Album tygodnia: 'Time is Golden' od Big Smoke

Każdego tygodnia opowiadamy o albumie, z którym warto spędzić czas. Albumem tego tygodnia jest Time is Golden, debiutancki--i jedyny--LP australijskiego zespołu rockowego Big Smoke.

Kiedy zaczynasz w szkole pisania muzycznego (lol), mówią ci, że powinieneś oddzielić sztukę od artysty; żaden kontekst nie powinien się pojawić w recenzjach, które piszesz. Muzyka powinna być oddzielona od wszystkiego i rozważana na własnych zasadach, twierdzą niektórzy pisarze i komentatorzy, mimo że to szaleństwo i odmowa uznania, że ludzie nie są robotami. Wszystko jest kontekstem, kiedy jesteś człowiekiem na ziemi.

A więc, mówiąc, Album Tygodnia w tym tygodniu to Time is Golden zespołu Big Smoke, i nie ma praktycznie żadnej możliwości, aby było to coś innego. Przez ostatnie miesiące fascynowałem się tym albumem i tym zespołem, od czerwca, kiedy po raz pierwszy dostałem niem스터owaną wersję albumu w przygotowaniach do dużej historii o zespole, częściowo, żeby promować nasze ekskluzywne wydanie (zostało jedynie około 30 egzemplarzy, zdobądź je) a częściowo dlatego, że historia zespołu była zbyt tragiczna, zbyt potężna, zbyt piękna, że poczuliśmy, że musimy ją opowiedzieć. Jeśli nie znasz tej historii, przejdź pod ten link. Ale w przypadku, gdy chcesz CliffsNotes: Adrian Slattery, główny wokalista Big Smoke był Zeligiem melbourne'skiej sceny muzycznej, który grał w kilku ukochanych zespołach, które nigdy nie zdobyły wielkiej popularności. Założył Big Smoke, a na początku 2015 roku podpisali kontrakt i wydawało się, że są gotowi do przełomu. Następnie zdiagnozowano u niego terminalnego raka przełyku, a jego zespół musiał nagrać Time is Golden w trakcie jego leczenia i według oczywiście przyspieszonego harmonogramu. Skończyli album, poprosili znanego producenta o mastering, a następnie Adrian zmarł, zanim mógł zobaczyć projekt docierający do końca. Producent--Shawn Everett, który ma nagrody Grammy dla Alabama Shakes--oraz reszta zespołu--którzy porzucili pracę, aby pomóc Adrianowi ukończyć album, gdy jeszcze żył--sfinalizowali go w sierpniu, a album jest tutaj, teraz. To historia mężczyzny, który zostawia swoje artystyczne dziedzictwo tak, jak chciał, mimo najdłuższych przeciwności.

Więc, nie mogę usunąć tego kontekstu z albumu. Ale nie myślę, że powinieneś chcieć, nawet gdybyś mógł. “Lay Thy Hand,” delikatna ballada na drugiej połowie Time is Golden jest supers piękna i poruszająca, ale wiedząc, że Adrian napisał to jako jedną z ostatnich piosenek na albumie, sprawia, że takie linie jak, “Lay thy hand upon my own, let it trace all the memory” są jeszcze bardziej druzgocące. Przekaz “Best of You”--z jego tekstami o wykorzystywaniu najlepszego z krótkiego czasu, który masz, krążąc wokół słońca--jest wzmocniony, gdy jego autor naprawdę zrobił to w rzeczywistości. To nie była tylko platyna piosenki dla Adriana; on żył tymi słowami. Z tego powodu jeszcze nie udało mi się przejść przez cały album bez lekki łez.

Mógłbym napisać mini esej na temat mocy i wspaniałości “Wrong,” dla mnie najlepszej piosenki rockowej z wielkiej R wydanej w tym roku. To jak Bruce Springsteen grający w Big Star w filmie Richarda Linklatera. Brzmi jak okładka Time is Golden, a także brzmi jak odrzucony utwór z Beyond Thunderdome ścieżki dźwiękowej. Mówię z doświadczenia, że nie ma lepszej piosenki do grillowania hamburgerów na zewnątrz w 2016 roku.

Mógłbym również napisać kolejny mini esej o tym, jak solo gitarowe osiąga swój szczyt jak tsunami w 4. minucie “When You Dance,” i jak ta piosenka przypomina procesję żałobną, jak zaplanowana i zaprogramowana przez Slasha w teledysku “November Rain”. I jak to solo saksofonowe na końcu sprawia, że za każdym razem, gdy je słyszę, wpatruję się w dal, zastanawiając się nad wszystkimi tajemnicami życia. Mógłbym również napisać krótką nowelę o tym, jak to jest słuchać “Honey I,” kiedy jedziesz po 94 między Madison a Minneapolis i masz kaca po weekendzie spędzonym z starymi przyjaciółmi, i jak może cię obudzić z większą energią niż jakikolwiek dostępny napój energetyczny.

Ale nie będę. Bo teraz ten album jest w świecie i czas, abyś dodał swój kontekst do niego. Nie mogę powiedzieć, czy to będzie jeden z twoich ulubionych LP w tym roku. Wszystko, co wiem, to że żaden inny album w tym roku nie sprawił, że czułem się bardziej żywy niż ten.