Dlaczego i jak wybraliśmy tę płytę

Cameron Schaefer: To było dzięki pomocy naszego człowieka Gene'a Zacharewicza z Universal, z którym pracowaliśmy wiele razy i który jest jednym z naszych ulubionych ludzi w wytwórniach, z którymi współpracujemy. Ma naprawdę głęboką wiedzę o muzyce, ale jest jednym z tych facetów, którzy rzadko ją oferują; ma wiedzę, ale nie wywyższa się nad tobą czy coś w tym stylu. Nadzoruje katalog Universal, więc jest wiele muzyki, o której musi wiedzieć. Przyniósł nam ten tytuł; wspomniał, że nigdy nie był wznawiany, że mają taśmy i że to naprawdę fajna płyta. Nie znałem muzyki Willie Bobo, wysłuchałem tego i byłem naprawdę zaskoczony; to funkowa, zabawna płyta latynoamerykańskiego jazzu.

Andrew Winistorfer: Tak, pamiętam, że Gene wysłał nam to w sierpniu lub wrześniu zeszłego roku, a znałem nazwisko Willie Bobo, ale nie spędziłem zbytnio czasu z jego konkretnym katalogiem. Uważałem, że to niesamowita płyta, ale musieliśmy czekać do letniego miesiąca, ponieważ, tak jak płyta Jorge Ben w Essentials w tym miesiącu, wydaje mi się, że to płyta na letnie grillowanie. Sposób, w jaki przekształca Beatlesów „Michelle” oraz jak tłuste są oryginały, idealnie nadaje się do stania obok grilla. Więc trzymaliśmy to przez kilka miesięcy i teraz to robimy. Po kilku miesiącach soulowych i gospelowych, wydawało się, że to idealny moment, aby powrócić do jazzu w Classics w tym roku.

Szczegóły pakietu

Otrzymaliśmy oryginalne taśmy i mieliśmy Ryana Smitha z Sterling Sound, który wykonał remaster bezpośrednio na laquers. Następnie została wytłoczona w QRP w Salinas, Kansas. AAA w tej płycie, jak w ostatnich dwóch albumach Classics. Ta płyta brzmi lepiej niż kiedykolwiek.

I ma broszurę z Notatkami do odsłuchu napisaną przez naszego człowieka Gary'ego Suareza, który napisał ten niesamowity esej dla nas w zeszłym roku o Willie Colon, co sprawiło, że pomyślałem, że będzie idealnym autorem tych notatek, i napisał pięknie o tym, jak ten album pozwolił Bobo uniknąć zaszufladkowania w latynoamerykańskim jazzie i jak naprawdę przejął kontrolę nad swoją sztuką dzięki tej płycie. To nigdy nie zostało wznowione na winylu, i czuję, że to idealna płyta do Classics; opowiada historię niedocenianego geniusza, którego najlepsze dzieła są może „zagubione” w archiwach wytwórni.