Ambrose Akinmusire Plays The Blues

Na przestrzeni pięciu, a teraz sześciu, intensywnych, skomplikowanych, oszałamiających, niesamowitych albumów, Ambrose Akinmusire wielokrotnie kwestionował i adaptował normy jazzu, używając go jako lustra dla społeczeństwa, zadając pytania o ogromne problemy naszych czasów, od brutalności policji, przez supremację białej rasy, po strukturalny rasizm i codzienne wyzwania związane z życiem w społeczności afroamerykańskiej. Jego debiut w Blue Note z 2011 roku, The Heart Emerges Glistening, zawierał utwory na cześć Oscara Granta—tak jak Akinmusire, był mieszkańcem Oakland, zamordowanym przez policję w 2009 roku—a jego album z 2014 roku, The Imagined Savior Is Far Easier to Paint, poruszał kult bohaterów i zawierał utwór, w którym wymieniał nazwiska osób zabitych przez policję. Album z 2018 roku, Origami Harvest, zburzył wcześniejsze dzieło na rzecz głównie poprawionych kompozycji z freestyle'owymi raperskimi wersetami na wierzchu.

Szósty album Akinmusire on the tender spot of every calloused moment pojawia się w szczególnie przejmującym czasie, biorąc pod uwagę słuszne niepokoje w całych Stanach Zjednoczonych, w dziesiątkach miast w USA, a nastrój albumu odpowiada temu momentowi: jest zmęczony i ma dosyć. Akinmusire, po rozmowach z innym geniuszem, który uczynił swój jazz politycznym, Archiem Sheppem, wymyślił on the tender spot jako swój album „bluesowy”, gdzie jego gra jest bardziej poważna, uproszczona i surowa. Nie oznacza to, że Akinmusire stracił jakąkolwiek ze swoich mocy; to album, który zatrzyma cię w miejscu i powali z każdym nowym ruchem.

Akinmusire wspiera jego zwykły kwartet w składzie: pianista Sam Harris, basista Harish Raghavan i perkusista Justin Brown, którzy nadają tym utworom dyskretny nastrój. Album składa się z dwóch hołdów dla ważnych postaci w edukacji jazzowej Akinmusire. Pierwszy to “Mr. Roscoe (consider the simultaneous),” utwór oddający honor Roscoe Mitchellowi, założycielowi legendarnej grupy awangardowego jazzu Art Ensemble of Chicago, a także niedawnemu współpracownikowi na żywo z Akinmusire. Akinmusire zobaczył Art Ensemble jako jeden z jego pierwszych koncertów jazzowych po wygraniu konkursu w szkole średniej, co otworzyło mu zupełnie nowy sposób myślenia o muzyce. Utwór tutaj daje przestrzeń jego lirycznym liniom trąbki i manicznych zmian tonów oraz przesuwających się piasków, które oznaczają katalog Art Ensemble. Drugi hołd to “Roy,” utwór na cześć niedawno zmarłego Roya Hargove'a, innego trębacza, który łączył rap i jazz i który miał Akinmusire w swojej grupie na początku kariery tego ostatniego. Tutaj nastrój jest bardziej pogrzebowy, ale podnoszony przez otwartą grę Akinmusire.

Album kulminuje utworem “Hooded procession (read the names aloud),” utwór, w którym Akinmusire gra na Rhodesie, solo, wzruszająca, niszczycielska kulminacja, która w swoich trzech minutach uchwyciła cały zamęt, terror i smutek znajdujące się w centrum albumu. on the tender spot of every calloused moment może być najwspanialszym osiągnięciem Akinmusire, szóstym albumem Akinmusire cicho budującym mistrzowskie dzieło pokazujące, jak jazz może funkcjonować jako muzyka mówiąca coś o życiu w Ameryce XXI wieku.