Bethlehem Records została założona w 1953 roku jako niezależna wytwórnia przez Gusa Wildiego i w końcu stała się znana z tego, jak wielu absolutnych tytanów jazzu nagrywało dla tej wytwórni w swoich wczesnych dniach. Każdy, od Charlesa Mingusa po Donalda Byrda, nagrywał dla Bethlehem, ale wytwórnia miała nieco poniżej dekady, zanim zaczęła sięgać po drugie, trzecie i czwarte życie, głównie jako wytwórnia reedycji swojego wcześniejszego dorobku.

Dexter Gordon, Tata gra na trąbce

Dexter Gordon nie był do końca tym Dextrem Gordonem, gdy nagrywał Tata gra na trąbce, ale jego unikalny, odmienny sposób gry na saksofonie i trafianie w rytm sekcji rytmicznej w dziwnych, swingujących kątach był już w pełni uformowany na tę płytę. Nagrana w okresach zawirowań i niepokoju–był wchodzący i wychodzący z więzienia z wielką uzależnieniem od heroiny–Gordon jest jednym z najlepszych muzyków, którzy kiedykolwiek wzięli reed do ust, a ta płyta–szczególnie "Jesień w Nowym Jorku"–należy do każdej wymagającej kolekcji Jazzbo.

Kup tę płytę tutaj.

Charles Mingus, Eksperymenty Jazzowe Charlie'go Mingusa

Pierwotnie wydana jako seria 10-calowych płyt, zanim została skompilowana w LP, ta płyta jest jednym z pierwszych arcydzieł Charlesa Mingusa, albumem, który sugeruje kompozycyjne urozmaicenia, które wprowadził do swoich mistrzowskich dzieł Mingus Ah Um i Czarny Święty i Pani Grzesznica. Portret artysty jako młodego mężczyzny, dostarczony w dwóch stronach zachwycającego jazzu.

Kup tę płytę tutaj.

Donald Byrd & Pepper Adams, Scena Motor City

Donald Byrd i Pepper Adams–a ich świetny zespół, w tym Kenny Burrell–dostarczają jednego z najlepszych występów utworu "Stardust", jakie kiedykolwiek usłyszysz na tej płycie, utworu tak ładnego, że nadali mu tytuł reedycji albumu i wydali go dwukrotnie. I to dopiero pierwszy utwór; to jest Donald Byrd osiągający swój pierwszy szczyt i wzywający za sobą formidabilny i zwinny zespół.

Kup tę płytę tutaj.

Booker Ervin, Książka gotuje

Booker Ervin był jednym z największych "co jeżeli" w jazzie; zmarł młodo, w wieku 39 lat, na chorobę nerek, akurat w momencie, gdy osiągał kolejną falę eksperymentów dźwiękowych. Był tenorowym saksofonistą, który grał bluesa tak, jakby emanował to z głębi siebie, czerpiąc inspirację zarówno z field hollers, jak i bebopu. Porównywano go do Coltrane'a–który podejmował wiele podobnych decyzji w grze–jednak miał inny sposób gry na swoim bluesie. Jego debiutancka LP, Książka gotuje, pokazuje, że na scenę solową wkroczył praktycznie w pełni uformowany; zmienił się pod koniec lat 60., ale ten LP stanowił dla niego mapę drogową w pierwszej części jego kariery jako lidera zespołu.

*Kup tę płytę tutaj.*