สมาชิก Vinyl Me, Please, ผู้อ่านและนักเขียน,
เมื่อเดือนธันวาคมที่ผ่านมาผมถูกจ้างให้มีหน้าที่เปลี่ยนบล็อกของ Vinyl Me, Please ให้กลายเป็นอะไรที่มากกว่าผลงานข้างเคียงที่สนุกสำหรับธุรกิจ เราไม่ค่อยมีความคิดชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งที่เราควรจะเผยแพร่ทุกวัน สโลแกนที่ผมใช้ในปีนี้ก็ยกมาจากผู้พิพากษาศาลสูงสุด Potter Stewart: ผมไม่แน่ใจว่านิทานของ Vinyl Me, Please คืออะไร แต่ผมรู้เมื่อผมเห็นมัน และเมื่อปีนี้ดำเนินไป คำถามเกี่ยวกับสิ่งที่เรากำลังทำที่นี่ก็ไม่ได้ง่ายขึ้น แต่ว่าในช่วง 11 เดือนที่ผ่านมานี้--และในโอกาสที่เรากำลังออกแบบเว็บไซต์นี้ใหม่เพื่อไม่ให้มันดูเหมือน Xanga ที่ได้รับการปรับปรุง--ผมคิดว่ามันอาจถึงเวลาแล้วที่ผมจะต้องทำการประกาศภารกิจชนิดหนึ่ง อย่างน้อยผมหวังว่านี่จะทำให้มันง่ายขึ้นสำหรับนักเขียนที่ต้องการทำงานกับเราเพื่อกำหนดว่าวิสัยทัศน์ของพวกเขาสามารถทำงานกับเราได้หรือไม่--และอนุญาตให้ผมชี้ไปที่นี่--และมันจะทำให้ผมสามารถอธิบายสิ่งที่ผมทำในฐานะงานได้เมื่อผมพบกับเพื่อนร่วมชั้นมัธยมของผมที่ Peabody’s ใน Oshkosh ในช่วงคริสต์มาส.
เราเริ่มบล็อกใหม่ของ Vinyl Me, Please นี้--และขอขอบคุณ Tyler Barstow ที่ทำบล็อกเวอร์ชันต้นแบบเมื่อปีที่แล้วและพิสูจน์ให้เห็นว่าผู้คนจะอ่านสิ่งต่างๆ ที่นี่ถ้าเราสร้างมันขึ้นมา--โดยการกำหนดสิ่งที่เราจะไม่เป็น เราจะไม่มีภาระผูกพันกับการโฆษณา ดังนั้นจึงไม่มีความคาดหวังว่าปรารถนาที่จะเขียนอะไร ไม่มีเกณฑ์ที่เราต้องปฏิบัติตามเพื่อให้ธุรกิจอยู่รอด เราจะไม่เป็นเว็บไซต์ที่ไล่ตามจำนวนการเข้าชมโดยการโพสต์ทวีตล่าสุดของ Kanye หรือภาพลามกของ Justin Bieber เราจะไม่เป็นเว็บไซต์ที่โพสต์รีวิวแผ่นเสียงสาม หก หรือ 15 รายการต่อวันและสงสัยว่าจะมอบคะแนนให้พวกเขาอย่างไร เราจะไม่ต้องทำรายการที่ทำให้หงุดหงิดที่ต้องคลิกเข้าชม 30 นาทีเพื่อให้ตัวเลขการเข้าชมดีขึ้น เราจะไม่ถูกกล่าวหาในการผลักดันศิลปินสักคนแก่คนอื่น เพราะไม่มีคำสั่งทางบรรณาธิการจากค่ายเพลงหรือเอเจนซี่โฆษณา ทุกอย่างมาจากเรา เราจะไม่ต้องคลิก bait, hate click และเราจะไม่ต้องให้ความคิดเห็นที่ร้อนแรงหากเราไม่คิดว่าเนื้อหาต้องการความร้อนหรือความคิดเห็นนั้น เราจะไม่ต้องเขียนเกี่ยวกับเพลงที่เรารังเกียจ เพียงเพราะเรามีโควต้าที่ต้องเขียนเกี่ยวกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เราจะไม่ใจร้าย เราจะไม่ประชดประชัน เราจะไม่เหมือนคนอื่นๆ.
เมื่อเรากำหนดเรื่องเหล่านั้นแล้ว มันก็ง่ายที่จะกำหนดว่าเราจะเป็นอะไร เราจะเป็นสถานที่ที่นักเขียนสามารถมาที่นี่และเขียนเกี่ยวกับเพลงที่พวกเขารักจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นแร็ปใต้และ อิเล็กโทร, หรือ Cajun และแบล็กเมทัล และเทคโนกับดนตรีอินดี้หรือเกี่ยวกับเพลงที่พวกเขารักในวัยรุ่น เราจะสามารถ แจ้งข้อมูลให้สมาชิกของเรา เกี่ยวกับเสียงเพลงประจำเดือนของเรา และเล่าเรื่องราวของศิลปินเหล่านั้นให้ดีกว่าหลายๆ คน เราจะเป็นสถานที่ที่ผู้คนสามารถไปเพื่อรับข้อมูล และไม่รู้สึกโง่สำหรับการไม่รู้ว่าอัลบั้มที่ดีที่สุดที่จะซื้อนั้นคืออะไรถ้าคุณ เพิ่งเริ่มฟังแจ๊ส, และรู้ว่านักเขียนที่ให้เพลงแก่พวกเขานั้นไม่ได้มีเป้าหมายอื่นนอกจากรักในเพลงที่พวกเขากำลังเขียนถึง เราจะทำรายการ แต่รายการเหล่านั้นจะให้ข้อมูล, มีประวัติศาสตร์, และทำให้คุณเชื่อมต่อกับเพลงที่คุณรัก, เพลงที่คุณต้องการลองรัก, และเพลงที่คุณไม่เคยได้ยิน เราจะเป็นสถานที่ที่นักเขียนกลุ่มหลากหลายสามารถเขียนเกี่ยวกับเพลงที่พวกเขารักและสิ่งรอบตัวเพลงที่ทำให้พวกเขาคิดอย่างลึกซึ้งซึ่งพวกเขาไม่สามารถเขียนได้ที่อื่น ตั้งแต่ Michael Penn II เขียนเรียงความ ว่าการเป็นคนผิวดำมันเป็นอย่างไร คล้ายกับเพลงของ Post Malone และยังเห็นเขาเป็นตัวแทนของวัฒนธรรมที่แบ่งแยกไปจนถึง Gary Suarez ที่เขียนเกี่ยวกับ Stephen Stills (เขายังไม่ได้เขียนเรื่องนี้แต่ผมเช็คอีเมลทุกวันเพื่อหามันเพราะผมรอไม่ไหว) จนถึงผู้ช่วยบรรณาธิการของผม--เธอชอบเรียกตัวเองว่าเป็นผู้ช่วย--Amileah Sutliff เขียนเกี่ยวกับบ้านเกิดของเธอ, ดนตรีอินดี้, และพลังการอยู่ร่วมกับคนอื่นในสนามร้อน เราจะเป็นเว็บไซต์ดนตรีที่ทำการรีวิวแผ่นเสียงหนึ่งอาทิตย์, มีเรื่องราวน้อยกว่าคนอื่น และยังมีผู้อ่านหลายแสนคน เราจะเป็นเว็บไซต์การเขียนเพลงที่ดีที่สุดบนอินเทอร์เน็ต.
ดังนั้น ด้วยความคิดนี้ ผมขอแนะนำ Vinyl Me, Please: The Magazine ใช่แล้ว: เราไม่เป็น "บล็อก" อีกต่อไป ตั้งแต่เราปรากฏอยู่ในหน้าหลักของเว็บไซต์ บทความที่เราทำจะมีการมองเห็นมากขึ้นกว่าเดิม เราจะมีการออกแบบที่ดีขึ้น, หน้าเว็บที่มีชีวิตชีวา ซึ่งดูดีไม่แพ้สิ่งที่คุณเคยเห็นบนเว็บ และเราจะยังคงมุ่งหวังที่จะเป็นสิ่งพิมพ์ที่ผมคิดว่าเราสามารถเป็นได้ เราได้ทำการคำนวณผิดพลาดไปบ้าง--R.I.P. คอลัมน์ของผมเองและ Lost Album of the Week คอลัมน์การขุดแผ่นเสียงที่ไม่เคยมีผู้ชมเพราะไม่มีใครสนใจการขุดแผ่นเสียงที่ไม่ใช่ของตัวเอง--แต่ตอนนี้เนื่องจากเว็บไซต์ของเราดูสวยงามขึ้น เรามีข้ออ้างน้อยลงในการไม่ทำสิ่งนี้ทุกวันให้เต็มที่ที่สุด.
อ่านต่อในปี 2017 และต่อไป,
Andrew Winistorfer
Vinyl Me, Please <br/>บรรณาธิการอาวุโส
Andrew Winistorfer is Senior Director of Music and Editorial at Vinyl Me, Please, and a writer and editor of their books, 100 Albums You Need in Your Collection and The Best Record Stores in the United States. He’s written Listening Notes for more than 30 VMP releases, co-produced multiple VMP Anthologies, and executive produced the VMP Anthologies The Story of Vanguard, The Story of Willie Nelson, Miles Davis: The Electric Years and The Story of Waylon Jennings. He lives in Saint Paul, Minnesota.
ส่วนลดพิเศษ 15% สำหรับครู ,นักเรียน ,ทหาร ,ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพ & ผู้ตอบสนองครั้งแรก - ไปตรวจสอบเลย!