Album tygodnia: Ponadczasowy 'Yes Lawd!' duetu NxWorries

Przekazywanie muzyki Andersona .Paaka na wcześniejszą epokę jest w pewnym sensie ironiczne, biorąc pod uwagę, że jego 30 lat mogłoby łatwo uchodzić za podwójność tego wieku. Jak pokazuje wydany w styczniu magnum opus Malibu - a jeszcze bardziej potwierdza Yes Lawd! — wydany tydzień wcześniej na Apple Music — .Paak posiada niezastąpioną cechę przenoszenia ponadczasowych dźwięków przez aktualną muzykę, łącząc soul z winylu w piwnicy z fragmentami na starych kasetach na strychu. Jest on mistrzem dostarczania mojemu pokoleniu, zanurzonym głęboko w cyfrowym podziale, dźwięku, za którym tęsknili nasi rodzice i mówili nam, że to przegapiliśmy.

Yes Lawd! nie jest operacją kradnącą show, ale skoordynowanym skokiem czasowym między dniami .Paaka pchającymi wózki sklepowe a nowo odnalezionym sukcesem dającym mu szansę na zostanie zahartowanym wojownikiem drogowym. .Paak i Knxwledge pracują w tandemie, synchronizacja nigdy nie wypada z miejsca, ponieważ ethos Knx polegający na grzebaniu w skrzynkach niesie zakurzoną atmosferę przez 49-minutowy kolaż, który pali się wolno jak przejażdżka bluntami w Monte Carlo. Umieść ten album na winylu i łatwo można by uznać, że ten album wyszedł na Apple Music tydzień wcześniej; czuje się ciepło i brudno, jak to, co gra w tle podczas świątecznych spotkań przy kominku. Knx jest ekspertem powoli umierającej epoki, dzięki czemu .Paak tak łatwo czuje się w kawałkach, że można zapomnieć, iż większość instrumentacji pochodziła z innych źródeł.

Od chaotycznych skitów po trzaski winylu, Yes Lawd! jest przerażająco przypominające Madvillainy: pozornie nisko wiszące owoce do porównania, ale tak czysto wycięte z tej samej tkaniny, że może stać jako równy do derważowanego. Nie chodzi o cel, ale o podróż i nie trzaskanie drzwiami zbyt mocno przy wychodzeniu z samochodu. Charakter .Paaka to Black Dynamite z kolczykiem w przegródkach, Goldie z The Mack z iPhonem na kolanach. Wspomniany wcześniej styl alfonsa nie jest statycznym numerem: są piosenki do zalotów, hymny motywacyjne i wezwania do Boga między kolejną kanapką z indykiem i serem na „Get Bigger / Do U Luv”. Ewangelia nigdy nie jest daleko od grzesznika, a miłość pojawia się w każdej formie, nawet jeśli to kasza serowa i chleb kukurydziany na „Best One”. Jest błoga reminiscencję, ton płyty niesie czułość za czas spędzony na wygrzebywaniu się z trudności.

.Paak odgrywa rola alfonsa tak dobrze – znajdując momenty szczytu hiper-mężczyźniści rozsiane po całym albumie – że jego prawdziwy sentyment staje się trudny do rozwikłania. Weźmy na przykład utwór „What More Can I Say”, gdzie .Paak jest głęboko zanurzony w swoich psich drogach i zbyt uparty, aby się zmienić, gdy oko pada na przelotną spódniczkę. Najlepszy przykład pochodzi z końca albumu „Starlite”, gdzie złośliwy soul record, w którym invertowana psychologia pimpów skłania .Paaka, by powiedzieć kobiecie, jak ją wyprowadził z projektów tylko po to, by wezwać ją z powrotem do środka i cofnąć to wszystko. To nagranie jest kontynuowane przez „Sidepiece”, szczery wtrącenie w desperację, gdy chce, aby jego miłość go przyjęła w obliczu wszystkich, którzy ruszają naprzód w swoim życiu, a jego przyrodzenie zostaje w tyle. Zakochany naprawdę w blaxploitacji, Paak, którego tu widzimy, nie przejmuje się odkupieniem, aż do przesady; za każdym razem, gdy jego psie sposoby są na pełnym wyświetlaczu, może się bardzo starać, aby znowu cię w sobie zakochać.

Jest moment na „Link Up”, gdzie .Paak przypisuje swoją grę mężczyznom ze swojego rodowi: „Wielki dziadek, dziadek, mój ojciec, a teraz to mój czas, aby zabłysnąć”. Jesteśmy głęboko zanurzeni (nie, w pełni zanurzeni) w tym momencie, czyniąc Yes Lawd! kolejnym triumfującym krokiem dla chłopców z NxWorries. To dwa klejnoty koronne w katalogu Anderson .Paaka za ten rok i kolejny w koronie Knxwledge jako premierowego beatmakera. Gdyby ten LP wyszedł kilka dekad temu, duet byłby na dobrej drodze do stania się międzynarodowymi supergwiazdami dzięki niebywałej popowej umiejętności jak Isleys lub Mayfield. Na szczęście są tu teraz, obdarzając nas wszechmocnym dwuetapem jak zapomniana modlitwa w piwnicach i sypialniach wszędzie. Czasami to wszystko, czego potrzebujemy.