Nigdy nie słuchaj singli: Dlaczego niektórzy ludzie unikają pre-release'ów dla pełnego doświadczenia albumu

Ostatni fragment, dotyczący tego, jak ludzie oceniają albumy na podstawie singli wydanych przed premierą i bardzo niewiele innego, jest problemem, który sprowadza nas tutaj dzisiaj. Ponieważ ja, drogi czytelniku, unikam singli przedpremierowych jak zarazy. Single z nowego albumu Gorillaz? Nie słyszałem ich. Nie usłyszałem „Nice For What” aż do momentu, gdy usłyszałem go w najstarszy sposób: w radiu (wciąż nie słyszałem „God’s Plan”). Wiele albumów, na które czekam później w tym roku, ma już wydane single, ale nie dodam ich do mojej kolejki na Spotify. W czasach, gdy muzyka jest najłatwiejsza do skonsumowania, jak nigdy dotąd — mogę dodać całą twórczość Michaela Jacksona do mojego telefonu przez półotwarte oko leżąc w łóżku w bieliźnie — odmawiam rozważania jakiejkolwiek piosenki stworzonej specjalnie, aby pasowała do albumu, jeśli nie była odtwarzana na tym albumie. Można nosić tysiące albumów w telefonie; odmawiam słuchania singli wydanych przed premierą albumu, pozbawionych ich specyficznego kontekstu. Chcę zobaczyć całość, zanim zdecyduję, czy podoba mi się The Future and the Past; nie chcę oceniać, czy powinienem słuchać, na podstawie (jakże wspaniałego) „Short Court Style.”

Kiedy rozmawiałem o tej preferencji z moimi współpracownikami z Vinyl Me, Please, nazywano mnie na różne sposoby, ale najbardziej powszechnym określeniem było "szalony". „Kto może czekać na pełny album, kiedy [RANDOM SONG] jest taki dobry,” wszyscy pytają. Ale okazuje się, że nie jestem sam: Tweetowałem, że szukam ludzi, którzy unikają singli przedpremierowych, i otrzymałem dziesiątki wiadomości prywatnych od innych, którzy czuli to samo, co ja.

„Kiedyś usłyszałem, jak Elton John powiedział coś w stylu: „Słuchanie jednej piosenki z albumu jest jak patrzenie na jeden pociąg pędzla Mona Lisy,” Nathan D. Zacharias powiedział mi. „Myślę, że był może interviewowany przez Conana 7 lub 8 lat temu. Usłyszenie tego sprawiło, że pierwszy raz zacząłem słuchać pełnych albumów i ostatecznie zacząłem zbierać winyle. Kontekst jest tak ważny. Też nie oglądam zwiastunów filmowych.”

Nie wiem, czy jeden konkretny wydarzenie skłoniło mnie do mojej postawy antysinglowej, ale dla większości osób, które odpowiedziały, mogły one prześledzić swoją postawę antysinglową do jednego konkretnego wydarzenia.

„Ostatni raz, kiedy pamiętam, że szukałem i byłem podekscytowany premierowym singlem, był wtedy, gdy Kings of Leon wydali 'On Call' przed Because of the Times,” Michael McAndrew powiedział mi. „Ja i moi kumple pracowaliśmy w pizzerii i miałem wychodzić na dostawę, gdy na 101.5 wyemitowano premierę i krzyczałem do pizzerii, aby wszyscy wyszli posłuchać. Niedługo potem zacząłem czuć, że single prowadzące wprowadzają mnie w błąd.”

Dla innych było to zrozumienie, że niektóre albumy są stworzone specjalnie, aby opierać się podziałowi na single.

„Zdałem sobie sprawę, że wiele albumów powinno być słuchanych za jednym razem (Dark Side of The Moon, itp.), a poprzez słuchanie singli przedpremierowych nie doświadczałem piosenek w odpowiednim kontekście albumu, co czasami mogło całkowicie zmienić znaczenie piosenki,” @Bdm105 powiedział mi.

Popatrz, jak ludzie traktowali nowy album Arctic Monkeys, Tranquility Base Hotel & Casino, który ogłoszono tygodnie wcześniej, ale który został wydany bez singli przed premierą albumu 11 maja. Były pogłoski w mediach społecznościowych o tym, że to prawdopodobnie oznacza, że nowy album będzie „trudny”, ale taktyka ta w rzeczywistości zapobiegła wyciąganiu dzikich wniosków o albumie na podstawie jednej próbki. To nie jest trudny album; to po prostu album, który jest całkowicie inny, niż można by przypuszczać, że kontynuacja AM będzie. Arctics nie zostali przytłoczeni przez hype i utrzymali, że ich album powinien być słuchany w całości; nie wydali teledysku aż po paru dniach od wydania albumu. Nie sądzę, aby ktokolwiek twierdził, że ich doświadczenie z Tranquility Base zostało szkody przez to, że nie dostali singla, którego mogliby posłuchać przed premierą albumu. I to samo dotyczy ye-kto-nie-ma-być-nazywany, dominującego w każdy piątek nowym wydaniem albumu.

Nie jestem na tyle szalony, aby sugerować, że wszyscy powinni podążać za moim przykładem i przestać słuchać singli przedpremierowych. Nie próbuję wam psuć radości. Ale sugeruję, abyście naprawdę rozważyli, jak mogłoby wyglądać wasze życie, gdybyście czekali na usłyszenie nowego singla od zespołu, który kochacie, w kontekście albumu, do którego należy.