VMP Rising: Lapgan

Historia indyjskiej muzyki w hip-hopie sięga dziesięcioleci. Można narysować dźwiękowy czas od skoczne sitarowe akcenty DJ-a Quika na „Why U Bullshittin'?” Suga Free z 1997 roku do serii pełnych smyczków hitów Timbalanda z lat 2000 oraz zakurzonego Bollywood, którego brzmienie Madlib przekazał Yasiinowi Beyowi w „Auditorium” z 2009 roku (zobacz także: Beat Konducta in India Madliba). W 2012 roku Heems (wcześniej z Das Racist) i producent Mike Finito podnieśli sampling indyjskiej muzyki na nowe, surowe i dziwaczne wyżyny z albumem Nehru Jackets. Jednak przez lata poszukiwanie następnego utworu lub albumu, który mógłby znaleźć się na tej osi czasu „indyjskiej muzyki w hip-hopie”, było nieuchwytne. Aż do teraz.

Lapgan zagłębił się w projekty takie jak Duniya Kya Hai (2021) i History (2023), z szacunkiem wydobywając dźwięki subkontynentu indyjskiego i przekształcając je w progresywną, głęboko osobistą muzykę. Narodzony z emocjonalnego instynktu i zapaloną wiedzą, bity producenta indyjskiego pochodzenia przerabiają fragmenty Bollywood, Lollywood i Kollywood wraz z bengalskimi pieśniami religijnymi i marathickimi okrzykami na filmowe, warstwowe bity. Wypełnione są rozległymi smyczkami, wzruszającymi fragmentami wokalnymi i uderzającymi perkusjami, które potrafią poruszyć zwłoki Churchilla. Słuchając, przenosisz się z ruchliwych, ozdobnych bazarów („Mughal Shit”) i wysokich świątyń cieniowanych przez drzewa bodhi („Under the Bodhi Tree”) do gęsto zapełnionych miejsc, gdzie miłośnicy beat music kiwają do południowoazjatyckich sampli, którym Lapgan nadał nowe życie, bity i głębię.

„Pamiętam, kiedy po raz pierwszy stworzyłem bit z indyjskim samplowaniem i poszedłem do domu przyjaciela, aby go mu zagrać. To był dla mnie wyjątkowy moment,” wspomina Lapgan przez Zoom w jasne sobotnie popołudnie pod koniec sierpnia, światło słoneczne prześwituje przez okno jego domowego studia w Chicago. „Podczas samplowania kieruję się instynktem i uczuciem. Próbuję uchwycić emocję i naprawdę ją wzmocnić, wydłużając moment, który sprawia, że czujesz głęboko.”

Ostatnio kilku artystycznie myślących członków diaspory południowoazjatyckiej nawiązało kontakt z muzyką Lapgana. Kartik Kumra, założyciel rzemieślniczej marki modowej Kartik Research, zlecił Lapganowi skomponowanie muzyki na swoją prezentację na Paris Fashion Week 2024. Heems wydał History na swojej wytwórni (Veena) i zaangażował Lapgana do wyprodukowania całego albumu LAFANDAR z 2024 roku. Z rozszerzoną edycją winylową History, która ma się ukazać na Vinyl Me, Please, rosnącą liczbą fanów oraz rozwijającym się kręgiem przyjaciół i współpracowników, Lapgan zyskał nowe poczucie pewności siebie w swojej muzyce.

„Budowanie tej pewności siebie było dla mnie długim procesem i jestem w punkcie, w którym robienie czegoś [oprócz tworzenia muzyki] nie ma sensu w moim czasie na Ziemi.”

Urodzony jako Gaurav Nagpal, Lapgan (Nagpal od tyłu) dorastał w przedmieściu Chicago, gdzie jego rodzina znalazła wspólnotę wśród innych południowoazjatyckich imigrantów. Jak wielu Amerykanów pierwszej generacji, „dorastał w dwóch różnych światach.” Jeden w domu, drugi w szkole. Jego rodzice mówili płynnie mieszanką hindi i punjabi oraz oglądali klasyki Bollywood, podczas gdy koledzy rozmawiali o MTV i najnowszych hitach kinowych. Lapgan doceniał oba światy i z sentymentem wspomina coroczne wizyty w Delhi, gdzie on i jego młodsza siostra spędzali czas z kuzynami, chłonęli rodzinne opowieści i delektowali się aloo paratha babci.

Oddany uczeń w klasie, Lapgan dzielił dodatkowe godziny między lekcje pianina a boisko do koszykówki. Jego 6'3” wzrostu przyniósł mu miejsce w drużynie koszykówki varsity w liceum, gdzie często błądził po korytarzach, słuchając The Mars Volta i Radiohead z Discman-a. Choć w college'u słuchał Nasa i A Tribe Called Quest, Lapgan zakochał się w hip-hopie dzięki kalifornijskiej scenie beatowej, społeczności odpowiedzialnej za eksportujący zjawiskowe połączenia hip-hopu i muzyki elektronicznej od producentów takich jak Flying Lotus, TOKiMONSTA oraz zmarły Ras G.

„Muzyka do mnie przemawiała, a to, jak artyści byli zaangażowani w tę formę sztuki, było super inspirujące,” mówi. „Byłem sam w tworzeniu bitów, ale czułem się jak część społeczności.”

Po studiach, rozczarowany pracą przez 12 godzin dziennie w świecie biznesu, Lapgan nauczył się tworzyć bity za pomocą filmów na YouTube. Zajęło mu trochę czasu znalezienie swojego brzmienia, ale wszystko kliknęło, gdy samplował swoją pierwszą indyjską płytę. Lapgan połączył swoje wpływy z sceny beatowej z indyjskimi samplami na Badmaash z 2019 roku, a następnie dopracował swoje brzmienie i podejście na Duniya Kya Hai (2021), audiowizualnej medytacji na temat geopolitiki oraz krwawego, traumatycznego dziedzictwa podziału Indii w 1947 roku.

„Zawsze interesowałem się podziałem, ponieważ to kluczowy moment dla wielu ludzi w Indiach i Pakistanie. Nasi rodzice i dziadkowie prawdopodobnie wciąż zmagają się z PTSD z tego powodu. Myślałem: ‘Kiedyś żyliśmy razem w pokoju.’ A potem zdarzył się podział — najwięcej przemoc w historii ludzkości. To była teza za Duniya Kya Hai.

Pasując do tego, korzenie History zostały zasiane podczas rodzinnej podróży do Indii. Podczas pobytu Lapgan spotkał prodigialnego kolekcjonera winyli i badacza Nishanta Mittala, który prowadzi konto na Instagramie Digging in India. Mittal dostarczył niektóre z nieznanych sampli, które Lapgan wykorzystał na History, aby stworzyć to, co opisuje jako beatową muzykę odpowiadającą „wyimaginowanej historii.”

„Myślałem o mojej edukacji w liceum i o tym, jak Churchill był przedstawiany jako bohater II wojny światowej, bez wzmianki o tym, co robił w Indiach i Afryce. To był impuls,” mówi Lapgan o History. „Chciałem, żeby album był podręcznikiem. Jeśli czytasz listę utworów, powinna ona przypominać spis treści. Tytuły utworów są przewodnikami, w które miejsce muzyka może cię zabrać.”

Każdy utwór na History przeniósł Heemsa, który usłyszał album przez menedżera Lapgana i nie wahał się, by wydać go na Veena. Niedługo potem, Heems zwrócił się do Lapgana o bity, które składały się na znakomicie rymowane LAFANDAR. Czasami walcząc z Shiwą, pokazując pieczątki w paszporcie i fine dining w sprytnych i skomplikowanych wersach — Heems brzmi ożywiony na swoim pierwszym albumie od ośmiu lat, gotowy do stoczenia walki z Waynem z czasów mixtape. Może dlatego, że Lapgan dostarczył dźwięków, których Heems szukał od lat.

„Człowieku, przez długi czas biegałem po scenie, prosząc o bity z indyjskimi samplami,” mówi Heems. „[Na] Nehru Jackets byłem blisko z Mikem, ale to było bardzo w jego stylu z dużym ukłonem w stronę produkcji El-P. Gaurav — on to uchwycił.”

Lapgan nie zatrzymał się po LAFANDAR. W towarzystwie reedycji History VMP, wydaje EP z remixami History, zawierającymi bity od grupy wschodzących producentów, w tym Sid Vashi, Kartik Sudhera, EXCISE DEPT i Spectacular Diagnostics. Nagrał również album z południowoazjatyckim duetem z San Francisco Baalti, gdzie przeszedł poza hip-hop i zanurzył się w muzykę klubową i ambientową. Bez względu na gatunek, Lapgan wciąż bada historię indyjskiej muzyki.

„Czasami myślę: ‘Może powinienem spróbować samplować inne rzeczy,’ i to robię, ale jest tak wiele różnej muzyki w Indiach z różnych regionów. Wciąż jest tak wiele do odkrycia.”