Kendrick Lamar jest swoją własną zbawieniem na 'Mr. Morale & The Big Steppers'

Kendrick Lamar nie jest twoim zbawicielem. Przełamując pokoleniowe przekleństwa w swoim nowym albumie Mr. Morale & The Big Steppers, przysięga być ochroną dla swojej rodziny. Na okładce albumu pierwszego projektu Lamara od pięciu lat, raper stoi na pierwszym planie, nosząc koronę cierniową i trzymając swoje pierwsze dziecko, podczas gdy jego wieloletnia partnerka Whitney Alford tuli ich drugiego malucha na łóżku. Chociaż Lamar wygląda na sprawiedliwego na okładce albumu, nie ukrywa swoich niedoskonałości, z bronią schowaną w pasie. W podobnym duchu, Mr. Morale & The Big Steppers przemyca przez wysokiej klasy umiejętności Lamara, ze silnym, refleksyjnym opowiadaniem i katartycznym ujawnianiem jego wad.

W zeszłym sierpniu Lamar opublikował wiadomość, że jego następny album, po nagrodzonym Pulitzerem albumie z 2017 roku DAMN., będzie jego ostatnim wydaniem w Top Dawg Entertainment. Po odejściu, Lamar dołączył do swojej współzałożonej firmy multimedialnej i wytwórni pgLang, mentorując nagradzanego Grammy artystę i kuzyna Baby Keem, wraz z najnowszym podpisanym artystą Tanna Leone. Również w liście Lamar częściowo przewidział podstawy Mr. Morale & The Big Steppers, który jest jego pierwszym podwójnym albumem, pisząc: “Miłość, strata i żal zakłóciły moją strefę komfortu, ale blaski Boga przemawiają przez moją muzykę i rodzinę. Podczas gdy świat wokół mnie się zmienia, zastanawiam się nad tym, co ma największe znaczenie. Życie, w którym moje słowa w końcu trafią.”

Przechwytując swoje przeznaczenie poprzez wezwanie wyższej siły, Lamar pozostaje ludzko osadzony w narracjach traumy i uzdrowienia, zarówno nawołując czarnych mężczyzn do pogodzenia się z ich “problemami z ojcem” na “Father Time”, jak i mając toksyczną werbalną potyczkę z partnerką (w tym przypadku, aktorką Taylour Paige) na “We Cry Together.” Album otwiera narracja Alford, która namawia Lamara, aby “powiedział im swoją prawdę”, zanim ten rozważy ancestralne i społeczne wymiary żalu. Więzi rodzinne są głębokie na zniekształconym “N95”, gdzie Lamar naśladuje flow Keema, a jego kuzyn doskonale dopełnia wokale. Na trzecim utworze, “Worldwide Steppers”, produkcja porusza się z niepewnym krokiem na loopowanym samplu “Break Through” zespołu Afro-rockowego The Funkees z lat 70., gdzie Lamar rozmyśla, że podczas gdy puszcza “Baby Shark” dla swojej córki, jednocześnie “patrzy na rekiny na zewnątrz / Życie jako ochronny ojciec, zabiłbym za nią.”

W obliczu wydania albumu, niektórzy fani wyrazili swoje zastrzeżenia słysząc, że Kodak Black pojawia się na utworach, zaczynając od “Worldwide Steppers”, gdzie raper z Florydy przedstawia się wraz z duchownym, filozofem i autorem Eckhartem Tolle, jako narratorzy. Może Lamar sugeruje, że Black zasługuje na odkupienie, mimo swojej problematycznej historii pełnej skazań i zarzutów o przemoc domową. Wysokie swobodne jazzowe brzmienie i bolesne wokale wokalisty Samphy towarzyszą refleksjom Kodaka jako niespokojnego młodzieńca na “Rich (Interlude).” Na utworze, twierdzi, że on i jego koledzy z ulicy byli kiedyś “grupą zagubionych dusz w trybie przetrwania / Nie było innej drogi, dopóki nie znaleźliśmy własnej.”

Z przestrzenią dla Kodaka, by powrócić do swojej przeszłości, Lamar idzie w jego ślady, ujawniając swoje przemocowe myśli, twierdząc, że jest “Chrystusem z strzelcem” i zrzucając swoje egocentryczne myślenie na “Rich Spirit.” Pierwsza połowa albumu kończy się grupową sesją terapeutyczną między Lamerem, Summer Walker i Ghostface Killah na “Purple Hearts”, zanim pozostała część Mr. Morale & The Big Steppers spędza na tym, jak Lamar pogodzi się ze swoimi wewnętrznymi konfliktami. Uważając swoją sztukę za subiektywną, Lamar powtarza, że “nie może zadowolić wszystkich” na “Crown”, proponując, aby pozbyć się idolizowanego tytułu, który przypisali mu oddani fani.

Mr. Morale & The Big Steppers jest częściowo chronologiczny, częściowo spowiedziowy, z Tolle’u, który przekazuje na “Savior (Interlude)”, że tożsamość wypływa z formacyjnych lat życia jednostki, gdzie ich wiara w siebie opiera się na “złych rzeczach”, które przeszli. Utwór zawiera soliloquium Keema dotyczące obserwacji traumy rodzinnej i uznawania siebie za “nowego proroka”, ucząc się, jak przezwyciężyć swoje zmęczone dzieciństwo. Podczas zakręconej, wstrząsającej produkcji na “Savior”, Lamar potwierdza, że słuchacze powinni być swoim własnym zbawieniem zamiast szukać prestiżowych wpływów, którzy sami są śmiertelnikami.

Kodak powraca w “Silent Hill”, gdzie stonowana produkcja przesuwa się z efektami dźwiękowymi snajperskimi, podczas gdy Lamar rozważa swoje stresy, podczas gdy Kodak popisuje się byciem obecnym ojcem, w przeciwieństwie do swojego. “Auntie Diaries” pokazuje Lamara w dobrej intencji i potępiającego homofobię, choć potyka się przez błędne określenia, wyzwiska i deadnaming z perspektywy dzieciństwa. W mediach społecznościowych niektórzy krytykowali punkt widzenia Lamara na tożsamość płciową jako myopijny, podczas gdy inni słuchacze chwalili go za podejmowanie tematu tożsamości transpłciowej jako mainstreamowego rapera.

Docierając do korzeni swoich “regresji z poprzednich żywotów” na “Mr. Morale”, “Mother I Sober” to miejsce, gdzie Lamar się łagodzi, z nawiedzającymi wokalami liderki Portishead, Beth Gibbons, gdy raper odważnie otwiera się na temat nadużyć seksualnych w dzieciństwie. Podczas gdy Lamar uwalnia się od pokoleniowych przekleństw i odmawia ich przekazywania swoim dzieciom, otacza go ciepło “Mirror”, honorując swój osobisty rozwój i uwalniając się od mentalnych obciążeń.

Na Mr. Morale & The Big Steppers, Kendrick Lamar zapewnia przestrzeń dla czarnych mężczyzn, aby praktykowali wrażliwość, mimo oczekiwań społecznych, które na nich spoczywają. Patrząc głęboko w siebie, ukazuje swoją świadomość w warstwach, z dynamiką liryczną, która ugruntowała go jako jednego z wielkich.