Ciche ludowe lamenty Mustafy

Mustafa Ahmed, wcześniej znany jako Mustafa the Poet, jest synem Regent Park, dzielnicy w centrum Toronto, znanej jako miejsce pierwszego projektu mieszkaniowego w Kanadzie oraz obecnie centrum nieustających walk z marginalizacją, gentryfikacją i miejskimi politykami, które nie potrafią podnieść na duchu naszych najbardziej narażonych obywateli. Początkowo poeta słowa mówionego, który zdobył sławę jako nastolatek dzięki swojej umiejętności jasno widzieć wady swojego otoczenia mieszkaniowego, w ostatnich latach Mustafa użyczał swoich zdolności literackich do singli Camili Cabello, Jonas Brothers i innego syna kanadyjskiej emigracji, The Weeknd. Jego piosenki dla tych gwiazd popu były odpowiednio lekkie, szeroko ekrany melancholijne i emocjonalnie zarysowane, ale nie mogły przygotować nikogo na muzykę Mustafy: debiut Mustafy, When Smoke Rises, to surowy album nowoczesnego akustycznego folku, emocjonalnie otwarty, smutny album, który próbuje znaleźć trochę nadziei we wszystkich stratach, trochę szczęścia mimo ucisku, który dotyka dzielnicę taką jak Regent Park, jakieś znaczenie za całym żalem.

When Smoke Rises otwiera „Stay Alive”, debiutancki solowy singiel Mustafy, utwór, który rozpoczyna się, gdy jeden z jego przyjaciół opowiada o traceniu zmysłów i uczuciu, że musi nosić broń; Mustafa śpiewa tytułową frazę jako błaganie, nadzieję, afirmację. Przy oszczędnych bębnach i brzdąkających gitarach „The Hearse” opowiada o przyjacielu, który przechodzi od noszenia tych samych ubrań do noszenia całuna pogrzebowego, a „Air Forces” ukazuje Mustafę proszącego kogoś, aby został w środku i nie ryzykował walki o „zaszlonie” ich butów. Te piosenki cichej desperacji mogłyby w mniej wprawnych rękach wydawać się nieustannie ponure; Mustafa przekazuje egzystencjalne troski swojego sąsiedztwa i przyjaciół w sposób, który jednocześnie ich honoruje i nie gloryfikuje ani nie demonizuje nikogo. On po prostu martwi się o to, aby jego przyjaciele i rodzina mogli wrócić do domu z wojen terytorialnych w Regent Park, nie chce, aby jego przyjaciele skończyli jak ci zgubieni na ulicach jego dzielnicy — jak raper Smoke Dawg, który został zabity w biały dzień w 2018 roku — i jest świadomy strukturalnych realiów projektów mieszkaniowych, które utrzymują jego przyjaciół i rodziny w tak niepewnym stylu życia.

Surowy „Capo” jest centrum albumu: przedstawia opowieść o ludziach utraconych i oszałamiającą gościnną zwrotkę Samphy, innego artysty, którego muzyka koncentruje się na żalu, ucisku i próbowaniu zobaczenia wyjścia z obu tych rzeczy. „Trzymałem to wszystko w sobie, ale nie mogę już dłużej” – śpiewa Mustafa w pierwszej zwrotce, uchwycając to, co można uznać za tezę When Smoke Rises.

To album, który wywiera wpływ; niemożliwe jest zakończenie jego ośmiu utworów i 24 minut bez zastanowienia się nad żalem w swoim własnym życiu i sposobem, w jaki odbija się on echem przez rodzinę i przyjaciół. Mustafa chciał stworzyć album, który mówiłby o jego wyjątkowym doświadczeniu, i co najwyżej, When Smoke Rises mógłby pochodzić tylko od niego.