Pełne doświadczenie 'Miss Universe' Nilüfer Yanya

Wymyślona firma WWAY Health prowadzi album z różnymi przerywnikami mówionymi, w stylu Siri, nad kojącą muzyką. Oferuje potencjalne — i nieuchwytne — ukojenie dla swoich słuchaczy między utworami. Struny, nieco odchylone od centrum, przypominają nam, że Miss Universe istnieje w innym świecie. W rzeczywistości, re-kontekstualizują całą pracę; utwory, które mogłyby być odbierane jako osobiste lub konfesyjne, nabierają całkowicie nowych znaczeń, co było częścią zamysłu Yanyi. W tym niemal znajomym świecie, możesz zwrócić się do WWAY Health w desperacji, wprowadzając swoje dane osobowe, przechodząc przez ich system, ponieważ może, właśnie może, mogliby sprawić, że poczujesz się lepiej, w ten sam sposób, w jaki wszyscy zwracamy się ku Mindfulness i Goop oraz każdej innej marki wellness.

„Ludzie oddają coraz więcej siebie tym firmom... Mogą uzyskać dostęp do wszystkiego. Co by było, gdyby pomyśleli o dostępie do twojego umysłu?” pyta Yanya, 23-letnia muzyczka z Londynu. Osobiście, przechodzi od zamyślonej, z ręką schowaną pod brodą, do żywej, trzepoczącej z podekscytowaniem, gdy wyjaśnia swoje pomysły — jest najbardziej ożywiona, gdy dotyka tematów nadzoru firm i wynikającej z tego paranoi. „Naprawdę nie masz kontroli. Ludzie widzą, co myślisz, i słyszą twoje myśli — nic nie jest bezpieczne.”

Album rozpoczyna się od tej paranoi z utworem „In Your Head”, soczyście gitarowym kawałkiem, który bada rozpiętość wokalną Yanyi. Jej głęboki, warczący alt łączy się z kontrolowanymi wybuchami sopranów, wykonanych z czystą, ostrą złością.

Późniejsze jazzowe utwory jak „Paradise” mylą swoimi tanecznymi rytmami, zestawionymi z ciemniejszymi linijkami jak „In paradise / I’ll pay the price” lub „In paradise, I’m terrified / of what we might find.” To, co wydaje się perfekcyjne, takie nie jest, a WWAY Health zawsze tam jest, aby nam powiedzieć, że możemy być lepsi, zdrowsi, jeśli tylko naciśniemy klawisz numeru lub zapłacimy trochę więcej. Dziś to nie jest niewiarygodne.

„Ludzie mogą dostać nowe części ciała, jeśli im się nie podobają, dlaczego nie mogliby dostać nowych organów? Ludzie to robią, ludzie sprzedają swoje organy,” mówi Yanya. „Zdrowie stało się tak centralne i tak wielkim przemysłem — jeśli mogłeś zastąpić nos, dlaczego nie mógłbyś zastąpić serca czy mózgu?”

Taka surrealność jest mocno odczuwalna w „Melt”, utworze z dużą ilością mosiądzu, echa i powtarzających się linijek, ale opartym na niepowtórzonej strofie: „I bet your brain cells won’t last / I bet they cling to the trash / I hope they melt on the way / back to your place.” Na skrzyżowaniu narkotyków i odczuwania ciał, ciała wciąż zawodzą, a uczucia przychodzą na wierzch, nawet w umysłach ogarniętych paranoją. Jak złowrogie uczucie powtarzane w „The Unordained”, niejasnym, upiornym utworze: „Sooner or later they’re going to erase her / they’re going to erase her sooner or later.”

WWAY Health bawi się emocjami swoich rozmówców, oferując możliwość „czucia się lepiej i prawdopodobnie życia dłużej” w „Give Up Function”, ale potem mówi, że wybrana funkcja już nie istnieje. „Proszę zrezygnować lub spróbować ponownie,” oferuje, dopóki w końcu nie oferuje tylko: „proszę zrezygnować.”

„Myślałam o nazwaniu albumu Giving Up, ale mój menadżer i wszyscy powiedzieli: „To jest zdecydowanie za negatywne, czy wszystko w porządku?” Yanya się śmieje. „Poddawanie się jest czasami w porządku. Nie zawsze musisz dążyć do końca. Jeśli to nie działa, po co się męczyć — po co się torturować? ... Może [WWAY Health] jest po twojej stronie. Mam na myśli, dlaczego wtedy siedziałeś na tej linii telefonicznej? Wróć do swojego życia!”

„Give Up Function” to ciężkie odrzucenie rozmówców WWAY Health, które przechodzi w ostatni utwór albumu, wyróżniający się „Heavyweight Champion of the Year.” Zaskakująco nieustępliwy (biorąc pod uwagę utwór, który go poprzedza), kończy się jednak złamanym sercem, poddaniem się. Piosenka działa jak przystanek, gdzie ciało czeka, ale umysł pracuje gorączkowo.

Do wcześniejszych EP-ek Do You Like Pain, Plant Feed i Small Crimes, Yanya zawsze pisywała po nagłym przypływie inspiracji, a EP-ki miały co najwyżej cztery utwory (a na najdłuższych EP-kach, co najmniej jeden utwór był remiksem). Jako jej pierwszy album pełnometrażowy, Miss Universe wymagał zupełnie innego procesu pisania, w którym Yanya czuła się zobowiązana, a nie inspirowana do pisania, i zbliżających się terminów.

„Musisz natychmiast wejść w odpowiedni stan umysłu,” mówi. „Kładziesz na siebie tyle presji.” Za każdym razem, gdy kończyła piosenkę, łapała oddech — chwyta się za pierś, aby to podkreślić — i myślała: to może być na albumie. Ale ponieważ musiała dotrzymać terminu i napisać więcej w krótkim czasie, niż kiedykolwiek wcześniej, „To naprawdę przez pewien czas nie czuło się jak moja muzyka, nie czuło się jak mój album, nie czułam, że go lubię, po prostu czułam, że coś stworzyłam. Byłam trochę oddzielona od całości.”

To właśnie przerywniki mówione, które napisała po utworach, pomogły jej „ponownie związać się” z Miss Universe. Yanya korzystała z bitów Willa Archera, przyjaciela i producenta niektórych utworów albumu, i nałożyła swoje własne głos w stylu Siri, aby stworzyć WWAY Health. Wynikowe utwory służą jako ucieczka, zarówno od konwencjonalnej struktury albumu, jak i od rzeczywistości. Firmy takie jak WWAY Health, które oferują rozwiązania w zamian za kawałki ciebie, są największym zagrożeniem dla naszego bezpieczeństwa i naszego poczucia jaźni; korporatyzacja zasobów zdrowia psychicznego implikuje to zagrożenie kontroli umysłu.

„Kiedy skończyłam album, zdałam sobie sprawę, że umysł jest ostatnim bezpiecznym miejscem,” mówi Yanya. „Jeśli potrafisz utrzymać swój umysł zdrowym i bezpiecznym, chronionym, to będziesz w porządku. Ale kiedy tylko zaczną tam wchodzić — a są w połowie drogi — będą mogli cię kontrolować.”