Niekonwencjonalna, niedoceniana muzyka świąteczna, której potrzebujesz w tym sezonie

Muzyka świąteczna w dużej mierze jest pustym rozszerzeniem nieco paskudnie komercyjnych aspektów tego sezonu. W najgorszym przypadku to muzyk, który ma być impulsem do zakupu w punkcie sprzedaży, wraz z piernikiem latte, który napędzi wasze zakupy prezentów na ostatnią chwilę. To tylko wypełniacz dla średniowiecznych artystów, aby zdobyć finansowy zastrzyk na koniec sezonu, który z nadzieją pasuje do podgrywających zielono-czerwonych swetrów, które zawsze są o rozmiar za małe.

Ale... nie musi tak być. Jeśli wiesz, gdzie szukać, jest mnóstwo doskonałych albumów związanych ze świętami, które mogą wprowadzić radość do twoich skarpetek i ożywić imprezę z okazji Bożego Narodzenia w lipcu. Oczywiście są te kilka albumów, na które wszyscy mogą się zgodzić, a mianowicie gorzki-słodki A Charlie Brown Christmas Vince'a Guaradliego i A Christmas Gift for You from Phil Spector, ale gdzie się zwrócić, gdy te utwory wypaliły dziurę w twojej duszy muzycznej po dekadach nadmiernego odtwarzania? Mamy dla Ciebie.

Dla dziwnych ludzi jest A John Waters Christmas, pół godziny kiczowatych dziwactw skomponowanych przez kultowego reżysera filmowego Johna Watersa z jego osobistej kolekcji nowości bożonarodzeniowych. Świąteczne imprezy Watera w Baltimore to prawdziwy hit (jego kartki świąteczne są także nie do przeoczenia), więc od samego początku jesteś w dobrych rękach. Z gorącym graniem, takim jak słodka dusza "Fat Daddy," legendarnie wysoki głos Tiny Tima w "Rudolph the Red Nosed Reindeer," uroczy doo-wop "Christmas Time Is Coming (A Street Carol)," proto-kwanzaa "Santa Claus Is A Black Man," oraz pozytywnie wiecznie zielona funk Big Dee & Little Irwin’s "I Wish You Merry Christmas," A John Waters Christmas to łatwy must-have przy sączeniu psychodelicznego gorącego czekolady przy kominku.

Jeżeli chcesz wejść jeszcze głębiej niż na składankę Johna Watersa, powinieneś sięgnąć po czarujący album American Song-Poem Christmas. Dla niewtajemniczonych, „piosenki-wiersze” były wynikiem normalnych ludzi, takich jak ty i ja, wysyłających teksty, które napisali, do pół-zasadniczych firm, które przekształcały te słowa w piosenki, które były następnie nagrywane na winylach. Jest całe pokolenie kolekcjonerów, którzy szukają tych trudnych do znalezienia jedynych w swoim rodzaju nagrań, ale na szczęście po wydaniu przez Bar/None Records doskonałej antologii najlepszych przykładów tego gatunku, wytwórnia zwróciła się do sezonu świątecznego jako źródła inspiracji dla swojego następnego wydania, podtytułowanego "Daddy, Is Santa Really Six Foot Four?" Jeśli masz już dość słuchania tych samych piosenek w kółko w każdym sklepie, gdzie robisz zakupy na ostatnią chwilę, to godzina utworów takich jak "Santa Came On A Nuclear Missile," "Maury," "The Christmas Mouse," "How Do They Spend Christmas In Heaven," "Randy," "The Li'l Elf," i "The Rocking Disco Santa Claus," napisanych przez ludzi w różnych stanach stabilności psychicznej powinna wystarczyć, by wzbudzić Twoje zainteresowanie tym dyskiem.

Jeśli miarą dobrej kompilacji jest to, że podwaja się jako dokument historyczny, wprowadzający rzadkie muzyczne antykwariaty do masowo produkowanej ery cyfrowej, by mogły być doceniane przez inaczej ignorantowe masy, to Dust-To-Digital wykonuje boską pracę. Ich jedyna (jak dotąd?) sezonowa kolekcja, Where Will You Be Christmas Day?, ożywia dawno zapomniane 78-tki od nazwisk, które być może znasz, jak “Christmas Is A-Coming” Leadbelly'ego, “At The Christmas Ball” Bessie Smith czy “Happy New Year” Lightnin' Hopkinsa, a także dwanaście lub więcej obscurów od takich jak Cotton Top Mountain Sanctified Singers, Fiddlin' John Carson & His Virginia Reelers, McKinney's Cotton Pickers, Alabama Sacred Harp Singers, a nawet wrzucają kilka kazań o „małym Jezusie w żłobie”, dla lepszego smaku.

Król królów i gospodarz gospodarzy, jeśli chodzi o nietypową muzykę świąteczną, to kolekcja Stones Throw Records z 2007 roku zatytułowana Peanut Butter Wolf Presents Badd Santa - A Stones Throw Records Xmas. Nie jest tak spójna jak te albumy, o których wcześniej wspomniałem, ale kompilator, tytularny szef wytwórni Peanut Butter Wolf, podejmuje tak dziwne decyzje w jej programowaniu, że warto to dokładnie przeanalizować.

Z tego co wiem, ta świąteczna składanka zaczęła się od promocyjnej płyty na czas sezonu, Happy Holidays 2005 - Happy Luck 2006, którą dodawali do zamówień z internetowego sprzedawcy Sandbox Automatic. Ponieważ to była promocja, logistyka licencyjna była trochę luźniejsza, więc tylko około połowy utworów znalazło się na Badd Santa, ale późniejsza płyta, porównywalnie bardziej legalna, ma kilka dodatków, które czynią ją niezastąpioną.

Badd Santa to unikalny twór w historii składanek świątecznych. To próbka wytwórni, włączająca dziwaczny elektro funky „This Christmas Girl” Jamesa Pantsa, ziemską soulowość „The Kwanzaa Song” Georgia Anne Muldrow, spazmatyczy garage punk „My Lovely Christmas” Baron Zena oraz futurystyczny pionier techno lat 60. Bruce Haack z „I Like Christmas.” Stones Throw zawsze było domem dla szerokiego wachlarza talentów, ale ci czterej są wyciągnięci z najdalszych zakątków ich bardziej kalejdoskopowej ekipy artystów. Żaden z ciężarów tej wytwórni, Madlib (w żadnym z jego siedmiu tuzinów inkarnacji), MF Doom, czy Percee P, nie jest tam obecny. Wytwórnia bardziej koncentrująca się na rapie i ich przyznając trudniejszych do zaszufladkowania drugorzędnych talentach mogłaby nie mieć sensu, ale działa dobrze, gdy spojrzy się na to przez długofalową estetykę wytwórni. Od momentu, gdy Peanut Butter Wolf założył tę wytwórnię w 1996 roku, by wydać album przez siebie i zmarłego niedawno Charizmę, jak również nagrania bitewne, wytwórnia stała się trampoliną dla nowych soulowych piosenkarzy Mayera Hawthorne'a i Aloe Blacca.

Chlebem i masłem Stones Throw zawsze był rap, i z pewnością można tu znaleźć trochę hip-hopu, ale zamiast ściągać zespoły z końca swojego rosteru, by nagrać swoje wersje klasyków sezonowych, PB Wolf zanurzył się głęboko w swoim ogromnym osobistym zbiorze winyli i wyłowił kilka dziwnych i trudnych do znalezienia perełek, które nie widziały światła dziennego od dłuższego czasu. Z wielkiego jabłka dostajemy elektro NY „Funky Fresh Christmas” Busy Boys, kawałek „My Christmas Bells” Hard Call Xmas z 1987 roku, funky disco „Santa's Party Rap” Super Jaya z 1980 roku, i niestety skrócone z pierwotnych dziesięciu minut, odpowiednio nazwane „Scoopy Rap” Scoopy'ego, zanim udamy się na południe do Miami, gdzie 69 Boyz i Quad City DJs piszą niewybredny list (przynajmniej trochę) do Świętego Mikołaja z "What I Want For Christmas" i nawet budują siostrzany zestaw "12 dni kulturalnych świąt Bożego Narodzenia". Zadbano o ludzi, którzy przyszli tutaj tylko po rzadki rap, Stones Throw szczęśliwie wydali EP zbierające wszystkie te kawałki, które można znaleźć dość tanio, jeśli wiesz, gdzie szukać.

Funky soulową kwotę Badd Santa można podzielić na rzadki „Santa Got A Bag Of Soul” (ograniczone do 250 i kosztujące około 65 dolarów), od Soul Saints, grupy soulowej lat 90., która ma luźne powiązania z DJ Shadow, oraz „Go Power At Christmas,” najwybitniejszy utwór z bożonarodzeniowego albumu Jamesa Browna z 1970 roku Hey America It's Christmas. Uzupełnia album lite-psych z 1968 roku „Close Your Mouth (It's Christmas)” Free Design, dawno zapomniany reggae z lat 80. „Christmas Is Coming” Coco Tea (nie jest obcy kiczu, jego hołd dla ówczesnego nowego dowódcy naczelnego nie można przegapić), a dla śmiechu dostajemy lodowatą, podnoszącą tempo świeżość „Skating” Vince'a Guaradliego.

Pewnie, są lepsze lub bardziej spójne albumy świąteczne na rynku, ale Badd Santa to jedna z najbardziej pewnych siebie, odbiegających od utartego szlaku składek w kanonie kompilacji świątecznych, a także wyraźny kamień milowy w historii estetyki Stones Throw "Robimy dosłownie cokolwiek chcemy".

Jeśli żadne z tego nie brzmi dobrze, kontynuuj poszukiwania. Może którykolwiek z trzech tomów Santa's Funk & Soul Christmas jest w twoim guście, albo jeśli jesteś dzieckiem lat 80. bardziej przypadnie ci do gustu kiczowaty Just Can't Get Enough: New Wave Xmas, a dzieci lat 90. mogą pamiętać grunge'owy Just Say Noel... Don’t Grinch Up i poddać się w poszukiwaniu radości związanej z muzyką świąteczną, by odtwarzać ją w tej porze ciepła. Dla każdego gustu na świecie lśni gwiazda w nocnym niebie.