10 najlepszych albumów pop punk z lat 00, które musisz mieć na winylu

Say Anything - ...Is a Real Boy

Trudno uwierzyć, że ...Is a Real Boy była wyłącznie solowym projektem, ale to prawda. Wokalista Max Bemis w pełni zaaranżował instrumentalne tło i melodyjne progresje wokalne. To nie przypadek, że dosłownie rzucił studia, aby to nagrać. Pomimo wydania albumu w 2004 roku, jego dwa główne single, "Alive With the Glory of Love" oraz "Wow, I Can Get Sexual Too," nie były emitowane w radiu aż do 2007 roku. Mimo opóźnienia, Say Anything szybko zaznaczyło swoją obecność w gatunku dzięki temu albumowi.

Paramore - Riot!

Paramore była już obecna na scenie w rosterze Fueled By Ramen Pete’a Wentz’a, gdy wydano Riot!. Jednak to klasyczny hit "Misery Business" uczynił zespół nazwiskiem znanym w każdym domu. Wokalistka Hayley Williams wyjaśnia, że tytuł albumu wynika z szerokiego zakresu emocjonalnych wybuchów, które zespół przeżył wspólnie podczas procesu pisania. W związku z tym każdy utwór ma inny ton. "Misery Business" porusza temat zazdrości poprzez archetyp złej dziewczyny z liceum. "Hallelujah" głosi szczęście i pragnienie, by się go złapać. "Crushcrushcrush" opisuje dwie osoby pragnące dla siebie więcej, ale nic nie robiące w tej sprawie. "That’s What You Get" bada uczucie podejmowania działań z emocjami za szybko lub zbyt często.

Motion City Soundtrack - Commit To This Memory

Wbrew obecnemu klimatowi politycznemu, "Let’s Get Fucked Up and Die" ukazało się w 2005 roku, a nie w 2016. Piosenka porusza uzależnienie od alkoholu frontmana Justina Pierre’a, co Noisey donosiło, że doprowadziło go nawet do uczestnictwa w spotkaniach AA podczas pisania, ale to nie jedyny utwór o zdrowiu psychicznym. Podpisany przez zespół hit, klip do piosenki "Everything Is Alright" przedstawia Pierre’a w trakcie wizyty terapeutycznej — siedząc w poczekalni, leżąc na fotelu w gabinecie terapeuty, rozmawiając o lekach. Tekst piosenki: "Jestem zmęczony rzeczami, które robię, gdy jestem zdenerwowany / Jak czyszczenie piekarnika czy sprawdzanie opon / Czy liczenie liczby płytek w suficie..." opisuje objawy obsesyjno-kompulsywne.

Jimmy Eat World - Bleed American

W porównaniu do poprzednich wydawnictw, czwarty album zespołu wyraża znacznie więcej tekstów grunge i punk. Ich definitywny hit "The Middle" jest odkupujący i inspirujący: "Nie skreślaj się jeszcze / Tylko w twojej głowie czujesz się wykluczony lub zlekceważony." To dlatego, że zespół został wyrzucony z Capitol Records i podpisany ponownie z mniejszą wytwórnią. Dodatkowo, post-9/11 klimat kulturowy przyczynił się do zmiany oryginalnej nazwy albumu z Bleed American na auto-tytuł Jimmy Eat World. Dodatkowo, piosenka "Bleed American" została zmieniona na "Salt Sweat Sugar."

The Wonder Years - Suburbia, I’ve Given You All and I’ve Got Nothing

Trzeci pełnometrażowy album zespołu wprowadza wewnętrznego liryka frontmana Dana "Soupy" Campbella. Oparty na "Ameryce" Allena Ginsberga, Soupy wyobraża siebie jako nowoczesną wersję beatnika w "I’ve Give You All" i "And Now I’m Nothing," przechodząc od łagodnej akustyki do intensywnych fragmentów. W porównaniu do "The Upsides", proza dodaje nową emocjonalną warstwę, której wcześniej nie widzieliśmy. Jednak wielu fanów pop punku zna ten album z jego emocjonalnie oczyszczających hitów "Woke Up Older", "Came Out Swinging", "Local Man Ruins Everything" oraz "Don’t Let Me Cave In."

Fall Out Boy - From Under the Cork Tree

Druga płyta Fall Out Boya zawiera utwory napisane wyłącznie przez basistę Pete’a Wentz’a, w tym „Sugar We’re Goin’ Down” i „Dance, Dance.” Nie jest to całkowity przypadek. Dla Wentz’a album był oznaką odkupienia. Podczas nagrywania Under the Cork Tree, Wentz nagle, ale koniecznie, wziął urlop. Popadł w głęboki stan niepokoju i depresji z powodu poważnego rozstania, w końcu dokonując próby samobójczej. Szybko się pozbierał i wrócił, ale możemy usłyszeć jego ból. W „Nobody Puts Baby in a Corner” wokalista Patrick Stump nuci: „Wypij to gin i naftę / I przyjdź splunąć na mosty, żeby nas rozgrzać / Potem zapal zapałkę, żeby mnie zostawić.” W „XO” śpiewak recytuje „Miłość nigdy mnie nie chciała, ale wzięłem to mimo wszystko / Przyłóż ucho do głośnika i wybierz miłość lub współczucie / Ale nigdy obie, miłość nigdy mnie nie chciała.”

Panic! At the Disco - A Fever You Can’t Sweat Out

Kiedy jeszcze używali wykrzyknika, wielu z nas znało Panic! At the Disco z ich internetowych dem, szczególnie na MySpace. Właśnie tak zwrócili uwagę Pete’a Wentz’a, który później podpisał z nimi umowę. Debiut dzieli się na dwie wyraźne części, podzielone procesjonalnym utworem "Intermission". Pierwsza część podkreśla elektro-emo, taneczne melodie synth, jak w "Time to Dance" oraz "Lying Is Most Fun a Girl Can Have Without Taking Her Clothes Off." Druga przedstawia bardziej tradycyjne instrumentarium z organami i akordeonami, jak w "But It’s Better If You Do" oraz chart-topping "I Write Sins, Not Tragedies."

Taking Back Sunday - Tell All Your Friends

Historia Taking Back Sunday zaczyna się dużo wcześniej przed ich debiutanckim wydaniem, ponieważ Jesse Lacey założył zespół w 1999 roku. Po tym, jak gitara John Nolan związał się z dziewczyną Lacey’a, Lacey odszedł, aby założyć Brand New. To doprowadziło do rekrutacji Nolana Adama Lazzara, co zrodziło długotrwałą rywalizację pomiędzy frontmanami. Po kilku miesiącach trasy z Lazzarą, zespół napisał i nagrał pięciosongowy demo w wynajmowanym mieszkaniu. Później w tym roku, Victory Records zaangażowało ich do nagrania Tell All Your Friends.

Fani cieszą się klasykami takimi jak "You’re So Last Summer" oraz "Cute Without the ‘E’ (Cut From the Team)". Zauważalnie, w "There’s No ‘I’ in Team", linie takie jak "Poświęć czas na omówienie tego / Myśl dużo i żyj bez tego / Nie wierz mi, kiedy ci mówię / To coś niewybaczalnego" wbijają szpilę w byłego partnera Nolana. Oczywiście, Lazzara nigdy nie był bezpośrednio zaangażowany w kontrowersje, ale to nie znaczy, że nie był gotów dodać oliwy do ognia.

Brand New - Your Favorite Weapon

Każdy fan Brand New może przyznać, że Your Favorite Weapon jest kluczowe dla zrozumienia muzycznego rozwoju i ewolucji zespołu. Debiutancki album, pełen power chordów, uruchamia energię Brand New jako spontaniczną i energiczną. Inspirowany rywalizacją z Nolanem z TBS, "Seventy Times Seven" omawia zanikającą przyjaźń bez cenzurowania twardych uczuć. Jedyny singiel z wydania, "Jude Law and a Semester Abroad" mówi o byłej dziewczynie, która wciągnęła frontmana w "Jude Law i całą tę angielską sprawę."

Blink-182 - Blink-182

Enema of the State nie trafił na tę listę, ponieważ został wydany w 1999 roku. Jednak album pomógł wytyczyć drogę na nadchodzącą dekadę. Po Enema of the State, ich wydawnictwo z 2003 roku, auto-tytułowane, jeszcze bardziej ugruntowało ich wpływ na pop punk. Utwór "Always" zainspirowany latami 80-tymi używał syntezatorów new-wave z czterema różnymi basami grającymi jednocześnie. Co ciekawe, Blink-182 również zatrudnił eksperymentalną strategię pisania piosenek do swojej pracy auto-tytułowanej. Gitarzysta Tom DeLonge i wokalista/basista Mark Hoppus napisali oddzielne wersy do tej samej piosenki niezależnie, a następnie połączyli je. Dwaj panowie użyli tej techniki w klasycznej piosence smutnego chłopca "I Miss You", pełnej odniesień do klasycznego animowanego filmu Tima Burtona, The Nightmare Before Christmas. Duet napisał również "Feeling This" w dwóch różnych pokojach, ale i tak (oczywiście) skończyli, pisząc piosenkę o seksie.