Fala artystek, które wybierają luźne ubrania, aby uniknąć obiektywizacji

Przed tym, jak zaczęła być niesmacznie nękana w mediach społecznościowych, Eilish została rzeczniczką marki Calvin Klein w kampanii "Mówię swoją prawdę w #MYCALVINS". W swoim melancholijnym, 30-sekundowym klipie dla marki, Eilish ponuro leży w wannie, wyrażając swoje myśli o samotności i o tym, że nie chce być w pełni widoczna. "Dlatego noszę duże, obszerne ubrania. Nikt nie może mieć zdania, bo mnie nie widział," powiedziała, żartując wcześniej, czy ludzie postrzegaliby ją jako szczupłą-grubą.

Eilish nie jest pierwszą osobą, którą pochłonęła publiczność, która poczuła się swobodnie w stosunku do mizoginii, ale jest najnowszym dodatkiem do legionu kobiet-singer, które wymieniły skąpe ubrania na luźne, androgyniczne stroje. Choć równoważenie między kobiecością a komfortem stylu jest często poddane krytyce, nowsze artystki przejmują kontrolę nad swoim wizerunkiem po długotrwałym trendzie niezgody na tradycję mizoginii w branży.

Wokalistka i matka po raz pierwszy Kehlani była głośna na temat swojej panseksualności, zamiast dostosowywać się do regulacji biseksualnych lub heteroseksualnych. Choć czasami zmysłowa w swojej muzyce i wyglądzie, Kehlani jest również znana z luźnych ubrań i luzu, który emanuje jej cool z Bay Area. W czerwcu, stworzona przez nią linia uniseksowych ubrań TSNMI obejmowała szeroki wybór jasnych bluz, T-shirtów, niemowlęcych body oraz biżuterii gender-fluid.

Stając się gwiazdą po wsparciu Kehlani podczas SweetSexySavage World Tour, Ella Mai również doświadczyła luźnych stylizacji przed premierą swojego debiutanckiego albumu. Zanim podpisała kontrakt z producentem Mustardem w 10 Summers Records, Mai często nagrywała filmy na Instagramie, w których singowała popularne utwory, całkowicie od szyi w górę, ostrożnie unikając rzucenia ciała w centrum uwagi. Jeśli już, to jej kręcone włosy są głównym punktem skupienia, ponieważ Mai nosi ubrania, które ukrywają ciało i lekkie makijaże, aby emanować naturalnością sąsiadki. Na Grammy 2019, przed zdobyciem nagrody za Najlepszą Piosenkę R&B za "Boo’d Up", Mai pojawiła się na czerwonym dywanie w obszernej, zwiewnej sukni, która odsłoniła tylko nagie ramiona artystki.

Jednak zanim angielska piosenkarka stała się gwiazdą wieczoru, widzowie zareagowali sarkastycznie na jej teledysk do singla "Shot Clock", w którym Mai wygląda na zauważalnie niewygodną, unikając kontaktu wzrokowego z męskim odpowiednikiem. Obserwując sztywność Mai w wideo, media społecznościowe próbowały obnażyć piosenkarkę, używając jej stroju i neutralnej treści tekstów jako wskazówek do spekulacji na temat lesbijskej tożsamości Mai. Mai nie miała odpowiedzi na te zarzuty, kontynuując promowanie swojego debiutanckiego albumu aż do otrzymania Grammy. Podczas ceremonii wręczenia nagród, Mai została uhonorowana improwizowaną wersją "Boo’d Up" przez Alicię Keys, która kiedyś również nie była obca oskarżeniom o wątpliwej naturze dotyczące jej seksualności w oparciu o wygląd.

Metamorfoza Alicii Keys była niezwykłą przemianą od jej punktu wyjścia na początku lat 2000. Regularnie nosząc warkocze, Keys później uległa presji dotyczącej swojej seksualności, przechodząc na noszenie ubrań podkreślających sylwetkę i odsłaniając wygładzone włosy, po wydaniu dwóch pierwszych albumów. Minęło prawie dwa dziesięciolecia, a podczas gdy całkowicie absorbowała swoją kobiecość, niezależnie od tego, co nosi, Keys ostatnio prowadziła ruch bez makijażu, podejmując decyzję z wnętrza, aby pozbyć się produktów kosmetycznych.

Inna laureatka Grammy 2019 H.E.R. zdobyła dwie nagrody za Najlepszy Album R&B (H.E.R.) i Najlepszą Piosenkę ("Best Part") nosząc neonowozielony kombinezon, który praktycznie ją całkowicie zasłonił. H.E.R. (którego akronim oznacza "having everything revealed") zdobyła renomę poprzez całkowite ukrycie swojego wyglądu, poprzez okulary przeciwsłoneczne, zasłaniając usta w zdjęciach jedną ręką i celowo rozmyte posty na Instagramie. Decydując się na ukrycie swojej tożsamości przez pewien czas po wydaniu debiutanckiego albumu w 2017 roku, H.E.R. obiecała anonimowość, pozwalając swojej muzyce mówić sama za siebie, nosząc tylko okulary przeciwsłoneczne i obszerne, zasłaniające stroje.

Jako nieoficjalny precedens dla buntu kobiet w pop-muzyce, Janelle Monáe zapewniła trampolinę dla nonkonformistycznej tożsamości, szczególnie podczas swojego czarno-białego okresu w garsonkach “androida”. Z starannie ułożonymi włosami, oxfordkami i skłonnością do wybuchów energicznych tańców, które nawet James Brown byłby dumny, Monáe przyjęła rolę Cindi Mayweather podczas serii albumów Metropolis. Mayweather była fikcyjnym androidem, który zdołał spotkać człowieka Anthony'ego Greendowna, a saga albumowa śledzi ich wieczną podróż w poszukiwaniu miłości i wolności. Osobista moda Monáe ściśle podążała za fabułą, nosząc garnitury, aby przedstawić niewolnictwo Mayweather, towarzysząc do zgranej muzyki, która najlepiej nadawała się do teatralnej realizacji. Z czasem Monáe zrzuciła swoje warstwy w The Electric Lady, balansując na granicy seksualnej płynności w eksploracyjnym "Q.U.E.E.N" i dosłownie odsłoniła swoje ciało coraz bardziej w ujawniającym duszę Dirty Computer. Odrzucając rolę Cindi Mayweather — i Anthony'ego Greendowna jako swojego partnera — Monáe całkowicie zaakceptowała swoją panseksualność i obraz ciała, odkrywając siebie dla siebie

Z tymi kobietami jako wzorem, fluktuacje zmieniły się w zakresie seksualnej obiektualizacji i tego, jak artystki pozwalają na siebie reprezentować. Jeśli samoekspozycja determinuje publiczną konsumpcję, powinna być wyrażona za zgodą, bez tego, aby kobiety były niezamierzony zredukowane do obiektów pożądania. Ponieważ hiperseksualizacja praktycznie nie jest konieczna dla aktywnego słuchania, artystki tej ery oparły podstawy swoich karier niemal całkowicie na swojej muzyce — w luźnych ubraniach i wszystkim innym.