To było Tower Records na Broadwayu i West 66th Street, Virgin Megastore na Union Square oraz kilka franczyz Coconuts w południowej części hrabstwa Westchester, które wszystkie pomogły ukształtować mój gust, gdy nie miałem pojęcia, a wszystko to zostało już dawno zlikwidowane.

Przyczyny tych smutnych zakończeń są różne, ale jedna przyczyna rzuca się w oczy, to niekontrolowane linie trendów ekonomicznych w Nowym Jorku. Miasto przeszło z miejsca, które witało artystów i bohemów, do takiego, które systematycznie wyciąga ich z istnienia nadmiernymi kosztami. Polecam przeczytanie książki Jeremiaha Mossa Vanishing New York aby dowiedzieć się więcej o tym, co zostało utracone i dlaczego się to stało. Nie jest to zbyt daleko idący wniosek, że sklepy płytowe znikają, ponieważ sklepy płytowe, z ich chwiejnych marżach zysku i ich społeczności outsiderów, są wszystkim, czego nowoczesny kapitalizm nienawidzi.

To powiedziawszy, w Nowym Jorku wciąż jest wiele sklepów płytowych, które potrzebują więcej klientów, jeśli mają uniknąć podobnego losu. Jestem tak samo winny w unikaniu tej odpowiedzialności; jak wielu ludzi, teraz większość moich zakupów muzycznych robię albo online, na Bandcampie i Discogach, albo przy stoiskach z gadżetami na koncertach. Mam swoje ulubione sklepy stacjonarne, takie jak Turntable Lab, gdzie wybór jest mały, ale doskonały, i Academy Records, gdzie duch zrzędliwych kasjerów XX wieku wciąż żyje, ale wydawało się błędne wybierać temat do tej rubryki bez zrobienia kilkunastu badań. Więc spędziłem kilka miesięcy na badaniach, pytając znajomych o rekomendacje i odwiedzając mnóstwo sklepów, które chciałem odwiedzić od zawsze. (Tak, zgadza się: bezinteresownie poświęciłem godziny swojego życia na przeglądanie i kupowanie winyli, wszystko dla ciebie, czytelniku. Proszę, przestańcie bić brawo, to mnie zawstydza.)

To poszukiwanie zaprowadziło mnie w czasie do leniwego zakątka w Bushwick, gdzie bodega i salon piękności stoją obok Human Head Records. Szklana głowa manekina powoli obracała się na gramofonie w witrynie sklepu, pod postrzępionym banerem z napisem „HUMAN HEAD” w czcionce przypominającej kości szkieletu. W środku znalazłem więcej plastikowych czaszek i pudełka z używanymi winylami pokrywającymi każdą dostępną powierzchnię. Przepełniona półka z nowościami jest sortowana według dni tygodnia. Istnieje pewne podobieństwo porządku alfabetycznego w kilku większych półkach gatunkowych, ale głównie to miejsce jest zbudowane dla serendypity. Wyszedłem z mojej pierwszej wizyty z egzemplarzem Discreet Music Briana Eno, którego lekki szum powierzchniowy tylko wzmacnia klimat.

Dwóch facetów z Wisconsin założyło Human Head latem 2013 roku, kilka lat po tym, jak poznali się na koncercie Art Brut w Mercury Lounge. Travis Klein znał drogę po magazynie z czasu, gdy pracował w dystrybucji dla firmy zajmującej się napojami. Stracił tę pracę i zaczął sprzedawać płyty na boku, aby uzupełnić swoje zasiłki dla bezrobotnych, gdy jego kumpel Steve Smith, restaurator, którego własny biznes kulał po przejściu huraganu Sandy, zasugerował, że powinni otworzyć sklep płytowy razem. „Widziałem jego entuzjazm — nie mogłem go obudzić przed południem w niektóre dni, ale wstawał o świcie, żeby iść na giełdy płytowe,” mówi Smith. „Nie wiedzieliśmy, co robimy, ale trafiliśmy w dobre miejsce.”

Klein uśmiecha się. „To był zły pomysł, który się udał.”

Smith, który mieszkał w okolicy, wyszukał lokalizację. „To kiedyś był sklep z mundurkami dla policjantów i ochroniarzy,” mówi. „Musiałeś się dostać przez domofon.” Dziewczyna przyjaciela, która była w szkole kosmetycznej, przekazała im pierwsze kilka części manekina. Artysta plakatowy Rob Jones, który współpracował szeroko z Jackiem White’em, zaprojektował logo głowy w słoju. Reakcje na wystrój, mówi Klein, zazwyczaj wahają się od „dezorientacji po śmiech do strachu. Czasami możesz zobaczyć ludzi kwestionujących nasz zdrowy rozsądek z daleka, jakby myśleli: 'Co do cholery z wami, goście? To jest świetne.' ”

Początkowo głównie zaopatrywali się w rockowe, punkowe i metalowe płyty, które znali najlepiej, ale szybko rozszerzyli asortyment na szeroką gamę muzyki soul, jazz, reggae, hip-hop i latynoskiej, która teraz stanowi zdecydowaną większość ich oferty. „Gdybyśmy trzymali się bazy rockowej, którą zacząłem, nie sądzę, że bylibyśmy tak prosperującymi,” mówi Smith. „Może nawet by nas tu nie było.”

Na ulicy od Human Head znajduje się odcinek Graham Avenue, gdzie znaki uliczne mówią "Avenue of Puerto Rico," pomimo sporadycznych prób rasistowskich spekulantów nieruchomości na usunięcie tej etykiety. Właściciele sklepu są świadomi swojej roli jako intruzi w historycznej dzielnicy puertorykańskiej. „Jesteśmy cyganami,” przyznaje Smith. „Ale próbujemy być częścią historii tej dzielnicy.”

To oznacza budowanie relacji z ludźmi, którzy mieszkają w Bushwick znacznie dłużej niż oni. Duża część ich asortymentu muzyki latynoskiej pochodzi z prywatnych kolekcji sprzedanych przez długoletnich mieszkańców lub ich członków rodzin, w tym wielu z własnymi historiami o branży płytowej. „Wiele muzyki zostało tu stworzonych,” mówi Klein. „Patrzę na etykietę i widzę adres w okolicy.” Ich klienci, którzy szperają w skrzyniach, wśród nich był lider zespołu i perkusista Johnny Zamot („Przychodzi do tej okolicy od 30 lat, szukając muzyki,” mówi Klein) oraz legendarny producent rapowy Large Professor.

Klein z ekscytacją opowiada mi, jak śledził rzadki relikwią dla klienta o imieniu Freddie, który grał w lokalnej grupie salsa około 1970 roku. „Kilka miesięcy temu facet przynosi mi stos rupieci w bagażniku, wszystkie te latynoskie płyty bez okładek,” mówi. „A w środku była ta jedna 45, i na pewno to była 45 Freddiego, której nie ma. Miałem facetów, którzy szukali tego od lat!”

Nie ma wątpliwości, że Human Head to niesamowite odkrycie dla każdego, kto uwielbia zakupy winylowe. Ma prawdziwe poczucie miejsca, wybór jest znakomity, ceny są rozsądne, a personel jest przyjazny. Ale czy to najlepszy sklep płytowy w Nowym Jorku? W mojej wierze jako Nowojorczyka, nie mogę wydać jednoznacznego orzeczenia w takiej sprawie. Cały sens tego miasta polega na tym, że wszyscy mają swoją opinię — wiele z nich jest złych, niektóre niezrozumiałe, ale wszystkie są nasze. Konsensus jest dla turystów. Wyjdź tam, kup kilka winyli i przekonaj się sam.

Następnie udajemy się do najlepszego sklepu płytowego w Karolinie Południowej.