Niebezpieczne, unikające wielorybów, wszystko inne niż przytulne przygody żeglarskie tenisa

VMP: Jedynymi łodziami, z którymi miałem doświadczenie w Wisconsin, są małe motorówki dla 8 osób, rodzaj wraku. Co daje ci żeglowanie, i to nie tylko z kreatywnej perspektywy: Jak żeglowanie zmienia podróż?

Patrick Riley: Słowo "eskapizm" przychodzi mi na myśl. Dla nas to bardzo izolujące doświadczenie. To sposób, by wyłączyć świat, to sposób, aby martwić się tylko tym, co jest przed tobą.

Alaina Moore: Powód, dla którego lubimy żeglowanie w szczególności, to to, że musisz pracować w ramach ograniczeń łodzi i świata wokół ciebie. Musisz stworzyć płynne współdziałanie między żaglami a wiatrem. To ciągłe udoskonalanie; obserwujesz żagle, swój kurs, wiatr. Przechodzisz w stan dostrojenia do wszystkich tych powiązanych systemów, w których normalnie nie żyjesz w harmonii.

To wyciąga cię z umysłu i mocno osadza w naturze. To najbardziej fizyczne zajęcie; to jak joga dla mnie: ruchowa medytacja. Jesteś bardzo osadzony w swoim ciele, jest to kontemplacyjne i angażujące psychicznie.

VMP: Jak zdecydowaliście się zacząć żeglować? Czuję, że nie jest to łatwa rzecz do zrobienia w latach 2000, po prostu powiedzieć "Zacznę żeglować." Zwłaszcza, że byliście w szkole w Denver, które nie jest dokładnie centrum żeglarstwa.

Patrick: Oboje dorastaliśmy w stanach nie mających dostępu do morza, ale pewnego roku mój tata zabrał nas na wycieczkę do San Diego, gdzie żeglowaliśmy po zatoce i wróciliśmy na żaglówce. Miałem wtedy około 12 lat, ale od tego dnia oszczędzałem pieniądze, mówiąc, że chcę mieszkać na łodzi. Oszczędzałem przez całe liceum, pracowałem na stacji benzynowej i uczyłem tenisa. Nie wahałem się przez sześć lat.

Ale spotkaliśmy również wielu ludzi podczas naszej pierwszej żeglarskiej wyprawy, którzy robili to za dużo mniej pieniędzy niż my.

Alaina: Bo nie oszczędzali od 12. [obie się śmieją]

Prawdziwą barierą dostępu nie są nawet pieniądze; chodzi o naukę żeglowania.

Patrick: Przeczytaliśmy tyle książek o żeglowaniu. [Patrick pokazuje nam swoją półkę z książkami o żeglowaniu, która jest wypełniona książkami na ten temat. Niektóre książki były tak duże, że wyglądały jak cegły fundamentowe]. Pewnie przeczytałem 30 książek o żeglowaniu od deski do deski, a Alaina pewnie 10.

To dziwne, bo nic z tego nie jest „nowe;” to wszystko stare wiedza. Ludzie umieli żeglować po całym świecie od setek lat.

Alaina: Tak, to kolejna rzecz, którą kocham; jest to w kontakcie z tą historią. To jeden z pierwszych środków transportu, a dla mnie ma ten sam nastrój, co wejście do naprawdę starego kościoła.

VMP: Jak zdecydowaliście się na południową część Kalifornii wokół Półwyspu Baja na tę podróż? Czy staraliście się ustalić, gdzie jest najlepsze żeglowanie? Najlepsze widoki, czy co?

Patrick: Myśleliśmy o sprzedaży naszej łodzi, ponieważ była w najtańszym porcie w kraju, który znajduje się w Karolinie Północnej. A dotarcie tam jest naprawdę trudne, i trzymaliśmy ją tam przez lata za około 50 dolarów miesięcznie.

Alaina: W zasadzie rozpadała się, bo nigdy nas tam nie było, więc postanowiliśmy przetransportować ją na Wybrzeże, bo rodzice Patricka tam mieszkają. Więc kiedy tam dotarła, nie ma naprawdę gdzie żeglować, poza przepłynięciem do Cataliny lub przez ocean. A my po prostu nie jesteśmy jeszcze na to gotowi [śmieje się].

Patrick: Muszę wspomnieć, że nasza łódź jest na tyle mała, że można ją przewieźć przyczepą ciężarówki. Więc dosłownie mieliśmy ciężarówkę, która przewiozła ją przez kraj.

VMP: Więc nie żeglowaliście przez Kanał Panamski ani coś w tym stylu. Słyszałem, że muszę się czuwając przez czasami nawet 24 godziny, gdy robicie przeprawę.

Alaina: Śpimy na zmianę, więc nie oboje jesteśmy całkowicie obudzeni.

Patrick: Podczas jednej z naszych wypraw żeglarskich były naprawdę złe warunki pogodowe i musiałem być obudzony przez około 27 godzin bez przerwy.

Alaina: Możesz się położyć podczas tego, ale jesteś zbyt zestresowany, by spać. Gdy nasza przeprawa zaczyna się, zaczynamy zmiany po dwie godziny na, dwie godziny wolne. Gdy masz wolne, po prostu kładziesz się i bardzo się starasz, żeby trochę odpocząć. Nawet jeśli nie możesz zasnąć, po prostu musisz odpocząć. Musisz zmusić się do jedzenia, picia i odpoczynku w tych czasach.

Patrick: Obiecuję, że żeglowanie jest przyjemne [śmieje się].

VMP: Chcę wiedzieć, jak niebezpieczne jest żeglowanie, ponieważ wydaje się super niebezpieczne. Żadnego silnika, żadnej elektryczności itd. Czy książki przedstawiają to tak niebezpiecznie, jak wydaje się?

Alaina: To naprawdę niebezpieczne. Ale myślę, że bardziej prawdopodobne jest umrzeć w wypadku wspinaczkowym niż podczas żeglowania. W każdym roku mniej ludzi umiera podczas żeglowania, niż byś pomyślał.

Patrick: Może powinniśmy spojrzeć na liczby. Myślę, że przez to, że więcej osób wspina się niż żegluje.

VMP: Przypuszczam, że żeglowanie wzdłuż wybrzeży, tak jak wy to robicie, jest znacznie bardziej niebezpieczne niż wyruszenie przez ocean.

Alaina: Tak, całkowicie.

VMP: Czy były momenty w tej ostatniej podróży, które was zaniepokoiły? Coś, co było bardziej przerażające niż to, co do tej pory przeżyliście?

Patrick: Przechodząc wokół Półwyspu Baja, wybraliśmy, co wydawało się oknem pogodowym. Zwykle, gdy są burze po jednej stronie Morza Cortez, powinny zostać po jednej stronie pasma górskiego. Ta była na tyle duża, że dotarła z drugiej strony.

Alaina: I wiatry były przeciwną stroną, więc natknęliśmy się na ogromną burzę wiatrową, która uderzała w nas z przełamującymi się falami, które były naprawdę ogromne i bardzo gwałtowne. To trwało 18 godzin.

W pewnym momencie Pat musiał sterować przez łamiące się fale aż do północy. Musieliśmy zabezpieczyć łódź i przykryć kokpit, ponieważ napełniał się wodą, i nosić linkę, aby przywiązać się do łodzi, na wypadek, gdybyśmy wypadli za burtę.

I w około nas wynurzały się wieloryby, a jeśli uderzysz w jednego, możesz zniszczyć swoją łódź. Więc Pat sterował wokół łamiących się fal i wynurzających się wielorybów.

Patrick: Po prostu przeklinałem i starałem się utrzymać kurs.

Alaina: To był najgorszy dzień w moim życiu, ale to był tylko jeden dzień z pięciu miesięcy dni. Doszliśmy do momentu, w którym mówiliśmy: "Nie wiem, jak długo jeszcze mogę to znieść." To nigdy nie było tak, że "Zaraz umrzemy!" Nie możesz się poddać, aż będziesz w bezpiecznym miejscu; nie masz wyboru, aby przestać.

VMP: Może to ze mnie Midwesternerski prostaczek, ale to mnie zdumiewa, że wybraliście się na to.

Alaina: Cieszę się, że to pytasz, bo zanim przestałam czytać nasze recenzje, ktoś napisał: 'Tenis i ich przytulna wyprawa żeglarska' i chciałam mu przywalić. Nie próbowali ani nie zastanawiali się przez sekundę, jak to naprawdę wygląda, gdy się żegluje. To nie jest przytulne; to najtrudniejsza rzecz, jaką kiedykolwiek zrobiłam w swoim życiu, psychicznie, fizycznie i umiejętnościowo. Żeglowanie to osiągnięcie mojego życia w moim odczuciu, a ludzie nawet nie próbują wiedzieć. Po prostu wyobrażają sobie kogoś pijącego martini w białej rękawiczce.

Patrick: Mamy żart, że ludzie myślą, że jesteśmy dużo fancier niż jesteśmy.

Alaina: Ludzie myślą, że jesteśmy tacy eleganccy i wyrafinowani, ale nie kąpaliśmy się od miesiąca, nosimy podarte i obrzydliwe ubrania, i nie jedliśmy.

Patrick: Nie wyglądamy jak w naszych zdjęciach promocyjnych, kiedy żeglujemy [Śmieje się].

VMP: Tak, żeglowanie wydaje mi się naprawdę przerażające i super trudne, a wiele osób, kiedy piszą o was, mówi takie rzeczy jak "Naprawdę spokojna muzyka stworzona podczas żeglowania," a ja myślę, że to nie pasuje do tego doświadczenia. Byłbym przerażony przez cały czas.

Alaina: Co jest złe, to to, że Luca -- który fotografował wszystkie nasze zdjęcia z tej podróży [i który zrealizował okładkę albumu VMP] -- kiedy tylko przyjeżdżał, pogoda była najlepsza, jaką mieliśmy w trakcie całej podróży. Bez wiatru, bez fal przez siedem dni. Nie mogliśmy nawet żeglować, ponieważ nie było wiatru.

VMP: Wy to mówicie: "To naprawdę trudne, Luca, umieramy tutaj." A on na to: "To raj!"

Alaina: [Śmieje się] On budził się i mówił: "To był najlepszy sen, jaki kiedykolwiek miałem w swoim życiu na tej łodzi," a my musieliśmy mu powiedzieć, że tylko dlatego, że pogoda jest idealna.

VMP: Mając to na uwadze, czy kiedykolwiek było tak, że pomyśleliście, "Czy to ma sens?" Nawet z korzyściami kreatywnymi.

Alaina: Nigdy w to nie wątpiłam. W momencie, w którym dotarliśmy na jakąś staro wyglądającą, niezamieszkaną wyspę wulkaniczną z turkusową wodą i manta rayami skaczącymi z wody, a ostatni raz została naniesiona na mapę w 1860 roku, mówisz po prostu: "O mój Boże, to absolutnie warto." Możesz tam być nie w namiocie z plecakiem, ale w swoim domu, zasadniczo. To takie niesamowite.