Knxwledge's Attainable 'Hud Dreems'

VMP: W momencie wydania Hud Dreems zyskałeś ogromną widoczność jako stała postać na scenie beatowej w Los Angeles i otrzymałeś najbardziej znaczące umiejscowienie dzięki „Momma” na przełomowym dziele Kendricka Lamara To Pimp a Butterfly w tym samym roku. Wróćmy do wydania twojego albumu: Czy spodziewałeś się całej tej uwagi? Czy czułeś się spełniony, usatysfakcjonowany, rozdarty?

Knxwledge: Trochę wszystkiego. Nawet nie wiedziałem, że utwór trafił na album, dopóki wy tego nie odkryliście, więc tak, zdecydowanie. Ale to był tylko jeden utwór, więc postanowiliśmy (Ja i ja sam) iść dalej.

Wielu uważa, że koniec Low End Theory oznacza koniec sceny beatowej w Los Angeles, jaką świat kiedyś znał. Co, twoim zdaniem, może się jeszcze narodzić w kontekście L.A.? Jakie miejsca odwiedziłbyś teraz, aby poczuć podobny klimat?

Szczerze mówiąc, nie wychodziłem od lat. Nie mogłem wam powiedzieć, gdzie teraz grają dobre beata. Nikt już naprawdę nie przyczynia się do muzyki. Zbyt wielu profesjonalnych DJ-ów-fanów. Więc po prostu zostaję w tyle, dbam o zdrowie i gotuję.

Na podstawowym poziomie, co oznacza dla ciebie Hud Dreems i dlaczego koncepcja pasowała do tego, co chciałeś przekazać?

Był to po prostu kolejny „odcinek”. Od czasu do czasu trzeba się oczyszczać, pozbyć się starego. Coś nowego dla ciebie. Jeśli chodzi o tytuł, wszyscy mamy marzenia. Wszyscy też udawaliśmy, że jesteśmy z getta w pewnym momencie.

Jesteś znany za niesamowite ucho i innowacyjne techniki samplowania, a Hud Dreems reprezentuje szczyt tych osiągnięć. Zastanawia mnie: Jak oceniać, kiedy kreacja nie wymaga już dalszego doskonalenia? Jakie masz zasady, aby wiedzieć, czy próbka wymaga więcej uwagi, czy pozostawić ją minimalną i dodać jak najmniej?

Po pierwsze, dziękuję bardzo. Po prostu robię, co robię. Dobre pytanie. To zdecydowanie uczucie, które musisz zobaczyć, zanim będzie w połowie skończone. Moim zdaniem pracuję szybciej niż większość; mam więcej pomysłów, im dłużej pracuję, ale nie pracuję nad jednym projektem dłużej niż 10-15 minut na raz. Tak po prostu jestem. Nie ma ograniczeń. Przyszłość i przeszłość dzieją się teraz. Nie tracę czasu ani nie stawiam ograniczeń, po prostu tworzę nastrój, który nie istniał dzień wcześniej. Czy był minimalny, nie miał bębnów, pętli czy cokolwiek innego, to jest moje podejście do mojego samochodu.

Opowiedz mi o procesie, jak ty i Anderson .Paak rozwinęliście pomysł NxWorries do pełnowymiarowego Yes Lawd!. Jak uchwyciliście i utrzymaliście tę magię, gdy ostatecznie zdecydowaliście przekształcić ją w album?

Zaczęliśmy od „Suede”. Losowo wysłałem mu paczkę po remiksowaniu kilku jego filmów znalezionych w internecie. Miałem go w paczce na Hud Dreems właściwie, chciałem go tam wmieszać, ale zachowałem go i zrobiliśmy kilka więcej. Zasadniczo zmieniliśmy pół albumu w cały album w kilka tygodni. Mieliśmy po prostu wiele pomysłów i musiałem zrobić z nich film.

Jesteś weteranem etosu DIY na Bandcampie, a Bandcamp pozostaje oazą dla niezależnych twórców, którzy chcą sprzedawać swoją pracę, a nie pozostawiać jej w eterze serwisów streamingowych. Jak sobie radzisz w branży, która stała się tak zależna od streamingu? Jak utrzymujesz tak intensywną produktywność bez przemęczania się lub gubienia się w szumie?

Nigdy się nie zgubię. Zawsze będę robił to, co robię i dzielił się, bo to właśnie doprowadziło mnie do tego punktu. Nie czekam na akceptację ani opinię. Po co? Że moje miksy nie brzmią jak Drake’a. Zawsze się uczę. Zawsze będę na czasie.

Stałeś się również stałym elementem jednych z najbardziej klasycznych undergroundowych rapów z dwóch ostatnich dekad tego tysiąclecia. Mach-Hommy stał się jednym z moich ulubionych MC, a ty współpracowałeś z nim intensywnie, najbardziej znany jest The Spook EP z maja 2017. Jakie masz spostrzeżenia z pracy z Dump Gawdem, który jest bardzo wybredny co do swoich współpracowników?

Jak większość rzeczy, to kwestia bycia we właściwym miejscu we właściwym czasie. Nawet nie wiedziałem, że przyjeżdża do miasta i kiedy przyszedł, przypadkiem byłem w studiu Alchemist’a, a on wybierał się na koncerty, więc dałem mu paczkę i oto jest. Zwykle tak to wygląda. Wiele osób nie odezwie się. Więc jeśli nie jesteś tam lub blisko, to będzie selektywne, jak się wydaje. Świat jest duży i mały jednocześnie.

W świecie, gdzie producenci zyskują na znaczeniu jako samowystarczalne publiczne podmioty w przemyśle muzycznym, jak bardzo jesteś wybiórczy w artystach, z którymi współpracujesz? Jak chronisz swoją kreatywność, gdy producenci są systemowo niedoceniani?

Musisz być wybiórczy, kiedy 99% chce „wyglądu” i wszystkiego z dnia na dzień oraz niezdrowej ilości „obserwujących i polubień” na Instagramie. Durne. To jak cokolwiek w życiu, jeśli będziesz nad tym pracować, liczby przyjdą. Skupiam się na sobie, bez oczekiwań. Po prostu zostaję sobą, szczerze mówiąc, nie mogę kontrolować systemu ani opinii.

Sampling wraca do wiadomości jako punkt sporny: niektórzy chcą zachować sztukę, inni boją się pozwów lub utraty tantiem. Szanse są takie, że wielu współczesnych producentów — mimo bogactwa dostępnych narzędzi — nie ma zasobów ani pieniędzy, żeby nawet rozważyć clearance. Jaką radę dałbyś producentom, którzy mają te obawy? Czy w ogóle przejmujesz się „zakładanym ryzykiem” związanym z samplingiem?

Mamy szczęście, że żyjemy tu i teraz. Doceniam każdą płytę, której kiedykolwiek dotknąłem, i musisz to robić przez ilość powiadomień Google, które dostaję z whosampled.com. Tak łatwe dla ciebie. Moja rada jest taka sama jak zawsze. Upewnij się, że myjesz zęby i nie martw się. Bądź silny i wdzięczny za życie, pracuj ciężko dla siebie i buduj swój dźwięk.

Jaki jest twój aktualny zestaw sprzętu i codzienna rutyna twórcza?

Ableton Live i iPad. Mnóstwo analogowych keyboardów i płyt. Beats codziennie. Najlepszy i najgorszy nawyk, jaki kiedykolwiek miałem.

Jako człowiek zwany Knxwledge, jakie są trzy rzeczy kluczowe, których jeszcze nie nauczyłeś się / które życie ma ci jeszcze nauczyć?

Jeszcze nie opanowałem płynnie Nihongo, mandaryńskiego i hiszpańskiego. Jak miksy Dilla & Madlib są tak doskonałe. Brak stresu/prawdziwe szczęście.