Wprowadzenie do Johnnie Taylor

Nie ma większej gwiazdy, która wyłoniła się podczas Soul Explosion 1969 niż Johnnie Taylor. Dorastając po drugiej stronie rzeki Mississippi w West Memphis, Arkansas, Taylor rozpoczął swoją karierę jako gospelowy piosenkarz o znacznym uznaniu; dwukrotnie zastępował Sama Cooka na początku swojej kariery, najpierw w The Highway Q.C.’s, a potem w Soul Stirrers. Taylor ostatecznie podpisał kontrakt z wytwórnią Cooka, gdy ten zyskał dużą popularność jako świecki artysta, ale jego kariera została wstrzymana, gdy Cook został zastrzelony w 1964 roku. Przeprowadził się do Memphis w 1966 roku i szybko został podpisany przez Stax Records, a jego współpraca z duetem pisarskim Hayes-Porter przyniosła mu sukces. Jego największy hit - i chyba jego wizytówka - pojawił się w 1968 roku z utworem „Who’s Making Love”, napisanym przez inny zespół pisarski Stax, który stał się ważny w drugiej połowie wytwórni: We Three, trio Homer Banks, Bettye Crutcher i Raymond Jackson.

W 1968 i 1969 „Who’s Making Love” stał się najlepiej sprzedającym się singlem Stax wszech czasów, bijąc rekordy sprzedaży dla wszystkiego, co pojawiło się przed nim. Był to nieustająco numer 1 na listach R&B, a nawet zdobył 5. miejsce na listach pop, co jest ogromnym osiągnięciem, biorąc pod uwagę całe inne klasyczne utwory, które ukazały się w tym czasie. Taylor stał się centralną postacią Stax; od 1968 roku do zamknięcia wytwórni był pewniakiem komercyjnym i najbardziej opłacalną gwiazdą wytwórni.

Wybraliśmy Raw Blues jako album Taylora przedstawiony w naszym box secie; oto sześć kolejnych albumów, które możesz odkryć od tego wokalisty.

Wanted One Soul Singer (1967)

Debiutancki album Taylora w Stax to album poszukiwań; próbują go w różnych stylach. Ballady, krzyczące utwory, soulowe single, które brzmią jak repliki najlepszych rzeczy z fabryki Stax. Przy swoim następnym albumie stanie się supergwiazdą, więc ten album jest jak jego ostatni album w kokonie przed wydostaniem się.

Who’s Making Love (1968)

Album, który nie może zabraknąć w żadnej kolekcji płyt. Historia wzrostu Johnnie Taylora jest również historią zespołu pisarskiego We Three - Homer Banks, Bettye Crutcher i Raymond Jackson - gdy odkrywali dorosłe opowieści o kłopotach domowych i romantycznych, które sprawiały, że albumy Taylora były tak fascynujące, a jego występy ożywione. Ten album to ich odkrywanie kodu, który uczynił go opłacalnym wykonawcą, i miał wpływ na każdy album, który pojawił się po tym.

The Johnnie Taylor Philosophy Continues (1969)

Więcej ogrzewaczy We Three, więcej występów wokalnych, które brzmią jakby Johnnie został złapany z kochanką i chce zaśpiewać, aby się z tego wydostać. To, że zaczynał jako piosenkarz gospel, jest zawsze zabawne, ale szczególnie w albumach jak ten.

One Step Beyond (1970)

To prawdopodobnie, obok Raw Blues, najbardziej poszukiwany album w katalogu Taylora, album orkiestrowych ballad, który z jakiegoś powodu jest owinięty w motyw kosmiczny. Ale album jest wyjątkowy dzięki swojemu bogatemu brzmieniu, które jeszcze nie stało się standardem w Stax, a Taylor z pewnością robi najlepsze świadectwo pomiędzy śpiewem w tym albumie.

Taylored In Silk (1973)

Idealna gra słów w tytule, idealna okładka i przynajmniej jedna idealna piosenka o unikaniu rozwodu, ponieważ jest drogi („Cheaper to Keep Her”), to Taylor w trybie króla, płynący komfortowo na dużej wysokości z bardzo małą burzą. W tym albumie również zasadniczo wynajduje R&B z jedwabnymi prześcieradłami, ciche burze, dla zabawy.

Eargasm (1976)

Poza tym, że trzeba to mieć ze względu na zabawny tytuł, zawiera największy hit Taylora: „Disco Lady”, pierwszą piosenkę numer 1 w pop, która zawiera słowo „disco” w tytule. Ta piosenka i album zainspirowały praktycznie każdego innego soulowego artystę do eksperymentowania z disco przynajmniej na jednym albumie, ale Taylor dotarł tam pierwszy i zrobił to najlepiej.