Stan Twitter: Badanie wzmacniającej i toksycznej natury internetowych fandomów

Fani i fanki byli instrumentami promocyjnymi, które przyczyniły się do sukcesu wielu muzyków. To może być jedna z najlepszych rzeczy, jakie oferują artystom, których wspierają. Jednak wpływ ten wykracza poza samo wyrażanie wsparcia. Pomogli oni wprowadzić nowych artystów na światową scenę i podkreślić talent innych poprzez dzielone treści. W 2018 roku byliśmy świadkami wzlotu Doja Cat, powrotu Tygi oraz przejęcia „Sicko Mode”, „Mo Bamba” i „Thank U, Next”, wszystko to w dużej mierze dzięki wpływowi fanów muzycznych na Twitterze. A jak dotąd w tym roku, stan Twitter działał jako narzędzie public relations dla Cardi B, J. Cole’a, Iylli, Blueface’a, Megan Thee Stallion i Lany Del Rey, między innymi. Ostatni singiel Cole’a, „Middle Child”, otrzymał przeróbkę popularnego klipu z Spongeboba, a to pasuje tak doskonale, jak za pierwszym razem, gdy format memów był testowany na „Sicko Mode” Travisa Scotta. Takie klipy rejestrują się w podświadomości widzów i skłaniają wielu do ponownego odtwarzania piosenki.

Cyfrowe przesłuchania i wyświetlenia piosenek R&B artystki Iylli wzrosły w czasie rzeczywistym dzięki platynowemu Tweetowi, który pomógł załatwić dwie sprawy jednocześnie. Po pierwsze, użytkownik podkreślił jej talent, prezentując fragmenty wizualizacji dla „Juice” (które jest jej najbardziej oglądanym wideo do tej pory), a następnie podzielił się linkiem do jej EP na Spotify w wątku. Pragnienie więcej muzyki od tej artystki (która była nieznana wielu przed tweetem) było tak intensywne, że fan odpowiedzialny za Tweet zmęczył się odpowiadaniem na pytanie „Kim ona jest?”

Trudno prześledzić wzlot Blueface'a lub jak doprowadził nas wszystkich do tańca przy Thotiana, ale to właśnie takie wideo stopniowo hipnotyzowały świat.

Cardi B ma za sobą udaną ostatnie 2 lata. Kiedy nie zabłyskuje na czerwonym dywanie, odbiera wiele nagród, a kiedy nie rapuje na swoim nagraniu, występuje w zaskakujących duetach w takich utworach jak „Twerk” City Girls i remix „Thotiana” Blueface'a. Nawet proste Tweety jak ten, które ukazują jej talent jako raperki i performerki, nieoficjalnie upewniają wielu, że rzeczywiście, zdobywczyni Grammy na pewno nie zniknie w najbliższym czasie.

Kiedy to nie podpisy robią swoją robotę, to oryginalne i dzielone treści promują wizerunek artystów. Tak wzmacniające, jak to może wydawać się, ma to swoją cenę. Twitter to podwójny miecz. Kiedy ci członkowie fandomu nie chwalą swoich ulubieńców, bezlitośnie atakują artystów, których nie lubią, oraz ich fanów. To tworzy negatywne postrzeganie tego, co normalnie powinno być odzwierciedleniem miłości i pasji, które płyną z fandomu. Każdy członek stan Twitteru jest jak Spider-Man. Kryją się za maską, którą są zdjęcia profilowe celebrytów lub memy, a podobnie jak Spider-Man, zrobią wszystko dla artystów, których kochają, jak Spidey dla cioci May i Mary Jane. Z jednej strony, ich działania mogą wywołać „Awww” i podziw. Jednak, gdy wyczują sukces osobowości, których nie lubią, lub gdy ich ulubieńcy spotykają się z krytyką, zakładają czarny kostium. Nawet gdy ci, których wspierają, są w błędzie, chronią ich murem z toksycznego dymu i atakują tych, którzy ich krytykują. Stają się zagrożeniem dla internetu, wysyłając groźby śmierci, wydobywając informacje osobiste, nękając i bezwstydnie pokazując negatywne cechy fandomu. Niektórzy z dobrze znanych mistrzów notorycznych działań online to fani Nicki Minaj, Ariany Grande, Seliny Gomez i Justina Biebera.

Mądra postać kiedyś powiedziała: „Z dużą mocą wiąże się wielka odpowiedzialność.” Nie ma wątpliwości, że osoby prowadzące konta fanowskie zbudowały mocną sieć ludzi w tej samej przestrzeni i mogą zrobić wiele dla muzyków, szczególnie pomagając nieznanej marce zaistnieć w mediach. Niemniej jednak, fandomy mają również moc tworzenia negatywnych ruchów, dlatego czują się pewni w byciu cyfrowymi barbarzyńcami. W zeszłym roku członek obsady Saturday Night Live Pete Davidson opublikował notatkę na Instagramie, sugerując, że miał myśli samobójcze, i podczas gdy wiele osób okazało mu wsparcie poprzez miłe słowa, grupa agresywnych entuzjastów popkultury wysłała mu wiadomości poprzez Tweety, namawiając go do zabicia się. Wiele osób, które odpowiedziały Davidsonowi z negatywnymi życzeniami, było fanami Ariany Grande.

Byliśmy również świadkami, jak fani Nicki Minaj wykazywali cechy typowo przypisywane stalkerom, psychopatom, prześladowcom i mordercom w sprawach, które – najczęściej – dotyczą ich idolki, która się kompromituje w internecie. Z licznych przykładów, incydent pomiędzy Stefflon Don a Barbz pozostaje niezapomniany. Podczas ich wybuchowej wymiany zdań w mediach społecznościowych, Nicki chwaliła się, że jej przyjaciółka Rah Ali pobiła Cardi podczas ich pamiętnej bójki na New York Fashion Week. To skłoniło brytyjskiego rapera do wyrażenia swojego rozczarowania w sekcji komentarzy. W odpowiedzi do Minaj, powiedziała: „Jesteś dużą dorosłą kobietą mówiącą o tym, że kogoś pobijesz??? Królowa??? Jestem rozczarowana, wielu ludzi na Ciebie patrzy, pokaż nam coś lepszego.” To zdaje się wystarczyło, by fani skrytykowali raperkę, używając jej wyglądu, kariery i etniczności jako tematów do obraźliwych uwag.

Nie można zaprzeczyć, że stan Twitteru zmienił krajobraz społeczności fanów i dzielenia się muzyką. Choć Twitter może być miejscem do wyrażania miłości i wdzięczności, armie fanów mogą (i zrobiły to) również zamienić się w narzędzia nękania i zastraszania, które grożą podważeniem całej tej miłości i inkluzji. Prawda, że poczucie przywileju towarzyszy nowoczesnej kulturze fanów. Fani inwestują swoją miłość w celebrytów, a potem stają się akcjonariuszami, tęskniącymi za zwrotem w postaci polubień, retweetów, odpowiedzi i obserwacji. Ale to doprowadziło wielu ludzi do zgubienia się w światach, o których nie mają pojęcia, ludzi, o których wiedzą mało, i wydarzeń, które są poza ich kontrolą. Próba określenia, czy dobre cechy zapalonych miłośników muzyki przewyższają złe, jest niemal niemożliwa, ponieważ artyści i wytwórnie świadczą o wpływie wsparcia online na ich dochody. Niemniej jednak, w Internecie toczy się również ważna dyskusja krytykująca fandomy i oznaczająca ich ruchy jako toksyczne, szkodliwe i niebezpieczne. Treści, które spożywamy, kształtują nas, zarówno w dobry, jak i zły sposób. W przypadku kultury fanowskiej, filtrowanie negatywnej energii z pozytywną to najlepszy sposób na uczestniczenie i cieszenie się. Możesz być po stronie zbiorowej siły społeczności lub częścią zbioru zbiorowych hejterów.