Kiedy śmierć jest najlepsza: Heno. o Dobrej Rozmowie

Zdjęcie autorstwa Huntera Catesa

Od Takoma Park w Maryland, przez Bay po L.A., Yihenew Belay (znany jako Heno.) przeżył swoje życie zafascynowany potencjałem tego, czym życie mogłoby być, gdy uznamy znane niewiadome za nieuniknione. Przeszedł przez ulice, uzależnienie, depresję, nadmierną inwigilację oraz próby wytyczenia własnej drogi jako niezależny artysta. Śmierć była jedyną pewnością, a to dało mu wolność do bycia. Ciemne wyznanie podczas jazdy pociągiem stało się tytułem jego albumu: Death Ain’t That Bad. A kiedy Heno. rozmawia z Michaelem — naszym gospodarzem, artystą zmagającym się z tym pytaniem przez całe życie — to towarzysze z Maryland wysyłają sygnał dla nomadów, dla czarnoskórych, dla marzycieli wpatrujących się w pustkę i mimo wszystko podejmujących działania.