Synestezja: Wyspa #1 & #2

Synesthesia to stan poznawczy, w którym jedna ścieżka sensoryczna lub poznawcza prowadzi do automatycznych, mimowolnych doświadczeń w drugiej ścieżce sensorycznej lub poznawczej (zupełnie jak z Wikipedii), takich jak dźwięki i kolory. To nasza kolumna, w której tworzymy playlisty do komiksów.

Na wstępie chciałbym podziękować innemu współautorowi tego bloga, Dave'owi Pembertonowi, za pchnięcie mnie do wreszcie sprawdzania Island (i za pomysł na stworzenie playlisty do niego). Nowy magazyn komiksów z Image, starannie kuratorowany przez twórców Brandona Grahama i Emmę Rios, jest bastionem kreatywności. Każdy numer kosztuje 8 dolarów, co może wydawać się drogie jak na miesięczne wydawnictwo, ale warto za te 100+ stron wypełnionych nowymi pomysłami i odważnymi historiami.

Teraz, będę całkowicie szczery, siedziałem nad tą playlistą przez jakiś czas, bo nie byłem pewien, co o niej myślę. Każda historia jest raczej inna pod względem tonu i zawarłem tuz różne grupy muzyki, które, jak sądzę, dobrze komponują się z historiami i sztuką w pierwszych dwóch numerach Island. Byłem też zaskoczony, jak dobrze, wg moich uszu, wytrzymała zwykłe słuchanie. Więc, podczas gdy zamierzałem, by to było coś w rodzaju przewodnika do słuchania przy ponownym czytaniu Island #1 & #2, mam nadzieję, że cieszyć się z tego, jak będziecie chcieli.

https://open.spotify.com/user/dpads24/playlist/3EuvHG0ASqkl7fXtuZpG88

ID (Część 1) - Emma Rios: 

"Your Body Feels" - Four Tet: ID to historia o kwestionowaniu własnej tożsamości i połączeniu między naszymi ciałami, mózgiem, który nimi steruje, a odczuciami, które przekraczają fizyczność. Ta piosenka wydaje się niekomfortowo w swojej własnej skórze i eksploruje przestrzeń wokół trzęsącej się konstrukcji, którą Four Tet kładzie na początku utworu. Większość rozdziału rozgrywa się w kawiarni przyszłości, i lubię sobie wyobrażać, że przyszli bariści graliby Four Tet cały czas.

"MEN TODAY" - HEALTH: Gdyby Spotify pozwoliło mi zrobić to jak prawdziwą kasetę miksową, i mógłbym kontrolować dokładną prędkość czytania (w stylu komiksu ruchomego), kazałbym tej piosence rozbić się tuż, gdy zaczyna się chaos. DEATH MAGIC brzmi jak przyszłość, ale jego elementy są złożone z rozbitych reliktów teraźniejszości. Świat, który Emma Rios przedstawia w ID, jest z pewnością przyszłością, ale problemy są niepokojąco podobne do naszych, dzisiaj.

Railbirds - Kelly Sue DeConnick:

Remember Me as a Time of Day - Explosions in the Sky: Nie spodziewałem się znaleźć eseju, gdy po raz pierwszy czytałem Island #1, ale cieszę się, że go znalazłem, ponieważ „Railbirds” to poruszający osobisty esej, jaki tylko może być. Opowiada, jak pisarka Kelly Sue DeConnick wspomina czasy spędzone z dawnym przyjacielem i jak te czasy kształtowały życie, które wiodła wokół nich. Pomyślałem, że to będzie miła, spokojna piosenka do czytania, i zachęcam do powtórzenia, jeśli nie skończysz przed upływem czasu. Nie śpiesz się.

Ghost Town- Brandon Graham:

Whale - Alex G: Ta piosenka brzmi jak coś, co grałoby w rodzaju snu, gdzie nie wiesz, czy to koszmar, czy nie. Taki, gdzie tuż przed obudzeniem się dowiadujesz. Również zwiastuje posiłek, który później jedzą postacie spoza świata snu w historii.

A Sentence of Sorts in Kongsvinger - of Montreal: Miałem tę piosenkę jako mój alarm przez krótki czas, i było świetnie budzić się, kiedy nie chciałem nacisnąć przycisku drzemki. Inaczej jasny, duszny i cukierkowy orgazm instrumentalów, który otwiera ten utwór, może być zbyt gorący do ogarnięcia na ospały poranek. Technokolorowy niepokój, który przebiega przez ten utwór, odzwierciedla groteskowe wizualizacje Brandona Grahama i zmagania jego protagonistów z codziennymi problemami mimo dzikiego świata, w którym żyje.

Dagger Proof Mummy (Parts 1&2):

Kick, Push - Lupe Fiasco: Dagger Proof Mummy częściowo dotyczy znalezienia czegoś, co kochasz i próby znalezienia kogoś, kto pokocha to tak samo mocno, aby to dzielić. Chodzi również o skateboarding, koty-bandytę z sztyletami i nieśmiertelną mumię. To jest naprawdę świetne. Ta piosenka to świetna opowieść o wszystkim, poza kotami-bandyta i nieśmiertelnymi mumiami. Nadal jest świetna.

Stop, People, The Diff'rence - J Dilla:   Piosenka Lupe powinna się skończyć przed zakończeniem pierwszej części DPM, więc pozwól Dilli przeprowadzić cię przez koniec i początek drugiej części (pamiętaj, aby ślinić się nad wspaniałym wprowadzeniem Willa Kirkby'ego do Island #2). Trzy utwory z Donuts powinny wystarczyć, aby dotrzeć do...

House of Flying Daggers - Raekwon: ...BITWA NA SZTYLETY!!!!!! Naprawdę nie mogło się to inaczej skończyć, prawda? Ale poważnie, wszystko jest wykonane z wielkim sercem. „Więc, eee... Chcesz jeździć na deskorolce?” „Oczywiście, że tak.” Kick, push, coast indeed (Wiem, że to ta druga piosenka, ale jednak wolałem tę kolejność :p).

Habitat - Simon Roy

Halo Theme - Martin O'Donell & The Bungie Orchestra: Nie mogłem się oprzeć. Kiedy pokazano pełną stronę z kosmiczną sceną z habitatem, nie mogłem wyrzucić z głowy toczących się bębnów, rozprzestrzeniającej się sekcji smyczkowej i ikonicznej melodii chóru. W całej powadze, świat Habitat wydaje się tak samo w pełni ukształtowany i śmiało różny, jak świat Halo, gdy po raz pierwszy się ukazał. Pomiń ciszę atmosferyczną na początku

Teahouse - Juno Reactor: Trochę muzyki do pościgu, aby towarzyszyć białoknukowej ucieczce Hanka pod koniec tego segmentu. To jest z ścieżki dźwiękowej Matrix Reloaded, i tak, nie wstydzę się tego. Dziękuję za pytanie.

ID Part 2 - Emma Rios

Don't Wanna Be Your Girl - Wet: Kocham Wet. Kocham ich muzykę tak bardzo. Ta piosenka jest o momencie, gdy kwestionowanie w związku przekłada się na jego odrzucenie. Ale sprawia, że myślę o tym, jak Noa mogła przejść przez podobny proces, kwestionując i następnie odrzucając swoją płeć. Nastrojowy, zmysłowy ton również pasuje do tonu

LIFE - HEALTH: „Nie wiem, czego chcę.” To takie proste, ale niesamowite, jak wielu ludzi całkowicie ignoruje tę możliwość, podczas gdy gonią za czymś, czy to nowy, czy utrzymany obraz, materiały, status, miłość, a w niektórych przypadkach, śmierć. „Życie jest dziwne. Umieramy i nie wiemy dlaczego.” Dlatego ważne jest, aby kwestionować wszystko, aby upewnić się, że znajdziemy jakąś formę szczęścia przed tym, jak ostatecznie umrzemy. Mam nadzieję, że Noa jest szczęśliwa, ale kto wie.

Stitching an (ID) Together: Miguel A. Woodward, MD

My Body is a Cage - Arcade Fire: To było proste, bo dobry doktor, który napisał ten niezwykle interesujący artykuł, zacytował go na środku strony dużą czcionką. To może być również moja ulubiona piosenka Arcade Fire, więc nie sposób było wybrać coś innego i instrumentalnego, co może być łatwiejsze do czytania. ID było naprawdę świetne samo w sobie, ale uwielbiałem je jeszcze bardziej, gdy czytałem o rodzaju porad, które Emma otrzymała od prawdziwego neurologa, kiedy planowała tę niesamowitą i refleksyjną małą historię.

Zdecydowanie kupcie numer Island, kiedy go zobaczycie, lub zróbcie sobie przysługę i zacznijcie od początku (cyfrowo i eBay są waszymi przyjaciółmi tutaj), aby upewnić się, że nie przegapicie ani jednego kadru dziwnych cudów (ledwo) zawartych w magazynie Island.