Wells Fargo i prymat intuicji

Nazwa „Wells Fargo” niestety przywołuje na myśl nudnych, łysiejących facetów w średnim wieku, których starannie wyprasowane koszule ledwo mieszczą ich brzuszki, ale zimbabwejska zespół, który stworzył utwory na Watch Out! nie mógł być bardziej odmienny od tego sztywnego wizerunku. Ten Wells Fargo był psychodeliczny bez brania twardych narkotyków, rewolucyjny bez bycia agresywnym i funky, stawiając czoła rasizmowi, brutalności policji i informatorom. Jeśli jednak pozbawisz tego wszystkiego, ich apel jest prosty: sprawiają, że tańczysz. Sprawiają, że czujesz.

Czujesz tę muzykę, zanim wysłuchasz tekstów czy to, jak instrumenty łączą się i rozdzielają, co dokładnie tak chcę doświadczać muzyki. Chcę najpierw ją wchłonąć. Kochamy muzykę za to, jakie emocje nam daje, jak łączy nas, niezależnie od języka, którym mówimy, koloru naszej skóry, jak bogaci lub zubożeni jesteśmy. Ma moc, by chwycić cię za rękę i pociągnąć na parkiet – dosłownie, aby nas zjednoczyć.

Nawet jeśli odwrócisz ten proces, możesz tylko tyle zrozumieć muzykę przed tym, jak twoje serce zamknie twój umysł i każe ci po prostu czuć. Pewnie, możemy rozmawiać o tym, jak elektryczna solówka w „Watch Out” wydaje się nieco szalona, jak utwór się rozwija i burzy jak chmury nadchodzą przed burzą. Wielka burza nadchodzi. Trzymaj się. Bo jeśli nie, możesz po prostu zostać porwany przez te emocje.

Podkręć to.

Otwierający riff „The Crowd” drażni coś smutnego w moim sercu, mimo że progresja jest dość słoneczna. Pamiętam, że kiedyś czytałem o najsmutniejszej nucie lub zmianie klucza, jak wprowadzenie E lub B dur do utworu rzeczywiście dosięgnie struny serca prawie wszędzie. Sposób, w jaki głosy Wells Fargo łączą się i rozbrzmiewają, brzmi tak szczerze. A przy czwartym odsłuchu słyszę teksty po tej fajnej małej solówce: „Wszyscy chcą cię kochać, wszyscy chcą cię dotknąć / Nie chcę cię dzielić, nie chcę cię stracić.” Oczywiście ten utwór przechodzi przez mnie.

Kroczy, gdy światło refraktuje się z dyskowej kuli i łamie na podłodze, „Bump Bump Babe” jest mi tak znajome, próbka użyta w utworze rapowym, najprawdopodobniej. Wells Fargo po prostu nieprzerwanie czyni to funky. A wszystko jest takie ciepłe — analogowy dźwięk po prostu przenosi cię do nich.

Och tak, to sposób, aby ją odzyskać. Chrzan na sentymentalną piosenkę miłosną. Zagraj jej muzykę, do której może tańczyć. To droga do jej serca. „Wciąż cię kocham! Możesz mnie wyginać, potrząsać, jak tylko chcesz.” Gdyby tylko więcej ludzi poszło na parkiet i rozwiązało sprawy tam. Tylko zgrany zespół może być w taki sposób luźny.

Co różni Watch Out! to to, że wiesz, że pod muzyką kryje się coś więcej, przesłanie, jakiś rodzaj wezwania do działania, błaganie tutaj, mały przerywnik w głosie tam. Samo to, że są tam ma znaczenie. W tym jest bunt po prostu w istnieniu.

Czasami czuję, że można oddać swój ból muzyce. Ile razy płakałeś do jakiejś piosenki, tylko po to, by poczuć się znacznie lepiej, gdy się skończyła? Dajemy jej nasz ból, a ona zawsze go akceptuje. Może dlatego utwory zdają się przelewać sercem złamania.

„Jutro o tej porze, będę zniknięty.”

W Wells Fargo jest coś nieustępliwego. Pchnięcie do przodu, odmowa rezygnacji lub cofania się. Kontynuuj, kontynuuj.