Ambrose Akinmusire gra blues

Na przestrzeni pięciu, a teraz sześciu, gęstych, skomplikowanych, oszałamiających, niesamowitych albumów, Ambrose Akinmusire nieustannie wyzwał i dostosował normy jazzu, wykorzystując swoją muzykę jako lustro dla społeczeństwa, kwestionując ogromne problemy naszych czasów, od brutalności policji, przez białą supremację, po rasizm strukturalny, aż po codzienne wyzwania egzystencji w społeczności afroamerykańskiej. Jego debiut na Blue Note w 2011 roku, The Heart Emerges Glistening, zawierał utwory na cześć Oscara Granta – podobnie jak Akinmusire, syn Oakland, który został zamordowany przez policję w 2009 roku – a jego album z 2014 roku, The Imagined Savior Is Far Easier to Paint, podejmował temat kultu bohaterów i zawierał utwór, w którym odczytywał imiona ludzi zabitych przez policję. Album Origami Harvest z 2018 roku rozwijał dotychczasową pracę Akinmusire’a na rzecz głównie udoskonalonych kompozycji, które zawierały zwrotki rapu freestyle.

Szósty LP Akinmusire’a on the tender spot of every calloused moment pojawia się w szczególnie wymownym czasie, biorąc pod uwagę sprawiedliwy niepokój w wielu miastach w USA, a nastrój albumu odzwierciedla ten moment: jest zmęczony i ma dość. Akinmusire, po rozmowach z innym ikonicznym geniuszem, który uczynił swój jazz politycznym, Archie Sheppem, zaplanował on the tender spot jako swój album „bluesowy”, gdzie jego gra jest bardziej poważna, zredukowana i surowa. Akinmusire nie stracił jednak żadnej ze swojej mocy; ten album zatrzyma cię dosłownie w miejscu i powali cię każdego nowego ruchu.

Akinmusire wspierany jest przez swój zwykły kwartet pianistę Sama Harrisa, basistę Harisha Raghavana i perkusistę Justina Browna, którzy nadają tym utworom stonowany nastrój. Album oparty jest na dwóch hołdach dla ważnych postaci w edukacji jazzowej Akinmusire’a. Pierwszym jest „Mr. Roscoe (consider the simultaneous)”, utwór oddający hołd Roscoe’owi Mitchellowi, założycielowi legendarnej awangardowej grupy jazzowej Art Ensemble of Chicago, a także jego ostatniemu współpracownikowi na żywo. Akinmusire zobaczył Art Ensemble na jednym z pierwszych koncertów jazzowych, po wygraniu konkursu w szkole średniej, co otworzyło przed nim zupełnie nowy sposób myślenia o muzyce. Utwór ten daje przestrzeń na jego liryczne linie trąbki oraz szalone zmiany tonacji i zmieniające się piaski, które charakteryzują katalog Art Ensemble. Drugim hołdem jest „Roy”, utwór na cześć niedawno zmarłego Roya Hargrove’a, innego trębacza, który połączył rap i jazz i który miał Akinmusire’a w swoim zespole na początku kariery tego ostatniego. Nastrój jest tutaj bardziej żałobny, ale podtrzymywany przez otwartą grę Akinmusire’a.

Album kulminuje utworem „Hooded procession (read the names aloud)”, w którym Akinmusire gra na Rhodesie, bez towarzyszenia, co tworzy poruszające, niszczące zakończenie, które w ciągu trzech minut uchwyca całe zamieszanie, terror i smutek w centrum albumu. on the tender spot of every calloused moment może być największym osiągnięciem Akinmusire’a, szóstym albumem Akinmusire’a, który cicho buduje mistrzowskie dzieło, pokazujące, jak jazz może funkcjonować jako muzyka, która mówi coś o życiu w Ameryce XXI wieku.