Eric Church przedstawia swoje 'Serce i Duszę'

Podczas gdy dzikie pożary bro-country osiągnęły swoje największe rozmiary, Eric Church pozostał jednym z nielicznych gwiazd kraju, którzy nie ulegli urokowi sponsorowania ciężarówek, piosenek o chęci posiadania chłodziarek Yeti czy rzeczywiście wyglądając jak przebranie z zamrożonego metalowego gwiazdora, który stopniał w nowoczesnego wykonawcę country. W przeciwieństwie do twoich granicy stanów i „Chases”, Church nigdy nie musiał zmieniać kierunku, gdy Chris Stapleton wprowadził Traveller do głównego nurtu country, a wszyscy nagle stali się tacy poważni. Album Churcha z 2014 roku, The Outsiders, był dużym projektem w stylu country rock, odzwierciedlającym Black Oak Arkansas filtrujące przez Travisa Tritt, a album Mr. Misunderstood z 2015 roku zawierał piosenki o byciu outsiderem oraz jak wspaniałe są płyty winylowe. Co oznacza, że nigdy nie musiał zmieniać swojego stylu, gdy Stapleton i Sturgill Simpson posuwali muzykę country poza piosenki takie jak „Cruise”; nigdy nawet nie robił takich piosenek.

Church pozostał w ciągłości country gdzieś pomiędzy Brothers Osborne a Stapletonem, jego albumy są niezawodnie dobre do świetnych — każdy z nich ma cztery do pięciu piosenek pełnych cennych lekcji, które można zastosować w swoim życiu — ale nie zawierają filozoficznych fundamentów, które uczyniły kogoś takiego jak Simpson gwiazdą. To kończy się dwutygodniowym, trzyalbumowym wydaniem Heart i Soul, które wspólnie są uważane za siódmy album Churcha, wraz z mini-albumem tylko dla fanów &. Album Heart & Soul jest najbardziej wszechstronnym albumem Churcha do tej pory, obejmującym wszystkie jego możliwe style — rock, honky tonk, wielkie, szerokie country, lekkie doo-wop, a nawet soul — i ma w sobie niektóre z najsilniejszych tekstów w jego karierze. Dokładnie podzielony na sprawy serca i, cóż, duszy, Church jest buntowniczy, kwestionuje, szuka i jest pełen energii, przemycając te 24 piosenki z przekonaniem.

Pierwsze wydanie, Heart, to głównie album mówiący o sprawach serca, czy to jest miłość do ojca, który jest bezrobotny, miłość do kruchości istnienia, czy jak trzeba mieć miłość w swoim sercu, aby odpowiednio dotrzeć do audytorium country. „Heart of the Night” płynie jakby stukał po E. Street, zanim nastąpi zmiana tempa w środku piosenki, która towarzyszy opowieści o świecie, który zapomniał o ludziach, którzy oddają mu wszystko. „People Break”, jedna z najbardziej cichych i niszczących piosenek w dorobku Churcha, opowiada o nieprzewidywalności złamanego serca, a „Love Shine Down” brzmi jakby została odrzucona z baru mlecznego w 1955 roku. Najważniejszym punktem albumu Heart jest jednak „Stick That In Your Country Song”, zwycięzca Grammy w kategorii Najlepsza Piosenka Country w tym roku, który zajmuje się tym, w jaki sposób piosenki w tym gatunku nie odnoszą się naprawdę do potrzeb czy obaw społeczności, która je wspiera: Kiedy ostatni raz piosenka country mówiła o znikających miejscach pracy w produkcji? - pyta Church, nie do końca retorycznie. Zawsze był głośnym krytykiem „jedźmy się upić i prowadźmy traktory” obojętności ery bro-country, ale tutaj głośno mówi to, co ciche, w znakomity sposób.

Wszystkie 24 piosenki Heart & Soul zostały nagrane i napisane w ciągu jednego cyklu podczas COVID-owych kwarantann, Church zamknięty z rotującą grupą muzyków i autorów tekstów, decydując się nie zatrzymywać, gdy osiągnie 11, 16 czy 20 piosenek. Podzielił je na dziewięć na Heart, sześć na mini-album tylko dla fanów &, oraz dziewięć na Soul, który wychodzi 23 kwietnia. Soul koncentruje się na rzeczach, które tworzą mężczyznę, od odkrycia muzyki, którą stworzy w swoim życiu („Rock & Roll Found Me”), przez to, jak związek może sprawić, że poczujesz się spełniony („Hell of a View”), po serdeczną odupę dla swojej matki („Bad Mother Trucker”), która odtwarza jej błędne pisownię szacunku podczas charakterystycznej piosenki Arethy Franklin. Ale „Where I Wanna Be”, ballada barowa, jest najważniejszym punktem drugiego albumu, gdyż Church może nigdy nie śpiewał piękniej, prawdziwa delikatność w jego głosie, której nie zawsze łatwo pokazuje. Siła tylnej części Soul sama w sobie utwierdza wizję Churcha, by po prostu nagrywać, dopóki nie będzie trzeba przestać, nie dlatego, że „miał album”. Zawsze był wyjątkowym wykonawcą i rzemieślnikiem albumowym, ale tutaj przeszedł na inny poziom i wrócił z swoim najlepszym albumem.