Historia dziecka na okładce 'Ready To Die'

Do tej pory, ta okładka nie była prezentowana w oficjalnej edycji winylowej Ready To Die od momentu wydania albumu w 1994 roku. Od tamtej pory – zarówno ze względu na wizualną moc okładki, jak i ogólny wpływ albumu – stała się jedną z najbardziej rozpoznawalnych okładek albumów wszech czasów.

Projekt nawiązuje do najbardziej skondensowanej wersji cyklu życia, zapewniając gwarantowane ramy. Jednak w momencie, gdy Notorious B.I.G. nagrywał introspektywne hity na Ready To Die, musiał stawić czoła tej wersji. Z jednej strony stawał w obliczu możliwości, rzeczywistości i nieuchronności śmierci, dokumentując to w albumie, a z drugiej miał w domu małą dziewczynkę, którą musiał karmić. Kiedy wyjmiesz płytę z jej okładki i ją odtworzysz, pierwszą rzeczą, z którą się zmagasz, jest autobiograficzna oś czasu ograniczona do 3 minut i 24 sekund, naturalnie zaczynając od narodzin.

Ready To Die nie była pierwszą okładką, która wykorzystywała mocne dziecięce obrazy, i z pewnością nie była ostatnią. Wydana 6 miesięcy po Illmatic Nasa, który ma na okładce zdjęcie siebie jako dziecka, okładka Biggie'ego wywołała nawet kontrowersję, oskarżającą, że jest kopią Nasa. Ghostface i Nas zjeżdżali Biggie'ego w "Shark Niggas (Biters)" i "Last Real Nigga Alive:" "Bad Boy kopiuje okładkę albumu Nasa." I czy to przez bezpośrednie odniesienie, wpływ czy przypadek, lista monumentalnych albumów z małymi dziećmi na okładkach po 1994 roku jest ogromna; wszyscy, od Drake'a po Nirvanę, Lil Wayne'a i Cranberries.

Pomimo całej kontrowersji, uznania i sławy, Ready To Die była jedną z najczęściej dyskutowanych okładek albumów. Ale przez 17 lat tajemnica pozostała: Kto jest dzieckiem na okładce? Słuchacze przedstawiali prawie każdą możliwą odpowiedź na to pytanie. Może najbardziej logiczną – zwłaszcza biorąc pod uwagę oskarżenia o kradzież Nasa – było to, że zdjęcie przedstawiało samego Christophera Wallace'a. Inni myśleli, że to córka Biggie'ego T’yanna, urodzona rok przed wydaniem albumu, lub jedno z dzieci Diddy'ego. Niektórzy myśleli, że to po prostu jakieś losowe dziecko kogoś bliskiego albumowi – od dziecka fryzjera po znajomego znajomego. Wytwórnia nawet nie mogła potwierdzić tożsamości dziecka, nie mogąc znaleźć dokumentów sprzed tak wielu lat.

W końcu, w 2011 roku, New York Daily News potwierdził, że był on fotografowany tradycyjnie przez agencję modelek w wywiadzie z dzieckiem na okładce – wtedy 18-letnim uczniem liceum i mieszkańcem Bronxu, Keithroy Yearwood. Jego mama – która miała mnóstwo dziecięcych zdjęć, aby potwierdzić, że Yearwood to w rzeczywistości dziecko na okładce – nawet powiedziała publikacji, że słynna cecha związana z jego fryzurą utrudniała mu zdobycie innych zleceń modelingowych. Mimo że był twarzą na 4 milionach kopii, Yearwood zarobił tylko 150 dolarów za dwie godziny pracy. Ale z drugiej strony, dziecko na okładce prawdopodobnie mogłoby równie dobrze domyślić się, że to ma być jeden z najbardziej ikonicznych albumów wszech czasów.