Isaiah Rashad wstaje z popiołów

Isaiah Rashad wstąpił w znane już płomienie narkotyków, alkoholu i lekkomyślnego wydawania pieniędzy po wydaniu The Sun’s Tirade w 2016 roku. Był gwiazdą na wschodzącej fali, dołączając do SZA w nowej fali artystów TDE, a następnie wszystko zaczęło się walić wokół niego. W intymnym wywiadzie z FADER przed premierą albumu The House Is Burning opisał wydarzenia po trasie koncertowej jako „najszybszy upadek z łask, jaki mogłem sobie wyobrazić.”

W ciągu pięciu lat między tymi dwoma albumami Rashad sabotażował siebie, wrócił do domu matki w Chattanooga w Tennessee, był na odwyku w Orange County i znalazł schronienie w świecie komiksów. Powiedział, że jest teraz zaangażowany w odzyskiwanie równowagi między wiarą a cynizmem.

Powiedział do FADER: „Bóg sam nie uratuje cię. Świat płonie. Woda jest zanieczyszczona, tyle CO2 wlewa się do ozonu ... gdy twój dom płonie, czy wejdziesz do tego kurwa, aby odebrać osobiste rzeczy, czy po prostu zaufasz sobie i Bogu, że uda ci się odbić?” Rashad zdaje się nie martwić o konkretne interpretacje tego zniszczonego domu: to alkoholizm, to środowisko, to, czym potrzebujesz, aby było.

Muzyka Rashada zawsze krążyła wokół ciemności — uzależnienia, śmierci, depresji — z charakterystyczną szczerością, ale pomimo tego, że jest to pierwszy album, który stworzył na trzeźwo, THIB nie jest trzeźwy. Ma głębię i przewodnią myśl tej ciemności, ale jest zabawny. To, co mogło być ponurym spełnieniem szkodliwego stereotypu, że trzeźwość jest nudna lub nieszczęśliwa, jest zamiast tego objawieniem tego, co się dzieje, gdy decydujesz się dbać o siebie.

Pierwsza piosenka na albumie zaczyna się od włożenia taśmy do magnetofonu, co stanowi odpowiednie wprowadzenie do nostalgii i ciepła, które przenika ten album. Minęło już dużo czasu, a album wydaje się ponadczasowy, z powodu klasycznego Southern rapu, R&B i soulu, które przenikają sample i tekstury. A mimo że raper mógłby łatwo wydawać się odizolowany po półdekadowej przerwie, Rashad odrobił pracę domową; THIB nie jest pochodną niczego, inspirowaną wszystkim, co definiuje gatunek w 2021 roku.

Mówi w „Darkseid”: „Właśnie wróciłem, widzisz, naprawdę byłem martwy.” Szybko pokazuje swój zakres inspiracji pracą domową w drugim utworze, „From the Garden”, brzmiąc jak nowoczesne megagwiazdy w rapie dominujące w gatunku z Atlanty i z łatwością dotrzymując kroku Lil Uzi Vertowi. „RIP Young” i „Lay Wit Ya” podążają za nimi, obie wpadające w ucho i pewne siebie. Ta ostatnia, z udziałem kolegi rapera z Tennessee Duke Deucea, ma refren z rykami Rashada, kończąc każdą linię utrzymanymi, chropowatymi nutami.

Następnie „Claymore” uderza i wprowadza nowy dźwięk, który może bardziej odpowiadać gościowi, Smino, niż Zay. Rashad mówił do GQ o tym, jak „włożyłem dużo ludzi, których muzykę lubię, na konkretne utwory, które bardziej były dostosowane do nich niż do mnie. Uważam, że to trochę jak bycie reżyserem... Bo w końcu jestem bardziej producentem i reżyserem niż czymkolwiek innym, po prostu przypadkowo również piszę teksty.”

„Headshots (4r Da Locals)” to druga piosenka w jego serii „4r Da”, rozpoczętej od „4r Da Squaw” na The Sun’s Tirade. Ta pierwsza „4r Da” brzmi przytłaczająco, jakby wolniejsze, kołyszące się teksty same były pijane — a Rashad mógł bardzo dobrze być, ponieważ nadal pił podczas tworzenia The Sun’s Tirade. „Headshots” ma znacznie więcej impetu i energii, ale wciąż jest ciężki: obrazy przedstawiają Rashada spadającego w przepaści, na spotkaniu „Agony Anonymous” i pokazujący szoty whiskey oraz dosłowne strzały z broni. Pierwsza zwrotka otwiera się od „Kto chce strzał, chce umrzeć?”, co może dotyczyć strzału alkoholu, strzału z broni, szansy.

Chociaż „9-3 Freestyle” to jedyna piosenka określona jako „freestyle” na projekcie, Rashad powiedział do Vulture: „Sześćdziesiąt procent z tego to po prostu luźne pomysły. Z głowy, nie pytaj o nie. Po prostu zrób to i rozwijaj je. 'Score' to freestyle, 'Claymore' to freestyle, 'Hey Mista' to freestyle, wprowadzenie to freestyle, '9-3 Freestyle' to freestyle, 'True Story' to freestyle. Myślę, że prawie wszystko to freestyle. 'HB2U', 'From the Garden' to technicznie freestyle. Większość z tego to freestyle, nie mogę nawet pomyśleć, które nie były.” Jest uznawany za pomoc Kenny'ego Beatsa — który jest jednym z producentów na THIB — za nauczenie go freestyle'u i wyjście z własnej głowy.

To nie byłoby kompletnym albumem Isaiah Rashada bez udziału SZA; dołącza do niego razem z 6lackiem w wyróżniającej się piosence R&B „Score”, wspólnie śpiewając: „Wiesz, że chcę jeździć z tobą.”

„HB2U” zaczyna się od pytania dziecka: „Czy jest niebo?” (Rashad mówi: „Tak”), a następnie: „Skąd to wiesz?” odpowiedziało: „Nie wiesz.” Ta mieszanka wiary i niepewności, przekonania i wątpliwości przenika cały THIB. Rashad wie, że odzyskiwanie nie jest liniowe; nie ma łatwego rozwiązania, które mógłby zaoferować na ciemności, które wszyscy mamy w sobie. Ale w tym jest również optymizm: Wszyscy mamy potencjał, aby dorosnąć do siebie i wznieść się z popiołów tego, co było.

Zdjęcie dzięki uprzejmości Top Dawg Entertainment