Wszyscy czczą ‘Królową Południa’

Kiedy po raz pierwszy usłyszałem Alyssę Stephens mówiącą „I throw that ass back to see if he gon’ catch it”, wiedziałem, że jest na czymś. Samozwańcza „prawdziwa, bogata suka z południa”, splatająca pokusę z wściekłością w sposób typowy dla Atlantczyków. Czuję się zobowiązany polecić jej muzykę z większą ostrożnością niż zwykle, jak ostrzeżenie przed wyzwaniem. Z tego samego powodu nie odważylibyśmy się umieścić jej raperskiego imienia w nagłówku tego krótkiego przeglądu. Dla niektórych – dla niektórych! – nie jest najłatwiej podać znajomym tytuł utworu Mulatto, który włączyłeś w aucie. Ale prawdopodobnie ten utwór naprawdę się przyjął, a Big Latto (tak się w skrócie nazywa) zrobiła, co musiała. Wyszła z popiołów rzeczywistości telewizyjnej Lifetime, wielokrotnie stała się viralem, i nie… ona nie zmienia swojego imienia. To sezon Big Latto, napędzany przez Waffle House i Hennessy.

Queen of Da Souf to właściwy główny debiut Mulatto, i kolejna samozwańcza deklaracja: ona jest tutaj, z rodowodem na pierwszej ulicy, stoi wśród legend i pozuje z wieloma 10-częściowymi kombinacjami. Kiedy jej hity upadają, jest mnóstwo okazji do rzucania, cytowania i motywowania. Jej birasowość głównie pozostaje tylko w imieniu, poruszanym tylko raz w „No Hook”, gdzie opisuje, jak to jest być za czarną dla białych. W napiętych trzydziestu minutach jest niewiele czasu na rozwikłanie niepewności, gdy Latto rozwija swój potencjał w swojej najdoskonalszej pracy do tej pory. Jest precyzyjna i angażująca, nigdy nie gubiąc rytmu i podwajając swoje nastawienie. To właśnie ta świadomość pozwala jej wnosić polot do najbardziej wyczerpujących tematów; jest ulubienicą tłumów, ale daleką od algorytmicznej. Ma piosenkę, która obejmuje każdą bazę i przestrzeń wymaganą od rapera z Atlanty: sypialnię, klub ze striptizem, auto, trening.

W połączeniu z innymi, Mulatto udowadnia swój zakres, dostosowując się do swoich partnerów bez pominięcia kroku. Podczas gdy remiksy są teraz w modzie, wymaga pewnej siły, aby przerobić „Freaky Gurl” z Gucci Mane’em, i sprawić, by chwalił się próbą podpisania kontraktu z nią. Kiedy Latto jest z 21, jest bardziej twarda i złowroga; z City Girls, podkręca atmosferę i puszcza wodze wyobraźni. Ta kameleonowa cecha rozciąga się również na wybór bitów: wybory soniczne Latto mieszają się i zmieniają jej poziom nastawienia, budując odpowiedni świat do rozwoju. W jej pierwszym wielkim momencie, Queen of Da Souf daje kilka wskazówek na temat wszechstronności, jaką ma Latto, ale jeszcze jej nie wykorzystała. Poza kolaboracjami i przetworzonymi singlami, głębokie cięcia pozostawiają wiele do życzenia w zakresie różnorodności. Już udowodniła, jak może mieć Południe (i nie tylko) w małym palcu, ale czas pokaże, jak jej Królestwo rośnie i radzi sobie w kapryśnych pastwiskach.