Kolekcja kuratorowana przez Death Cab For Cutie

    

Beastie Boys: Check Your Head

Kiedy ten album został wydany, był idealnym skrzyżowaniem tak wielu subkultur i moich zainteresowań, że poczułem, że został stworzony specjalnie dla mnie. Hip-Hop, punk, filmy klasy B, skateboarding, sztuka uliczna, pop kultura... lista jest długa. To album, który przenosi w czasie, a za każdym razem, gdy go odtwarzam, natychmiast przenoszę się z powrotem do tych dni w liceum. 

    

Waylon Jennings: Honky Tonk Heroes 

Kiedy dorastałem, Waylon był jednym z pierwszych artystów muzycznych, których pamiętam, jak mój ojciec mi puszczał. Jego muzyka stała się rodzajem więzi między nami i częścią ścieżki dźwiękowej naszej rodziny. Od kiedy pamiętam, muzyka Waylona była w naszym domu, a ja często wracam do niej w dorosłym życiu, by odświeżyć stare wspomnienia i emocje. 

    

Modest Mouse: The Lonesome Crowded West

Zespół, który będę bez końca podziwiać za ich kreatywność i muzykalność, oraz album, który ma tak silną estetykę. Nie mogę mówić o muzyce Północno-Zachodniego Pacyfiku bez wspomnienia o Modest Mouse, a ten album jest solidnym dowodem na ich niezbędność i znaczenie dla muzycznego krajobrazu miejsca, w którym mieszkam.

    

Built to Spill: When the Wind Forgets Your Name

Jestem fanem Built to Spill na zawsze. Gra na gitarze i głos Douga Martsch’a są fundamentem ścieżki dźwiękowej życia w Północno-Zachodnim Pacyfiku. Pytanie nie brzmi, kiedy słucham Built to Spill, pytanie brzmi, kiedy ich nie słucham?

    

Public Enemy: Fear of a Black Planet

Pamiętam, jak byłem dzieckiem na przedmieściach, kiedy ten album wyszedł, a gdy mój przyjaciel mi go puścił, siedzieliśmy zszokowani, wchłaniając ogrom tego, co słyszeliśmy. Rytmy i produkcja brzmiały jak chaos i energia wielkich miast, które tylko widzieliśmy w telewizji. Teksty mówiły prawdy, których nie uczyli nas w szkole, a gwałtowność emocji płynących od Chucka D i Flavor Flav otworzyła nasze oczy na większe systemy i niesprawiedliwość, których nie mogliśmy dostrzec. Nawet dziś ten album nadal mnie edukuje i przypomina mi o sile Public Enemy. 

    

J Dilla: The Diary 

Nie mogę wystarczająco pochwalić muzycznego geniuszu J Dilli, a po przeczytaniu biografii [Dana] Charnasa Dilla Time, zyskałem całkowicie nową wdzięczność za głębię i zasięg jego muzyki i sztuki. Dla mnie ten album jest niezbędnym elementem zrozumienia pełnego obrazu muzycznego umysłu J Dilli i jego niezatartego wkładu w nowoczesną muzykę. 

    

Missy Elliott: Under Construction

Nowoczesne arcydzieło. Po prostu utwór za utworem, pełne inspirujących rytmów i dowcipnych tekstów Missy Elliott, radosnej dostawy i zaraźliwej pewności siebie. Odtwarzam ten album, żeby się poderwać, podziwiać produkcję i uśmiechać się na myśl, jak wiele frajdy ma Missy Elliott. 

    

Georgia Anne Muldrow: Seeds

Georgia Anne Muldrow to jedna z tych artystek, które nieustannie mnie inspirują. Zawsze ewoluuje i uznaje, gdzie muzyka była, jednocześnie pokazując, dokąd może zmierzać. Kiedy utknę w martwym punkcie, odtwarzam ten album — i wiele jej innych — aby otworzyć moje uszy i umysł na to, co jest możliwe.