Niepowstrzymane 'Boogie Legs' Jake'a Sollo

Pierwszą rzeczą, którą zauważasz, jest bas: sprężysty, na tyle tęgi, że Paul Hollywood kaszle, przewracający się jak Flipper w Zero-G. Potem słyszysz synthy, które brzmią jak spadające gwiazdy zderzające się z kupą brokatu. A potem wokale, lekkie, zrzędliwe, idealne. Tak mniej więcej można scharakteryzować Jake'a Sollo; króla „Boogie Legs”, który stworzył serię niesamowitych afro-boogie albumów w Nigerii w latach 70. i 80. Pozwól, że na moment ustąpię, byś mógł tego posłuchać:

Sollo - prawdziwe imię Nkem Okonkwo - zaczynał jako członek popularnego nigeryjskiego zespołu rockowego Hykkers, zanim przeszedł do Funkees, największego zespołu w Nigerii przed 1975 rokiem, dzięki rekomendacjom dalekim aż do Johna Peela w Anglii. Zanim wyruszył na swoją afro-boogie wędrówkę, Sollo był przez kilka miesięcy w legendarnej grupie Osibisa. Ale to wszystko było wstępem do jego solowej muzyki, która rozpoczęła się na poważnie, gdy pracował jako producent i sesyjny muzyk w Wielkiej Brytanii, będąc pod wpływem disco, Ricka Jamesa oraz całego zderzenia muzyki i kultury, które miały miejsce w Afryce i Wielkiej Brytanii w tamtym czasie.

Jego charakterystyczny dźwięk wyłonił się z pracy z syntezatorem Prophet “V”, pierwszym instrumentem muzycznym z mikroprocesorem. Z Prophetem, Sollo stworzył synthowe arcydzieła, które zostały uratowane przez poszukiwaczy płyt na całym świecie; żaden z jego albumów nie sprzedaje się poniżej kilkuset dolarów w oryginalnej formie. Mógł mieć jeden z zaledwie dwóch Prophetów w całej Afryce; William Onyeabor miał ten drugi.

Arcydziełem Sollo jest niewątpliwie Boogie Legs, jego album z 1980 roku skoncentrowany wokół utworu tytułowego i jego największego hitu. Jednak moim zdaniem, „Shake Your Ya-Ya” jest niedoceniane.

Niestety, Boogie Legs było ostatnim albumem Sollo, ponieważ zginął w wypadku samochodowym w 1985 roku. Jednak jego albumy stały się talizmanami dla miłośników funk i dla osób, które kochają afrykańską muzykę, która ma inny wydźwięk.