Obejrzyj melodię: Dzika kombinacja: Portret Arthura Russella

Patrząc wstecz na te ponad 70 wpisów, które opublikowałem w tej kolumnie przez prawie dwa lata, jest to naprawdę szalone. Niektóre z nich pisało się łatwo, płynnie wylewały się na stronę w ciągu kilku godzin, podczas gdy inne były znacznie trudniejsze do uchwycenia i wymagały ogromnych przeróbek i redakcji, aby uczynić je w miarę czytelnymi. Większość z nich dotyczyła muzyków i zespołów, o których niewiele wiedziałem, były to przyjemne małe wycieczki edukacyjne mające na celu odkrycie czegoś nowego, wartego podzielenia się, ale było kilka, które pisałem z wrodzoną pasją. To były filmy, które z pasją polecałem wszystkim, którzy mieli szczęście natknąć się na mój byline.

Ten tydzień należy do tych ostatnich, prawdopodobnie jest to najbardziej nieprzekształcony przykład tej strony monety, w rzeczywistości, ponieważ w końcu bierzemy się za Wild Combination: a Portrait of Arthur Russell. Większość maniaków muzyki ma kogoś, kogo broni bardziej niż innych, podbijając ich za każdym razem, gdy dostają choćby najmniejszą okazję. Awangardowy wiolonczelista Arthur Russell pełni tę rolę w moim życiu, a teraz mogę oficjalnie wystąpić jako advocat.

Historia Russella jest jedną z najbardziej nieprawdopodobnych, jakie kiedykolwiek spotkałem i, szczerze mówiąc, film (który trwa zaledwie 71 minut) ledwo oddaje mu sprawiedliwość. Jest tyle momentów, w których będziesz mówił do siebie „chwila, chwila, wróć, chcę wiedzieć więcej o...”, ale zamiast tego przechodzimy do kolejnej rzeczy. Krótkie podsumowanie kariery Russella jest szalone: Urodził się w Oskaloosa, Iowa, w wieku 18 lat uciekł, żeby zostać buddystą w San Francisco, tam spotyka Allena Ginsberga, który angażuje go jako akompaniatora do czytania poezji. Russell potem jedzie do Nowego Jorku i gra z Modern Lovers i Talking Heads, a także z nowoczesnymi kompozytorami klasycznymi Philipem Glassem i Stevem Reichem. Na początku lat 80. Russell ma chęć tworzyć zniekształcone płyty disco pod nazwą Dinosaur L i Loose Joints. Zdzierają. Gdy umiera na AIDS w 1992 roku, wydał tylko trzy stosunkowo nieznane albumy pod własnym nazwiskiem. Dekadę później wychodzą parę kompilacji, które zyskują trochę rozgłosu na mainstreamowych stronach muzycznych, co rozpoczyna odnowione zainteresowanie jego twórczością, co jest świetne, ponieważ pozostawił prawie tysiąc szpul nagrań w różnych stadiach ukończenia.

Ta niesamowita historia życia, podobnie jak jego muzyka, czyni go artystą łatwym do popierania. Wkładał palce w tuzin miejskich scen artystycznych, ale był na tyle mało doceniany, że stał się prawdziwie nowym odkryciem dla każdego, kto miał okazję doświadczyć niezwykle ponadczasowego charakteru jego muzyki. Wild Combination wplata wszystkie te historie w tło, ale idzie krok dalej i oferuje ciekawy nowy kąt: artysty, który zostaje ponownie odkryty i przyjęty, z archiwum pękającym w szwach. Te utwory, wydane dopiero niedawno, nie tylko mogą być z powodzeniem wprowadzone do szybkiego strumienia nowoczesnej muzyki, ale wręcz proszą o dialog z praktycznie wszystkim, co mogłoby się im przeciwstawić w świecie popu, house'u, soulu czy muzyki elektronicznej. Russell może już nie żyje, ale w jego niezwykle bogatym dorobku jest jeszcze tyle życia do odkrycia.

Najbardziej fascynującym i złożonym elementem Wild Combination są rodzice Russella, których arc przez życie syna odsłania głęboką zmianę z konserwatyzmu środkowozachodniego dzieciństwa (który skłonił ich synka do ucieczki do San Francisco), do miejsca współczucia i szczerej otwartości na jego sztukę i seksualność. Patrząc, jak jego ojciec opowiada z żalem, jak traktował swojego syna jako dziecko, jest sercełamące, ale jest świadectwem tego, że ewolucja koncepcyjna jest możliwa z biegiem czasu, mimo że w naszych codziennych życiach może się to wydawać rzadkie.

Kolejny powód, dla którego byłem szczególnie podekscytowany, że to jest dostępne do streamowania, to fakt, iż pierwotnie było wydane na DVD przez Plexifilm, firmę, która zamknęła się w 2010 roku, pozostawiając wiele świetnych dokumentów muzycznych w zawieszeniu. Dzięki Oscilloscope Labs Adama Yaucha wydaje się, że to zostało ocalone od zapomnienia i jest dostępne dla wszystkich do odkrycia. Przysięgam, że na każdy dobry dokument, który tutaj omówiłem, przypadają dwa, które są po prostu niemożliwe do znalezienia w ramach łatwych opcji subskrypcji, więc ciesz się, póki możesz.

Arthur Russell jest pośrednio opisany w filmie jako „niewiele osób pozwala sobie na pełne wykorzystanie swojej złożoności.” Podoba mi się to. Dla mnie to po prostu ADHD, ale dla niego bycie w stanie nieustannego twórczego niespokojności jest przykładem eksplorowania najdalszych zakątków swoich czasami sprzecznych impulsów artystycznych. To w tych przecięciach Russell jest najbardziej sobą, tworząc muzykę, która była „Buddhist Bubblegum”, jak określił swój samo-ustalony gatunek dla Allena Ginsberga. Melodie, nad którymi można się medytować. Zen koan jako ragga earworm. Jego tyły prac są chaotycznym bałaganem nakładających się wydań i przeróbek, ale warto je przeszukiwać, a Wild Combination jest doskonałym pierwszym krokiem w te bogate wody dla niewtajemniczonych.