Dlaczego to wybraliśmy

Michael Penn II: Dlaczego wybraliśmy How I Got Over na RHH w tym miesiącu?

Andrew Winistorfer: Wybraliśmy The Roots, ponieważ oczywiście jesteśmy ich wielkimi fanami. Nie wiem, czy jest ktokolwiek w zespole muzycznym, kto nie ma ulubionej płyty The Roots; jeśli słuchasz rapu, musisz przynajmniej uznać ich wkład. The Roots robią dużo reedycji swojego katalogu — w Dzień Płyty, kilka rzeczy na ich własnej wytwórni Okayplayer — i naprawdę skupiliśmy się na tym w RHH, ponieważ to dobry album z tej dekady; chcieliśmy zrobić coś nowszego.

How I Got Over w dziwny sposób jest trochę zapominany w ich katalogu. To niekoniecznie pierwsza rzecz, o której myślą ludzie, gdy myślą o The Roots. I ta część też mówi o tym, co robimy tutaj: wiele z tego, co robimy, to płyta, której możesz nie pamiętać od grupy, lub nie zdajesz sobie sprawy, że jest tak klasyczna jak niektóre z ich innych rzeczy. Ten album [to] to, na co eksperymentowali z brzmieniem indie rock; możesz usłyszeć wpływ tego, że byli zespołem gospodarzem u Fallona i widzieli Monsters of Folk, Dirty Projectors i inne indie zespoły w show, których w przeciwnym razie by nie zobaczyli.

Powiedziałeś wcześniej, że to jest album, na którym w pewnym sensie ich odkryłeś, prawda?

Cóż, tak i nie: poza Rising Down, to była płyta, do której najbardziej się przyciągnąłem jeśli chodzi o pełne LP. Oczywiście, naprawdę zagłębiałem się w muzykę, kiedy byli już później w swojej karierze; wciąż znajdowałem rzeczy na blogach, tak w rzeczywistości się z nimi skontaktowałem. Słyszałem ich też w miejscach bez świadomości, że to oni — zawsze byli w jakimś sensie wszechobecni — ale to był album, który zapadł mi w pamięć. Szczególnie “Dear God 2.0,” ten album jest dla mnie niewiarygodny.

Tak, jest naprawdę dobry. A Black Thought na tym albumie! Myślę, że wszyscy wiedzą, że jest naprawdę technicznie świetnym MC, ale myślę, że jego umiejętności pisarskie — w miarę jak rozwijał się w swojej karierze — wydaje się, że odkrywa nowe rzeczy do analizy na swój temat. Jak się czuje, co myśli, jaki jest świat; to jest korzyść z obserwowania artysty przez całą karierę, widzimy, jak jego umiejętności pisania zmieniały się z biegiem lat.

Szczególnie biorąc pod uwagę, jak miał szalony okres współpracy i ostatnio zrobił dużo pracy solowej: Potrafi rapować bardzo intensywnie i agresywnie, ale nadal być tak szanowanym. Jakby był jednym z najbardziej szanowanych niegrzecznych raperów, jakich słyszałem… może kiedykolwiek. Jest w tym taka gracja, pozycja i klasa.

W dziwny sposób, będąc w The Tonight Show, Black Thought nie musi już niczego udowadniać. To może uczynić cię bardzo irytującym i złym raperem, ale w jego przypadku, jest po prostu bardzo odważny i nie obchodzi go to, ale również nie musi już nigdzie cię przycinac w wersie. On może, ale pisanie zabiłoby cię w sposób, w jaki nikt inny nie może. On włożył swoje 10 000 godzin; jest po prostu na innym poziomie niż inni MC.

A fakt, że zespół pozostał razem — są w tym momencie razem 25 lat — i żadne z ich albumów nie brzmią tak samo. Rising Down jest zupełnie inny od How I Got Over. To zespół, który również ma rapera, który rozwija się w tym samym tempie, co ich brzmienie. Są niesamowitym zespołem, dlatego wybraliśmy ten album Miesiąca.

Szczegóły pakietu

Jak wygląda opakowanie?

Po raz pierwszy robimy styl wiatraka — prawie jak miętowy — ale jest przezroczysty i srebrny, więc wygląda jak śmigło na twoim gramofonie. Pakiet ma jedną kieszeń, ale jest błyszczący i błyszczący na zewnątrz; tak jak zrobiliśmy z Method Manem i OutKast. Przycięty DMM w GZ, jak najlepiej brzmiąca z naszych rapowych płyt.