Sceny z honky-tonku Joshuah Ray Walker

Jeśli spędziłeś jakikolwiek czas na TikToku w ciągu ostatnich sześciu tygodni (i niech Bóg cię błogosławi, jeśli udało ci się tego uniknąć), lub byłeś w pobliżu radia grającego muzykę country w latach 1992-1994, usłyszałeś [Brooks and Dunn's "Neon Moon,” jedną z pięciu najczęściej granych piosenek country w historii. Ostatnio dużo myślałem o bohaterze "Neon Moon", ale nie tylko z powodu przewijania TikToka: ponieważ wspaniałe trzecie LP Joshua Ray Walkera, See You Next Time, wydaje się być napisane przez gościa, który próbuje zignorować automat z muzyką, neony i wszystkie rzeczy, które przypominają mu o kimś. See You Next Time rozgrywa się głównie w honky-tonku tuż przed zamknięciem. Postacie albumu nie tylko opłakują utracone miłości, ale także życie swoich bliskich, możliwości, które nigdy się nie pojawiły i ścieżki, których nie wybrano. To dźwięk revivalistycznego country — mocno osadzony w pedal steel i aranżacjach instrumentów dętych — również nawiązuje do tej samej ery country, w której piosenki często były smutne, nawet jeśli można było do nich tańczyć.

See You Next Time ukazuje się dwa lata po Wish You Were Here, pierwszym albumie Walkera w czystym stylu country, i po jego przełomowym albumie z 2020 roku, Glad You Made It. To jest przedstawiane jako koniec trylogii, ale w praktyce bardziej przypomina trzeci krok na jakiejś metaforycznej schodach do realizacji artystycznej, gdyż udoskonala i perfekcjonuje wspaniałe momenty dwóch poprzednich albumów Walkera, tworząc jego najbardziej w pełni zrealizowany album do tej pory.

Album otwierany jest utworem “Dallas Lights” — piosenką o pragnieniu bycia pochowanym nie na cmentarzu, ale gdzieś, gdzie mógłby widzieć światła swojego rodzinnego miasta — i zamykany jest śpiewanym chóralnie “See You Next Time”, a pomiędzy nimi Walker eksploruje wszystkie zakamarki honky-tonku, zarówno pod względem miejsca, jak i stylu muzycznego. Występuje jak najzabawniejszy uwodziciel barowy na utworze z dętymi instrumentami “Sexy After Dark” i przekształca nurkowanie w śmietniku w metaforę poszukiwania miłości w humorystycznym “Dumpster Diving.” W “Cowboy” krytykuje mężczyzn swojej generacji, którzy trzymają się jakiejś starej formy męskości, mało przejmując się swoim zachowaniem, i porównuje odporność niektórych postaci do złych kwiatów, które można kupić na stacjach benzynowych w środkowej Ameryce (“Gas Station Roses”).

Walker stara się o miano jednego z najlepszych młodych songwriterów, tworząc centalny utwór albumu, “Flash Paper.” Walker stracił swojego ojca po długiej walce z rakiem w zeszłym roku, a on sam spędził dużo czasu na czytaniu listów swojego taty i notatek do przyjaciół oraz przeglądaniu zdjęć, które pozostawił, próbując zrozumieć, kim był jego tata i co może zabrać ze sobą. To piosenka o stracie, o próbie poskładania na nowo fragmentów, i o emocjonalnie odległych ojcach, którzy nigdy nie potrafili wyrazić swoich uczuć, oraz o tym, jak to jest, gdy umierają. To piosenka, która pozostawi każdego z rodzicami z pokolenia baby boom z uduszeniem w klatce piersiowej i wilgotnymi oczami; uchwyca tak wiele w swoich kilku zwrotkach i refrenach.

“Flash Paper” w mikrokosmosie uchwyca wiele z tego, co czyni Walkera wyjątkowym, i dlaczego rosnąca grupa fanów country widzi w nim nową nadzieję. Opowiada prostą, dewastującą historię, a robi to tak bezpośrednio, że niemożliwe jest, aby nie wpasować się w nią na jego płótnie. Reszta See You Next Time jest również taka.