Pastor T.L. Barrett: *Do Not Pass Me By Vol. I*

Jeśli znasz T.L. Barrett, znasz go jako pastora, którego fragmenty wykorzystano w "Father Stretch My Hands" Kanye, ale pastor z Chicago był płodnym artystą nagraniowym, nagrywającym dla wytwórni gospel Stax oraz wielu innych chicagowskich labeli. Ten album, na którym występuje jego chór i kazania, jest kontynuacją naszego ostatniego ekskluzywnego wydania T.L. Barrett, Ship Without a Sail, i stanowi absolutny must have dla fanów historii soulu i gospel.

World Psychedelic Classics 3: Love’s a Real Thing - The Funky Fuzzy Sounds of West Africa

Wytwórnia Luaka Bop Davida Byrnea to praktycznie czołówka w zbieraniu dźwięków światowych w kompilacjach, które sprawiają, że mają sens razem, a ich seria World Psychedelic Classics to tego najlepszy przykład. Ta edycja zbiera piosenki miłosne z muzycznej sceny Afryki Zachodniej, tworząc kompilację, która jest imponująca pod względem zakresu i również wydaje się opowiadać spójną historię. Jeśli chcesz spędzić ten zamknięty zimowy czas jakbyś podróżował po świecie, ten album jest dobrym miejscem, by zaczynać.

Otis Brown: South Side Chicago

Otis Brown był płodnym członkiem sceny soulowej w Chicago, nagrywającym i pracującym dla wielu wytwórni w muzycznych dzielnicach miasta. Grał z takimi legendami, jak Muddy Waters, ale zawsze pozostawał na peryferiach, nigdy nie przebił się w pełni, bez względu na to, jakie chwytliwe pomysły czy ile wytwórni otworzył. Numero Group wydobyło pewną jasność z muzycznych działań Otisa, zbierając je w tym albumie, który oddaje jego różnorodne klimaty i talenty. Jeśli kochasz soulową muzykę z lat 60. i 70., musisz mieć ten album na winylu.

Dadawah: Peace and Love - Wadadasow

Nagrany za jednym podejściem, w jedną noc, głęboko odlotowy reggae Dadawah sprawił, że jego znakomity album Peace and Love - Wadadasow stał się poszukiwanym wydaniem, zwłaszcza że to jeden z nielicznych albumów reggae, który wydaje się być stworzony do brania grzybów i do duchowego przebudzenia. Nigdy wcześniej nie był wydany w USA, aż do kolorowej edycji VMP; aż do teraz był dostępny tylko w oryginalnej formie i w reedycjach za granicą. Jeśli lubisz reggae i chcesz czegoś, do czego można się wdrożyć, to jest jedyny album, jakiego potrzebujesz.

Mutiny: A Night Out With The Boys

Jerome "Bigfoot" Brailey to amerykański perkusista, który zaczął występować na początku lat 70. z wieloma grupami R&B, takimi jak The Unifics, The Chambers Brothers i The Five Stairsteps, gdzie rozwijał swój wyjątkowy styl i precyzję gry na perkusji.

Później, w 1975 roku, dołączył do kolektywu P-Funk George'a Clintona i wystąpił na wielu najpopularniejszych nagraniach Parliament & Funkadelic (niektóre z nich także współtworzył). Brailey grał na kultowych albumach, takich jak Mothership Connection i One Nation Under A Groove.

Ale imperium funku George'a Clintona nie obyło się bez sporów, a projekt Mutiny Jerome’a Braileya był bezpośrednim wynikiem takiego sporu (a także jednym z bardziej znanych odgałęzień osi P-Funk). Mutiny wykonywało styl, który nie był daleko od klasycznego stylu P-Funk, z dużym naciskiem na podwójną grę gitarową. Ale to, co czyni ich unikalnymi w porównaniu do ich rówieśników, to fakt, że czasami ich nagrania emitują ciemniejsze, bardziej złowrogie uczucie.

Grupa wydała kilka albumów w kilku dużych wytwórniach, zanim wydała album, który stał się przedmiotem kolekcjonerskim i niemal straconym w czasie: A Night Out With The Boys, funky, mroczny album, który sprzedaje się za setki dolarów w oryginalnej formie. Na szczęście dla Ciebie, ta kolorowa wersja jest dużo tańsza. Możesz go zdobyć tutaj.

Toto i Brian Eno: Dune Soundtrack

Brzmi jak coś, co napisano na notatniku podczas szalonej nocy w Hollywood w 1981 roku: Adaptacja filmowa Dune w reżyserii Davida Lyncha, który kilkakrotnie przyznał, że nie miał wielkiego przywiązania do książki i czuł się swobodnie, aby zmieniać fabułę tak bardzo, jak tylko chciał. Następnie zatrudnił Toto i Briana Eno, aby stworzyć ścieżkę dźwiękową do filmu, który okazał się klapą, ale zyskał status kultowego klasyka. Dune jest niewykonalne do sfilmowania, ale przynajmniej ktoś spróbował! A ścieżka dźwiękowa rządzi; to jak robienie przyprawy na grzbiecie kosmicznego robaka na Dune, wiesz, o co mi chodzi? Tak czy inaczej, ten album jest wydawany ponownie, ponieważ nadchodzi inna Dune film w 2021 roku i ten z pewnością nie będzie miał Briana Eno na ścieżce dźwiękowej. Możesz kupić go tutaj.