Kontynuuj swoją edukację funkową z tymi albumami

Jak wszystkie gatunki, funk był pochodną okoliczności. Nie w przypadkowym sensie tego słowa, ale w sensie, że sztuka kształtuje się i dostosowuje do kontekstu chwili. Dla Jamesa Browna funk oznaczał rozwód z soulowym brzmieniem - i zespołem - który go stworzył. Dla George'a Clintona był to nowy start po przegranym sporze sądowym i odkryciu LSD. A dla Sly Stone'a był to odzwierciedlenie czasów i jego duszy: radosny i optymistyczny w latach 60., cyniczny i melancholijny, gdy dekada się zmieniała.

Od połowy lat 60. ci protoplaści funku wzięli soul, jazz i R&B i odarli je ze wszystkich podstawowych komponentów. Zmieniając tempo, metrum i instrumentację, przekształcili zatęchłe struktury piosenek w cykliczne groove napędzane przez bas, gitarę rytmiczną, perkusję, instrumenty dęte, a później syntetyzatory. Czasami komiczne, kąśliwe i jednocześnie nadprzyrodzone, funk to muzyka w jej najprymitywniejszym i najbardziej ekscytującym potencjale.

Chociaż jego popularność spadła w połowie i na końcu lat 70., funk nigdy naprawdę nie umarł. Rick James i Prince przywrócili go do życia w latach 80. za pomocą syntezatorów i stylu. A w latach 90. można go było usłyszeć wszędzie, od hip-hopu opartego na samplach Dr. Dre po linie basowe Red Hot Chili Peppers. Do dziś groove, który funk zapoczątkował, nadal napędza hity dla takich artystów jak Maroon 5 i Bruno Mars, a także całego albumu Childish Gambino.

Albumy poniżej przedstawiają każdy inny smak funku. Niektóre sprawią, że będziesz tańczyć, inne skłonią cię do myślenia, ale wszystkie przynajmniej raz sprawią, że będziesz się uśmiechać. To są albumy, które musisz wysłuchać jak tylko doświadczysz Betty Davis. Uważaj to za swoją kontynuację edukacji funkowej.