Przewodnik po znajdowaniu niszowych gatunków elektroniki

Wychowałem się jako wokalista i perkusista, a jedynymi "elektronicznymi" elementami, które znałem, były bardzo podstawowe, ponieważ musiałem jedynie martwić się o mikrofony i głośniki. Jako dziecko internetu eksplorowanie muzyki stało się bardziej osobiste niż kiedykolwiek - i zanurzyłem się w tym. Mieliśmy AOL, Instant Messenger, dostęp do tysięcy folderów muzyki od obcych ludzi z całego świata za pośrednictwem usług udostępniania plików, takich jak Kazaa, Soulseek, Audiogalaxy, a potem Napster. To się zaczęło. Pamiętam, jak odkryłem czyjąś biblioteka muzyczną, kto mieszkał w Dominikanie, gdy miałem 18 lat, siedząc na fotelu w biurze w domu mojej mamy. Rozwinąłem główny folder biblioteki elektronicznej, a nagle pojawiło się 30 kilku gatunków. Nazwy, których nigdy wcześniej nie słyszałem. Pobierałem i zacząłem słuchać i nigdy nie przestałem. Zaczęliśmy pisać do siebie listy i dzieliliśmy się tak dużą ilością muzyki. Dowiedziałem się o artystach i zespołach, do których nie miałbym dostępu, dorastając w San Diego. Muzyka stała się globalna. Punkt zwrotny dla ekspansji wielogatunkowej i powstania niszowych subkultur muzycznych eksplodował dzięki temu cyfrowemu napływowi. Przechodząc od kaset do płyt CD, zdygitalizowana muzyka stała się nową normą, a każdy się w to wkręcił.

Gdzie w ogóle zacząć z muzyką "elektroniczną"?

Jeśli chodzi o popularną muzykę elektroniczną, wiele z muzyki elektronicznej, która odniosła sukces na całym świecie, wyrosło z niszowych ruchów kulturalnych w Detroit, domie techno, oraz w Wielkiej Brytanii, gdzie narodził się trip hop. Te muzyczne momenty wciąż transcendują dziesięciolecia, stanowiąc kapsuły czasu oddające hołd epoce, w której zostały stworzone.

Chociaż istnieje ponad 30 stylów muzyki "elektronicznej", cztery z nich w szczególności miały ogromny wpływ na sposób, w jaki wielu ludzi postrzega możliwość muzyczną: trip hop, drum and bass, minimal house i eksperymentalne dźwięki z U.K.

Trip Hop

Kluczowi artyści: Massive Attack, Morcheeba, Portishead, Tricky, Zero 7

Trip hop jest tym, co brzmi jak, hip-hop w stylu trippy. Portishead naprawdę zdominował ten gatunek, kiedy wydali Dummy w 1994 roku, łącząc mroczne wokale Beth Gibbons z analogowo brzmiącymi, średniowymi wzorami perkusyjnymi i niezapomnianym rytmem. Massive Attack był kolejnym rewolucjonistą z U.K. Możesz znać produkcję z Bristolu najlepiej z ich utworu "Dissolved Girl", który pojawił się na początku filmu Matrix.

Drum & Bass

Kluczowi artyści: 4hero, DJ Marky, LTJ Bukem, Machinedrum, Roni Size

Drum and bass pełen jest energii i może napędzać każdą atmosferę. 4hero - duet z Londynu składający się z Marca Maca i Dego - byli wczesnymi pionierami tego nowego brzmienia drum and bass. Założyli Reinforced Records w 1989 roku w szczytowym okresie sceny rave, co przyciągnęło takich ludzi jak Goldie, który stał się kluczowym A&R dla tego brzmienia. U.K.-owy producent Roni Size był moim wprowadzeniem do drum and bass. Jego album New Forms połączył rap z sensibility perkusisty, który grał w złamanym yet utrzymującym tempo stylu. Podwójne LP opowiadało całą historię. Size założył grupę drum and bass Reprazent i z nią stworzył całą subkulturę D&B. LTJ Bukem przeszedł i sprawił, że drum & bass stał się bardziej marzycielski, dodając rzeczywiste dźwięki marzeń i używając swojego elektronicznego brzmienia, aby opowiedzieć bardziej delikatną historię. W tym czasie, pod koniec lat 90., zobaczyliśmy również wzrost MC w drum i bass. Emcees byli lirykami i na żywo hype menami; tacy jak MC Navigator, Dynamite MC i MC Conrad rapowali na utworach z tempem 140 BPM, znacznie szybciej niż hip-hop. DJ Marky pochodził z Brazylii, reprezentując południową półkulę, podczas gdy Machinedrum przyjął nowoczesne podejście, dodając miękkie, przesuwające się syntezatory i trippy-yet-soulful wokale do skocznej, minimalnej wersji drum and bass (chociaż niektórzy mogą klasyfikować Machinedrum w innych gatunkach z powodu jego różnorodnego stylu produkcji).

Minimal House

Kluczowi artyści: Floating Points, Glenn Astro, Henry Wu, Kyle Hall, Richie Hawtin

Muzyka house zaczęła się w Chicago na imprezach Frankiego Knucklesa w Warehouse na Southside. Muzyka house połączyła dźwięki disco z muzyką elektroniczną z Europy i wkrótce podzieliła się na wiele gatunków, wśród nich minimal house, który ewoluował - był prosty i minimalistyczny. Richie Hawtin, aka Plastik Man, był jednym z pierwszych, którzy wprowadzili minimal house jako brzmienie, gdy sięgał po techno, aby wpleść lekkie bębny w oceany dźwięków. Teraz mamy nowe pokolenie producentów house, jak Kyle Hall z Detroit, który przyjmuje minimalistyczne, bass-heavy podejście do łączenia bitów house. Henry Wu jest moim osobistym faworytem w dziedzinie house, łącząc przesuwające się klawisze jazzowe z skocznymi czasami.

U.K. Electronic

Kluczowi artyści: Bonobo, Bugz In The Attic, Burial, Cinematic Orchestra, Four Tet, Kode9

Elektronika z U.K. to swoją własną markę elektroniki. Silnie inspirowana jazzem, hip-hopem, muzyką karaibską i taneczną, wiele nowych dźwięków pojawiło się w Londynie na początku lat 90-tych, takich jak broken beat, downtempo i dubstep. Urodzony w zachodnim Londynie, broken beat zjednoczył wielu technicznie wykształconych jazzmanów i nu-soulowców z eksperymentalnymi producentami oraz niesamowitymi wokalistami. Bugz In The Attic byli pionierami tego gatunku i zjednoczyli wiele rozbieżnych kultur na parkiecie. Przechodząc do wolniejszego tempa, znajdziesz więcej downtempo od Bonobo, producenta z Manchesteru, U.K., który opanował sztukę elektronicznego relaksu, łącząc zrelaksowane dźwięki z trip hopem i współpracując z emerging alternatywnymi wokalistami, głównie w stylu soul. Cinematic Orchestra to dokładnie to, co sugeruje ich nazwa - piękne połączenie dźwięku i tekstury, które bazuje na downtempo, jazzie i eksperymentalnych melodich basowych.

Burial jest wyjątkowy. Jego muzyka jest tajemnicza, podobnie jak jego tożsamość. Dźwięki są skoczne, głównie ciemne, eksperymentalne i całkowicie stworzone przy pomocy komputerów. Od czasu do czasu dodaje nieco wokali dubstep, zmieniając tempo w tym, co brzmi jak elektroniczna symfonia aniołów. Kode9 to częsty współpracownik Buriala i obaj stworzyli kilka niezwykłych rzeczy dzięki swojej komplementarnej, dziwnej magii. Kode9 przechodzi w styl U.K. garage, który często wiąże się z bardziej szybko zmieniającą się strukturą utworu i tempem, biorąc podobne dźwięki z broken beat, footwork, downtempo, jungle (podgatunek drum & bass) i nawet hip-hopu.

Chociaż to tylko mały wgląd w muzykę elektroniczną i jej wiele mikro-gatunków, śledzenie etymologii głównych dźwięków daje nam historię tego, co się działo kulturowo w danym czasie, gdzie młodzież wprowadzała innowacje. A w erze cyfrowej spojrzenie wstecz oświetla, jak przyszłość może kształtować się muzycznie.