Dlaczego to wybraliśmy

Andrew Winistorfer: Czy pamiętasz pierwszy raz, kiedy usłyszałeś o tym albumie?

Michael Penn II: Znaczy, zawsze znałem Ricka Rossa z czasów blogów, i fakt, że był na szczycie mainstreamu z Drakiem, kiedy ten był nowy, kiedy Waka Flocka Flame był na fali, w wczesnej erze DJ-a Khaleda... Ross zawsze był stałą obecnością, gdzie grałem jego albumy, ale żaden z nich nie zapisał się w mojej pamięci na stałe. Single tak, głębsze kawałki tak, ale żaden album nie zapisał się od początku do końca. Ale... Teflon Don, pamiętam w czyim samochodzie byłem, kiedy pierwszy raz usłyszałem „BMF”. To był ten album, gdzie pomyślałem: „OK, nie, on naprawdę to zrobił.”

AW: Tak, mam takie same odczucia. Każdy musiał słuchać „Hustlin’”, to było takie ważne, kiedy się pojawiło. Ale pamiętam pierwszy raz słysząc Teflon Don, gdzie Rick Ross dopracował całość; bawił się tym charakterem, a ten album to moment, gdy to wszystko się zgrało. Każda piosenka na tym albumie ma przynajmniej trzy lub cztery linijki, gdzie myślisz: „Cholera, to jest niesamowite!” Wydawało się, że naprawdę to dopięło w sposób, w jaki mu się to wcześniej nie udawało.

Czy to nadal jest jego najlepszy album dla ciebie?

MP: Tak. Słyszałem praktycznie każdy inny, i myślę, że wiele z jego najlepszych rzeczy jest po prostu... za długich. Znaczy, wydaje albumy jak szalony, ale nic nie trafiło mi do serca jak Teflon Don.

AW: Rick Ross to maksymalista — wszystko jest duże — ale ma naprawdę dobrą umiejętność samoedycji na tym albumie. Brzmi to drogo, ale ma tylko 11 piosenek. Zaczyna powiększać wszystko pod względem zakresu i długości, ale wszystko jest tak zwięzłe na Teflon Don. A my robimy pierwsze wydanie winylowe; skontaktowaliśmy się z wytwórnią, a oni zatwierdzili to od razu.

MP: I to było w czasach, kiedy robiliśmy pięcio- do sześciominutowe kawałki, tylko żeby być dodatkowymi. To jest ekstra-maksymalizm, ale to gówno trwa nadal 49 minut. I to jego najlepiej recenzowany album krytycznie, również.

AW: Oczywiście. Pamiętasz, że to było zaraz po tym, jak wszystkie sprawy z 50 Centem się wydarzyły? Kiedy wyszło, że Ross był strażnikiem więziennym?

MP: „Oficer Rickyyyyyy!”

AW: Tak! Ten album był tak dobry, że zasadniczo zrujnował ideę zakończenia kariery Ricka Rossa. Ludzie byli gotowi zrezygnować z Ricka Rossa — cokolwiek znaczyło rezygnacja w 2009 roku — ludzie mówili: „Ten facet jest strażnikiem więziennym! Wszystko, o czym rapuje, to kłamstwo!” Ale wtedy Ross wydał ten album i po prostu cię to nie obchodzi. Nawet jeśli to postać, to jest to cholernie świetna postać i nikt się nie przejmuje. Był moment, kiedy 50 Cent miał rację — Ross był strażnikiem więziennym! — ale 50 Cent przegrał wojnę, wiesz?

Opakowanie

AW: Teflon Don jest na winylu w kolorze złotym i czarnym galaxy, z foliowym i złotym tekstem na okładce, więc okładka będzie wyglądać tak drogo, jak brzmią rapsy. Myślę, że fakt, że ten album zmieścił się na jednej płycie LP, świadczy o jego zakresie; z innymi albumami patrzymy na dwie, a nawet trzy płyty LP.

Jesteśmy niesamowicie podekscytowani tym! To czuje się szalone, ale to klasyk i nigdy nie wyszedł na winylu. Nasza subskrypcja RHH jest najlepsza, kiedy jesteśmy w stanie wziąć te klasyki gatunku, które nie dostały wydania winylowego na które zasługują.