Helado Negro wydaje 'Far In'

Jeśli struktura wcześniejszych sześciu albumów studyjnych Helado Negro i czterech EP w dużej mierze przedstawiała się jako leniwe, ambientowe szkice — wdychające i wydychające w odpowiednim czasie przez przecinające się chmury folku i elektroniki, angielskiego i hiszpańskiego, myśli i narracji — to jego szósty album przypomina bardziej w pełni rozwinięty rysunek, ale równie złożony. Gdzie ekwadorsko-amerykański artysta (urodzony jako Roberto Carlos Lange) odnosi się do swojej wcześniejszej twórczości jako zawierającej „domyślne groove’y”, groove’y są o wiele bardziej zauważalne na Far In, będącym kontynuacją jego przełomowego albumu z 2019 roku This Is How You Smile oraz jego debiutu na 4AD. Być może, dodana struktura oraz zwiększona obecność jego perkusji i basu na jego najnowszym albumie są wynikiem nowo odkrytej twórczej pewności siebie.

„Czuję się najwygodniej, jak kiedykolwiek znałem, wyrażając się poprzez muzykę,” wyjaśnił w New York Times. „Dźwięk i muzyka zawsze były dla mnie tym: Zawsze były tym wspaniałym miejscem, w które można wejść. To najlepszy sposób, w jaki znalazłem się w tej idei — bycia obecnym w środku.”

W jego nowo odnalezionej pewności siebie i groove, Lange nigdy nie traci miękkich, amorficznych krawędzi i poczucia tajemnicy, które definiują jego wcześniejsze albumy. Weź utwór otwierający „Wake Up Tomorrow”, beztroski kawałek, który koncentruje napięcie między nadprzyrodzonym, duszowym brzmieniem Kacy Hill a bardziej ugruntowanym tonem Lange'a. Melodie poruszają się wokół prostego, napędzanego werblem wzoru perkusyjnego, aż do ostatniej minuty utworu, kiedy perkusja cichnie, a utwór rozprasza się w okrężną masę syntezatorowego dronu i marimbas.

Jako artysta multi-dyscyplinarny, Lange nie ma tradycyjnego muzycznego tła ani wykształcenia, i nie czyta ani nie pisze muzyki w tradycyjnym sensie. Zamiast tego podchodzi do swojej muzyki z podejścia uformowanego przez swoją historię z akademią i sztuką wizualną.

„Sposób, w jaki mówię o dźwięku i muzyce, to myślenie o rzeczach jako kształtach, kolorach i teksturach, i o rzeczach, które są jasne, miękkie i delikatne. To, tak samo jak muzyka, jest trochę jak język,” powiedział w niedawnym wywiadzie dla NPR. „Myślę, że to wszystko to samo. Utwory to sztuka dźwięku, słowa to tylko dźwięk. Nie sądzę, żeby istniała jakakolwiek separacja, szczerze mówiąc.”

Można poczuć to podejście na całym albumie, od sposobu, w jaki jego samogłoski w wokalach tworzą kształty, aby uzupełnić akompaniament, po bardziej oczywiste przykłady, takie jak utwór „Purple Tones” lub „Brown Fluorescence”, interludium składające się z nagrań terenowych głosów, przyciętych i przetworzonych w niesamowity blask, który brzmi dokładnie jak kolor, który tytuł wyobraża. („To był taki śmieszny blask, coś, co nie było jak światło fluorescencyjne, ale prawie jakby był brązowy kamień, który był fluorescencyjny i po prostu znalazłeś go w naturze,” wyjaśnił Apple Music.)

Przed i podczas tworzenia Far In, Lange był daleko od swojego długoletniego domu w Brooklynie, mieszkając w Marfa w Teksasie, ze swoją partnerką Kristi Sword i współpracując z nią przy multimedialnym projekcie artystycznym o nazwie „Kite Symphony.” To całkiem naturalne, że ich miłość pojawia się na albumie. Wesoły, funkowy „Gemini and Leo” dostarcza wgląd w to, jak spędzają ze sobą czas, rozkoszując się na kosmicznej parkiecie. Jednakże, główny temat albumu był podyktowany czasem spędzonym w rozległej przestrzeni i naturalnym krajobrazie Marfa. Tutaj wszedł w głąb siebie, konfrontując osobiste i społeczne, nieustannie rosnące niepokoje związane ze zmianami klimatycznymi, degradacją naszego świata naturalnego oraz zmiany i ból, które przyniosą ludzkości. „Dziwne piekło siedząc tutaj / Oddychając / Wiedząc, że jest za późno,” śpiewa na delikatnym akustycznym utworze „Wind Conversation.” Później w utworze kończy na jaśniejszej nucie, “Blissed out kiss, we’ll be alright / And all the while / Old dust forms our shape through time.”