Spacerując w krainie czarów z Little Simz

Simbi wspomina moment natychmiastowej iskry inspiracji, przysłoniętej przenikającym niepokojem przed spotkaniem z Albarnem i ekipą. Martwiła się, jak wypadnie na zaprezentowanym biciu, niemal poddając się zwątpieniu w siebie, zmuszona do wyjścia ze strefy komfortu, gdy największa okazja w jej życiu wisiała na włosku. Stworzyli „Garage Palace”: skoczny, żywiołowy utwór bonusowy, który wkrótce ukaże się. Simbi spędziła ostatnie kilka miesięcy jako specjalny gość na amerykańskiej części trasy Humanz: spędza maksymalnie trzy minuty na scenie, olśniewając publiczność skomplikowanymi rozwiązań multisilabowymi, po czym znika ponownie, nie dając możliwości przetworzenia jej wielkości. Po przerwie w Londynie, aby ponownie połączyć się z rodziną i uporządkować myśli, dołączy do Gorillaz jako bezpośrednie wsparcie na europejskiej trasie Humanz, która potrwa do końca 2017 roku.

„Tak łatwo jest się wciągnąć,” mówi Simbi. „Bycie online przez cały dzień, martwienie się, co inni o tobie myślą, próba bycia na każdym wydarzeniu, wiesz? Jestem teraz w miejscu w moim życiu, gdzie nie martwię się o te rzeczy wcale i po prostu skupiam się na tym, co dla mnie ważne i istotne. Teraz kończy się rok, myślę dużo o poruszaniu się w nowym kierunku w życiu, nawet niezwiązanym z muzyką. I to dobrze, skupiam się na byciu obecnym w tym.”

To nowo odkryte skupienie pochodzi z tej samej energii, którą Simbi kieruje, aby utrzymać swoją wściekłą kultową publiczność: rozumie moc bycia widocznym. Po każdej podróży wraca do Londynu i ponownie łączy się z energią bycia Simbi jako osobą, a nie Simz jako artystką. Ogląda swoje programy, spaceruje po swojej dzielnicy i korzysta z transportu publicznego jak każdy inny. Głośno mówiła o uczuciu niedocenienia w swoim własnym mieście w porównaniu do innych miejsc, ale czuje, że ten dystans się rozpuszcza; teraz ludzie zatrzymują ją po zdjęcia, a ona poświęca czas na nawiązanie kontaktu. „Zawsze chcę, aby ludzie czuli, że jestem dostępna, że jestem tam z nimi,” mówi Simbi. „Jak dużo podróżuję, gdy wracam, nie znikam. Po prostu naprawdę jestem wśród ludzi i rozmawiam; to coś, co zawsze chcę robić.”

Zbliżając się do roku od wydania, Stillness in Wonderland pozostaje kluczowym dziełem w dorobku Little Simz: jest refleksyjne, gdy powinno być, groźne, gdy trzeba, i zwarta w odpowiednich miejscach. Z gościnnym udziałem takich artystów, jak SiR, Syd i Chronixx, podróż przez wonderland pozwala Simz bez wahania rościć sobie prawo do swojego przeznaczenia, jednocześnie stale kontrolując siebie, aby pozostała sobą. Przez cały czas, postać o imieniu Cheshire sprawdza Simz w interludiach, przypominając jej, aby „podążała za białym królikiem”: metafora, która pozostaje jej bliska. „Podążaj za swoją intuicją, słuchaj swojego wnętrza,” mówi Simbi. „Uważaj na to, co czujesz jest twoim powołaniem... nie ignoruj znaków.” Album zaczyna się od przywoływania przodków przez Simz i oskarżania naszych idei sprawiedliwości w „LMPD” i kończy melancholijnym „No More Wonderland,” gdzie Simz deklaruje swoje odejście od uroku tej strefy, ponieważ jej ludzie jej potrzebują. Nie jest jasne, czy wonderland jej służy, czy zbyt głęboko ją uśpi, ale suma jego części przedstawia Simz badającą problemy zaufania, nieudane romanse, cykle depresji i wady przemysłu.

Ostatni punkt stawia wiele wyzwań przed niezależnymi artystami, takimi jak Little Simz; podczas gdy standardy ciągle się zmieniają w erze streamingu, tradycyjny model walczy o przetrwanie i trudno odróżnić prawdziwe od szumu. Simz pozostaje niezależna ze swoją marką AGE 101; choć nie jest przeciwna graniu w głównej lidze, kompromis jej wolności nie wchodzi teraz w grę.

„Jeśli kiedykolwiek nadejdzie czas, kiedy to będzie miało sens, jestem gotowa na rozmowę, nie jestem przeciwnikiem problemu,” mówi Simbi. „Cieszy mnie prowadzenie swojego biznesu tak, jak chcę i… po prostu kocham być swoim własnym szefem, nie sądzę, żeby ktoś mógł mieć do mnie o to pretensje, wiesz? Nawet moje spojrzenie na życie, mam na tyle szczęścia, że mogę obudzić się rano, a jeśli coś nie gra, naciskam drzemkę i zaczynam od nowa. Nie każdy ma możliwość życia w taki sposób, więc nie biorę tego za pewnik. Żyję swoim życiem w ten sposób.”

Mimo że obecny zeitgeist mobilizuje się na rzecz progresywnej różnorodności w różnych dziedzinach sztuki - pozostawiając niezastąpione i celowane tożsamości sceptyczne wobec granicy między autentycznością, fetyszem a kwotą - świat rapu jeszcze nie dogonił, po obu stronach oceanu. „Emcee kobieta” wciąż budzi zdziwione spojrzenia w klubie muzycznym chłopców, podczas gdy czarne kobiety nieustannie przewyższają swoich kolegów. Tymczasem, te same czarne kobiety nie mogą istnieć więcej niż jedna na raz bez insynuacji publicznej o konflikcie, podczas gdy milion mężczyzn nadal rządzi światem. Po niezliczonych pominiętych nagrodach i wykluczeniu z dialogu, czy oczywiste czynniki - czarność Simbi, kobiecość i wszystko, co poza tym - nadal zmuszają świat do ukrywania jej korony? Wie o tym doskonale i się nie poddaje; jak mówi, „potężna czarna kobieta to straszna rzecz.” Szczerze mówiąc, jest gotowa, aby świat „się z tym pogodził.”

„Wszystkie te bariery, wszystkie te tytuły - to kobieta raper - musimy odpuścić, bo w ten sposób kładziemy ludzi w szufladach z powodu własnych niepewności,” mówi Simbi. „To tak niesprawiedliwe, i czuję, że jestem tutaj, aby walczyć z tym i rzucać wyzwanie; aby dać następnej młodej dziewczynie znać, że nie musi być kobietą cokolwiek. Nie musi być kobietą raperką, nie musi być kobietą czymkolwiek: może po prostu być sobą i może być świetna w tym, co robi. I nadal być elegancka, nadal być piękna, nadal być tym wszystkim. To, że jesteś biegła w biznesie i trzymasz wszystko w garści, nie oznacza, że jesteś suką! To, że jesteś słodka, delikatna i miękka, nie oznacza, że jesteś głupia i nie wiesz niczego! Możesz być wieloma rzeczami jednocześnie i nadal być sobą i to jest okay!”

Gdy Simbi przygotowuje się do następnej podróży, ma te same rozmowy, ale dorosła; traktuje cierpliwość jako cnotę, rozkładając kawałki swojego starego ja z dumą, nawet w bólu i niezadowoleniu. Kiedy mówi o Wonderlandzie wciskającym się między rzeczywistość a sen, wciąż przechodzi w tę strefę i poza nią, gdy jest na krawędzi kolejnej przygody, przygotowując się na szybkie lekcje, jakie świat znajdzie sposób na powtarzanie, aż nauczy się na dobre. Mówi o swoich przeszłych życiach jak wytrawny podróżnik, dojrzałość znacznie wykraczająca poza jej lata, gdy opowiada swoje historie dla coraz większej publiczności: niedawno zdobyła miejsce w cypherze na tegorocznych BET Hip-Hop Awards, a znając impulsywną naturę swojej kreatywności, nie ma sposobu przewidzieć, kiedy wyda kolejny zbiór rozdziałów tak, jakby królowa trzymała sąd nad swoim ludem. Chociaż zrobiła swoje imię, będąc niemożliwym do zignorowania, jest pewna, że nigdy nie poświęci jakości, aby sprostać nadmiarowi dzisiejszych czasów.

Im większa staje się Little Simz, tym mniej Simbi przejmuje się dręczącymi komentarzami i trwającymi przeciwnikami jej ruchu. Trzymając się swojego konceptu „prawdziwego modelu” - istoty ludzkiej bardziej zainteresowanej byciem omylną niż formowaniem siebie w idealną postać, do której inni mogą aspirować - Simbi wie, że publiczność czeka, by postawić ją na stosie, jak radzą sobie z ludźmi, którzy popełniają błędy na oczach wszystkich. Jest tutaj, aby się uczyć, rosnąć, być, niezależnie od tego, jak świat nazwie i odważy się powstrzymać jej geniusz. Z całym tym, ostatnie staje się niemożliwe.

„Dzieje się tak wiele na świecie, rzeczy, które są poza mną i tobą, na które powinniśmy się skupiać,” mówi Simbi. „Jeśli twoja uwaga jest na mnie i masz coś negatywnego do powiedzenia o mnie, to wiele mówi mi o tobie jako osobie w ogóle. I nie muszę tu być dla tego, a ty żyj swoim życiem, ja żyję swoim. Po prostu chcę skupić się na rzeczach, które dla mnie są najważniejsze i na rzeczy, które są dla mnie ważne. Jestem głęboko i pasjonującą osobą; rozumiem, że w skali tego, jak wielki jest ten świat, jestem na najmniejszym poziomie, i są rzeczy, które są poza mną i zasługują na więcej uwagi. Szczerze mówiąc, po prostu chcę przyczynić się w jakikolwiek sposób, aby pomóc, cokolwiek jest potrzebne.”