Album tygodnia: 'Con Todo El Mundo' od Khruangbin

Jeśli mieszkasz w większości przyległych 50 stanów, obecnie twój klimat przypomina coś w rodzaju ciemnoszarej mazi. Co oznacza, że mamy dwie opcje, aby przetrwać do wiosny: zamówić następnego dnia jedną z tych podejrzanych lamp terapeutycznych SAD lub po prostu posłuchać nowego albumu Khruangbin Con Todo El Mundo. Czerpiąc głównie z '60s world funk, łączą słoneczność surf rock psychodelicznego, łatwość dubu oraz duszę i ciepło soulu i R&B. Gwarantowane, że wydobywa cię nawet z najgorszego dołka (gra słów jak najbardziej zamierzona, nie @ mnie).

Z śladami szerokiego wachlarza wpływów rozproszonymi na każdej ścieżce, trudno określić, co Khruangbin próbują osiągnąć. Ale spojrzenie na członków zespołu i ich pochodzenie może pomóc w stworzeniu luźnej mapy. Zespół składa się z Laury Lee (bas) i Marka Speera (gitara), którzy poznali się w trasie z Yppah wspierającym Bonobo w 2010 roku, oraz Donalda „DJ” Johnsona (perkusja), długoletniego współczłonka gospelowego zespołu Speera. Pomimo oczywistych podobieństw członków, brzmienie Khruangbin to produkt zderzenia trzech odrębnych, eklektycznych muzycznych światów. Lee powiedziała Noisey w 2015, że chociaż zespół ma wspólną bazę soulową i R&B, ona skłania się ku „muzyce psychodelicznej, dub i grubej francuskiej muzyce pop”, Speer ku muzyce świata „a dokładniej z Etiopii, Tajlandii, Jamajki i Bliskiego Wschodu”, a Johnson do gospel, pracując również w produkcji rap i hip-hop.

Chociaż składają się z trzech Texanów, ich nazwa Khruangbin w języku tajskim tłumaczy się jako "silnik muchy" lub "samolot", głównie w odniesieniu do ich globtroterskiego brzmienia. Odpowiednio, ich debiutancki album z 2015 roku The Universe Smiles Upon You czerpał w głównej mierze z tajskiego funku lat '60, ponieważ zespół korzystał z kaset i kompilacji południowoazjatyckiego popu, rocka i funku jako inspiracji podczas jego nagrywania. Bez zmiany oryginalnych podstawowych elementów ich brzmienia, na Con Todo El Mundo trio bardziej przechyla się ku dźwiękom funku i soulu z Bliskiego Wschodu, szczególnie Iranu.

Niezależnie od geograficznego czy kulturowego wpływu, w obu dziełach pozostają wyraźnie Khruangbin. Zespół ma talent do szanowania dźwięków, które mogą być uważane za „niedostępne” dla przeciętnego zachodniego słuchacza, ale łącząc je w coś, co jest tak samo przystępne, jak i trudne. Z bogatym wspólnym tłem i affinities wszystkich trzech członków, materializowanie takich rozległych wpływów ma potencjał do sprawiania wrażenia chaotycznego lub nieuchwytnego. Ale to ostatnie możliwe opisy, które przychodzą na myśl przy Con Todo El Mundo. Zamiast tego, jest przestronny i intuicyjny od początku do końca.