Winyl, którego potrzebujesz: HiFi płyty i kawiarnia

Moim pierwszym dużym (nieprofesjonalnym) marzeniem życiowym było wzięcie udziału w Wielkiej Amerykańskiej Podróży Drogowej. Chciałem zobaczyć kraj, spędzić sporo czasu na poznawaniu jego obyczajów, studiowaniu jego dróg oraz spotykaniu jego mieszkańców, nie wspominając już o indulgowaniu swojego wewnętrznego feministy Jacka Kerouaca. Możesz przeczytać o jednym z moich ulubionych sklepów płytowych, które odkryłem po drodze—Black Hills Vinyl—tutaj.

Moim drugim życiowym marzeniem było zamieszkanie w Nowym Jorku na początku swoich 20-tych lat. Ostawioną przez siebie pozycję z tej listy spełniłem zeszłego lata, kiedy znalazłem letnią sublokację w Astorii, Queens. Oczywiście, pierwszym miejscem, które wybrałem w historycznej dzielnicy greckiej (i tureckiej) był lokalny sklep z płytami.

HiFi Records and Café, które otworzyło się na początku 2015 roku, znajduje się tuż na północ od BQE w Queens. A dla tych, którzy nie są na bieżąco z lokalnym slangiem, to odcinek I-278 zwany Brooklyn-Queens Expressway. Ten maleńki sklep, założony przez właściciela Javiego Velázqueza, jest jedynym współczesnym sklepem muzycznym w tej okolicy. W ciągu zaledwie dwóch lat Velázquez i jego zespół zgromadzili różnorodną kolekcję nowych i używanych winyli, zgromadzili silny wybór zarówno nowych, jak i odrestaurowanych gramofonów i głośników, ustanowili cykliczne wydarzenie pop-up z lokalnym mikrobrowarem SingleCut Beersmiths i wiele więcej.

Pomimo ukrycia w małej przestrzeni w Astorii, HiFi stanowi ogromnie potrzebny muzyczny one-stop-shop dla kupujących płyty w tej okolicy. Zaledwie kilka półek i dosięgające do dna kosze z promocjami poniżej, wybór winyli w HiFi Records and Café obejmuje różne gatunki i epoki. Velázquez dysponuje zarówno winylami vintage, jak i nowymi wydaniami—organizując je odpowiednio—tak, że większość podstawowych kolekcjonerów może znaleźć to, co chce usłyszeć. Ale jeśli chodzi o personel HiFi, skontaktowaliśmy się z menedżerami AJ Pacheco i Tanya Gorbunova, aby dowiedzieć się, które pięć płyt uważają, że każdy powinien usłyszeć na winylu.

AJ Pacheco i Tanya Gorbunova Menedżerowie, HiFi Records and Café

Artysta: King Crimson

Album: Court of the Crimson King

Powód: To pierwsze wydanie od King Crimson jest prawdopodobnie najbardziej konceptualnie zwięzłym albumem, który zespół wydał do tej pory, do zapadającej w pamięć okładki z twarzą krzyczącą z agony lub przerażenia. Court of the Crimson King, "obserwacja" od King Crimson, reprezentuje rdzeń ruchu rocka progresywnego. Melodie nie mogą być ograniczone do limitu trzech do pięciu minut, który często narzuca się komercyjnym utworom rockowym; King Crimson gubi się w dźwiękowych pejzażach, które tworzą. Dźwięk waha się od hałaśliwego, ciężkiego rocka po rozmyte instrumentale i figlarne solo na flecie. Utwory takie jak "Epitaph" i "Court of the Crimson King" są ponurymi lamentami dotyczących ludzkiej ignorancji i korupcji rządu. Z kolei "I Talk to the Wind" ucieleśnia introspektywny dzień w lesie, a "Moonchild" opowiada całą bajkę.

Artysta: Miles Davis

Album: Kind Of Blue

Powód: Jeśli kiedykolwiek był perfektnią skomponowaną płytą, być może to jest to. Kind of Blue jest zarówno relaksujące, jak i evocacyjne, pozwalając słuchaczom zatracić się w ich myślach, jednocześnie wymagając wyższej świadomości. To jeden z najlepiej sprzedających się albumów na świecie, a także w HiFi Records. Chociaż to mit, że cały album został nagrany za jednym razem, Davis dał niewiele instrukcji i zachęcał do minimalnych prób z swoim sekstetem (w tym Johnem Coltrane’em, Julianem "Cannonball" Adderley i Billem Evansem) przed sesjami nagraniowymi. Większość tego, co słyszymy, to rezultat improwizacji na kilku skalach i liniach melodycznych. Davis jest jednym z najbardziej wpływowych artystów XX wieku, a Kind of Blue to idealny pierwszy krok w poznawaniu jego twórczości.

Artysta: Kate Bush

Album: Hounds of Love

Powód: Kate Bush jest patronką dziwnej sztuki popowej. Wydała Hounds of Love, swój piąty album, w wieku 27 lat. To kulminacja jej wczesnych eksploracji muzycznych i przedstawia jeszcze dziwaczną, ale dojrzałą Kate Bush. Sam dźwięk waha się od wczesnego popu elektronicznego akcentowanego przez aranżacje smyczkowe do irlandzkiej muzyki ludowej odkrytej przez brata Bush, Paddy'ego Busha. Liryka Bush dotyka tematów takich jak maszyna chmur Wilhelma Reicha w "Cloudbusting," przyszłe ja implorujące teraźniejsze ja, by nadal żyło w "Jig of Life," proces czarownicy w "Waking the Witch," oraz zamiana ciał z jej ukochanym w jej popularnym singlu, "Running Up That Hill (A Deal with God)."

Artysta: Serge Gainsbourg

Album: L'Histoire de Melody Nelson

Powód: Serge Gainsbourg napisał piosenki dedykowane wielu kobietom, ale niewiele zainspirowało cały album. Jane Birkin, jego partnerka przez ponad dziesięć lat, była muzą L'Histoire de Melody Nelson. Ten album to Gainsbourg w najbardziej bluesowym wydaniu, polegający na zmysłowych aranżacjach smyczkowych, które urodziły się z potrzeby stworzenia atmosfery. Ta płyta, jak pozostałe z tej listy, pragnie być słuchana przez ciepło i bogactwo winylu. Słuchawki nie wystarczą tutaj.

Artysta: Fela Kuti & The Africa 70

Album: Confusion

Powód: Confusion to pełne ciało, kinetyczne doświadczenie. Ruch afrobeat Feli Kuti wciela prawdziwe początki rocka. Niespokojna perkusja oraz poruszająca funkowa gitara basowa rodzą równe części samoekspresji i rewolucji politycznej: Twoje biodra są hipnotyzowane do ruchu przez zsynkopowane rytmy oraz głośne instrumenty dęte, jednak twój mózg jest świadomy znaczenia tego wszystkiego. Muzyka Kuti jest wysoce reakcyjna na westernizację muzyki afrykańskiej. Liryka Confusion kpi z społeczeństwa postkolonialnej Nigerii, opisując ruch drogowy i rynek Lagosu. Dążąc do wydobycia korzeni muzyki swojego narodu, położył fundamenty dla muzykalnej i kulturowej rebelii.