Dlaczego Wybraliśmy Sorcerer:

AW: Chciałem zacząć od zapytania, dlaczego wybraliśmy tę płytę, ale potem zdałem sobie sprawę, że to było w zasadzie moje stwierdzenie w okolicach czerwca lub lipca: „Hej Cam, powinniśmy to zrobić jako Płytę Miesiąca.”

Cameron Schaefer, Vinyl Me, Please, Szef Muzyki: Tak, w zasadzie zaufałem tobie w tej sprawie. Powiedziałeś, że powinniśmy to zrobić, posłuchałem i pomyślałem: „To może być interesujący wybór.” To jest fajne, bo to Miles Davis, wielki artysta, ale to też album, który jest trochę zapomniany i którego prawie nigdy się nie widzi. Potem skontaktowałem się z Sony i powiedziałem, że chcemy to zrobić jako Płytę Miesiąca, a oni zgodzili się. Tak to się właściwie zaczęło.

AW: Chciałem, żebyśmy to zrobili z kilku powodów. Zdałem sobie sprawę, że to jedyny album Milesa Davisa, którego nigdy nie widziałem w sklepie, i pomyślałem, że jeśli ja go nie widziałem, to większość innych ludzi też nie. Może to być jeden z najmniej wznawianych LP'ków Milesa z lat '60. To również bardzo nietypowy album; nie ma na nim jego autorstwa utworów, a na końcu jest ten dziwny utwór. To jest przejściowy, głęboko osadzony album dla artysty, o którym wszyscy myślą, że go znają na wskroś. Po przeprowadzeniu badań zdałem sobie sprawę, że to naprawdę interesujący album, który w pewnym sensie pomaga zrozumieć, na jakim etapie kariery wtedy był Miles i dokąd zmierzał. Już wcześniej zrewolucjonizował jazz i stworzył, jakby nie patrzeć, definiujące albumy jazzowe, a potem na chwilę nie wiedział, co dalej robić. Potem stworzył te wszystkie jazz-rockowe albumy i miał swój drugi wielki okres. Zamiast robić to, czego wszyscy się spodziewali, zrobił ten album, w którym jest bardziej członkiem zespołu, pozwalając swojemu drugiemu kwintetowi decydować o muzyce w pewnym sensie.

To także najmniej prawdopodobny album Milesa, jaki można sobie wyobrazić, że klub płytowy taki jak nasz wyda ponownie, i to również było dla nas super atrakcyjne. I potem sprawiłeś, że to się stało.

Szczegóły Masteringu

AW: Rozumiem, że pracowaliście od pewnego czasu nad digitalizacją katalogu Milesa Davisa z oryginalnych taśm. Jak wyglądał ten proces?

Mark Wilder, Battery Studios, który pracował nad naszym remasterem Sorcerer: Proces masteringu muzyki Milesa Davisa przeszedł pewien rozwój. Jeśli spojrzysz wstecz ponad 20 lat, zobaczysz początek serii box setów. Filozofia była inna niż teraz. Dużo remiksowaliśmy, aby niepublikowana muzyka dobrze komponowała się z wydaną muzyką w box setach. Teraz, gdy zajmujemy się poszczególnymi albumami, chcemy przywrócić to uczucie, jakie mieli zagorzali fani, gdy po raz pierwszy słyszeli tę muzykę. Wracamy do oryginalnych miksów tak często, jak to możliwe, i porównujemy je z wczesnymi, oryginalnymi wydaniami, aby upewnić się, że spełniamy intencje Milesa, Teo i wszystkich innych zaangażowanych w te nagrania. Kiedy ponownie miksujemy, dokonujemy szczegółowych porównań, aby upewnić się, że trafiliśmy w sedno.

AW: Ile czasu trwał proces remasteringu Sorcerer konkretnie, a katalogu ogólnie?

MW: Mastering LP Sorcerer zajął nieco ponad dzień. Najpierw zrobiliśmy hi-res (24/192) płaskie przeniesienia (bezpośrednio z taśmy) najlepszych dostępnych masterów. Te taśmy były używane kilka razy na przestrzeni lat i nie są już tak świeże, jak były kiedyś. Na przestrzeni lat wykonywaliśmy kopie dla naszych afiliacji na całym świecie. W przypadku Sorcerer najlepsze taśmy to kopie wykonane dla Wielkiej Brytanii w 1967 roku. Nie miały one tak dużego zużycia jak oryginalne taśmy z USA, więc użyliśmy tych kopii. Następnie założyłem słuchawki i sprawdziłem przeniesienia; naprawiając błędy techniczne. W przypadku tego albumu, oprócz błędów technicznych i niewielkiego pogorszenia jakości taśm, usunąłem całkiem sporo szumów. To naprawdę otworzyło drzwi dla większej klarowności w niskich częstotliwościach. Gdy mam już przygotowane pliki zedytowane i umieszczone w komputerze, zaczyna się porównawcze słuchanie. Zarówno Steve Berkowitz, jak i ja słuchamy oryginalnego wydania obok przygotowanych plików i podejmujemy decyzje, aby dopasować dźwięk. To wszystko to analogowe przetwarzanie, a większość tych zmian ma na celu dopasowanie różnic w łańcuchach audio sprzed 50 lat oraz wszelkich procesów, które zostały wykonane podczas masteringu w tamtym czasie. Gdy już mamy odpowiedni dźwięk, drukujemy ten utwór i przechodzimy do następnego.

Jeśli chodzi o katalog, jest to proces ciągły. Ale za każdym razem, gdy podejmujemy się kolejnego, proces jest taki sam. Najlepsze źródło taśm, najlepsze wydanie LP, kontrola jakości, dopasowanie i wykonanie.

AW: Jakie są wyzwania związane z remasteringiem muzyki Milesa?

MW: Dla mnie to wiedza, że fani Milesa są tak przywiązani do dźwięku jego płyt. Jeśli coś jest nie tak, słyszę o tym; więc moim zadaniem jest upewnienie się, że moja praca nie zakłóca ich przyjemności z muzyki.

AW: Czy mógłbyś wyjaśnić naszym czytelnikom, czym jest mastering bezpośrednio na metal? Ten proces został tutaj wykorzystany.

MW: Mastering bezpośrednio na metal (DMM) omija kroki w produkcji, zapewniając cichsze i bardziej dokładne tłoczenie w porównaniu do źródła. Każdy krok w procesie produkcji otwiera drzwi dla większego hałasu i więcej problemów technicznych, DMM minimalizuje to. DMM jest szczytem masteringu dysków, niestety pojawił się na początku ery CD. Jestem pewien, że CD i tak by powstało, ale kto wie, co mogło się stać z LP, gdyby DMM miał silniejszą pozycję przed rozpoczęciem ery CD.

Szczegóły Pakowania

AW: Wiele pracy włożono w ten mastering i remastering, ale sporo pracy włożono również w kolorystykę tego wydania, prawda?

CS: Tak. Właściwie wynaleźliśmy nowy kolor dla PVC, który posłużył do wykonania tej płyty; dopasowaliśmy go do fioletowego koloru na okładce i stworzyli ten nowy kolor dla naszego tłoczenia. Ma okładkę w stylu tip-on i jest wykończona wysokim połyskiem w starym stylu. Naprawdę chcieliśmy dopasować okładkę do tego, jaka byłaby, gdybyś kupił ją w 1967 roku.

Jest też nowa książeczka, która jest ekskluzywna dla naszej edycji, z zdjęciami Milesa z tej ery oraz Liner Notes autorstwa Bena Ratliffa.

AW: To naprawdę przekracza moje oczekiwania, jakie miałem, kiedy poprosiłem cię tego lata. Właśnie zdałem sobie sprawę, że ponieważ robimy to jako Płytę Miesiąca w grudniu, to zostanie wysłana w miesiącu 50. rocznicy jej wydania. Przypadkowo przekształciłem to w wydanie na 50. rocznicę. Nie moglibyśmy tego lepiej zaplanować, gdybyśmy próbowali.