10 najlepszych albumów MTV Unplugged, które warto mieć na winylu

Nirvana: MTV Unplugged In New York

Pierwsze wydanie Nirvany po szokującej śmierci Kurta Cobaina, MTV Unplugged In New York uchwyca inny aspekt pionierów grunge’u z Seattle, który sugeruje trudny stan umysłu Cobaina. Ignorując szablon poprzednich występów, Nirvana porzuciła hity (tylko „Come As You Are” jest jedynym granym singlem radiowym) na rzecz głębszych utworów z albumów i kolekcji interesujących coverów. Do zespołu dołączyli gitarzysta Pat Smear i wiolonczelistka Lori Goldston, a występ został wyjątkowo zarejestrowany w zaledwie jednym podejściu. Oryginały Nirvany „All Apologies”, „Dumb” i „Something In The Way” pasują do ponurego akustycznego klimatu, ale to covery naprawdę przekazują poczucie intymności, które dotąd nie było kojarzone z zespołem. Cris i Curt Kirkwood z Meat Puppets dołączyli do Nirvany, aby wykonać swoje utwory „Plateau”, „Oh, Me” i „Lake Of Fire”, podczas gdy interpretacja zespołu utworu Davida Bowiego „The Man Who Sold The World” stała się bardziej znana niż oryginał. Ale to cover „Where Did You Sleep Last Night?” Lead Belly’ego sprawia, że ta płyta jest warta posiadania. Intensywne i ostatecznie łamiące serce pożegnanie od Cobaina, ostatnia piosenka wieczoru kończy się jego dusznym krzykiem, przynosząc występ Nirvany do upiornego zakończenia i pozostawiając słuchaczy w niepewności, co mogło się wydarzyć.

Paul McCartney: Unplugged – The Official Bootleg

Jedno z pierwszych nagrań MTV Unplugged, uznawany występ Paula McCartneya zastał byłego Beatlesa w żartobliwym nastroju, gdy zagłębiał się w swój bogaty katalog obejmujący ponad cztery dekady. Otwierając rockabilly „Be-Bop-A-Lula” Gene’a Vincenta i jego Blue Caps, „stripped-back” wersja klasyków Beatlesów („We Can Work It Out”, „Blackbird”), wczesnych solowych utworów („Every Night”, „That Would Be Something”) oraz zestaw coverów (Bill Withers „Ain’t No Sunshine”, Bill Monroe „Blue Moon Of Kentucky”) to ożywcze słuchowisko. Jedno z nielicznych nagrań z w pełni akustycznymi instrumentami, McCartney dostarczył radosny album, potwierdzający jego status jako jednego z największych autorów piosenek w historii muzyki.

Lauryn Hill: MTV Unplugged No 2.0

Spośród wszystkich unplugged wydanych na winylu, Lauryn Hill pozostaje jedną z najbardziej kontrowersyjnych wśród fanów muzyki. Podobnie jak Nirvana, Hill odwróciła sytuację na MTV i swoich fanach z zestawem utworów inspirowanych soulem i folkiem, zastępując hip-hopowy dźwięk jej debiutu (The Miseducation Of Lauryn Hill), którego wszyscy się spodziewali. Uzbrojona w gitarę akustyczną i swoje wspaniałe wokale, Hill jest w rozmownym nastroju, przeplatając opowieści o swoich osobistych i artystycznych trudnościach z folkowymi utworami poruszającymi szereg poważnych tematów, od strzelanin przez policję („I Find It Hard To Say (Rebel)”) po religię („Mr. Intentional”). Hill pokazuje przebłyski swojej hip-hopowej przeszłości w „The Mystery Of Iniquity”, ale przede wszystkim pozostaje szczęśliwa, oddając się własnym dążeniom, na co nikt obecny w czasie nagrania zdaje się nie zwracać uwagi.

Przeczytaj Lauryn Hill Gets Out: Unplugged 2.0 At 15.

Alice In Chains: MTV Unplugged

Emocjonalny występ Alice In Chains unplugged jest wysoko ceniony z dwóch powodów: po pierwsze, był to pierwszy raz od dwóch i pół roku, kiedy zespół zagrał razem na żywo, po drugie, niestety, był to jeden z ostatnich występów na żywo zespołu z zmagającym się z problemami frontmanem Layne'em Staleyem przed jego śmiercią w 2002 roku. Zmagając się z uzależnieniem (co przez cały czas towarzyszyło mu aż do śmierci), Staley trzymał się razem podczas pełnych emocji wersji „Down In A Hole”, „Would?”, „Heaven Beside You” i nowego utworu „The Killer Is Me”, jego wyrazisty głos przewyższał delikatną instrumentację jego towarzyszy. Ciekawostka: Metallica była wśród publiczności, a jako hołd, intro do „Enter Sandman” zabrzmiało przed „Sludge Factory”.

Eagles: Hell Freezes Over

Jedenaście lat po tym, jak Glenn Frey i Don Felder z Eagles niemal pobili się na scenie, kończąc karierę zespołu, kultowi rockmani połączyli się ponownie dla Unplugged MTV. Album zawierał cztery nowe nagrania studyjne (w tym „Get Over It” i numer jeden „Love Will Keep Us Alive”) obok ich największych hitów („Take It Easy”, „Tequila Sunrise”, „Life In The Fast Lane”) zagranych przed rozgrzaną publicznością. Flamenco-tingowana wersja „Hotel California” to prawdziwy smakołyk i pomogła sprzedaż płyty przekroczyć 9 milionów kopii. Sukces skłonił Eagles do okresowej reaktywacji, rozpoczynając szereg tras światowych i wydając swój pierwszy album od 28 lat, Long Road Out Of Eden z 2007 roku.

Rod Stewart: Unplugged… and Seated

Obecnie Rod Stewart jest najlepiej znany ze swoich interpretacji klasycznych utworów, które można znaleźć na jego serii albumów American Songbook, ale w 1993 roku Stewart przeżywał ogromny sukces komercyjny po ożywieniu swojej kariery albumem Vagabond Heart z 1991 roku. Wraz z kolegą z zespołu Faces, Ronnie Wood, Stewart z zadowoleniem przyjął scenę unplugged, serwując radosne interpretacje „Tonight’s The Night”, „Maggie May” i „Every Picture Tells A Story”. Jego cover „Have I Told You Lately” Van Morrisona dotarł na 5 miejsce w USA i Wielkiej Brytanii, podczas gdy jego szeroko chwalona wersja „Handbags & Gladrags” pozostaje jednym z definujących utworów jego kariery.

Kiss: Kiss Unplugged

Nagranie unplugged zespołu Kiss zaskoczyło fanów, gdy Paul Stanley i Gene Simmons na scenie zostali dołączeni przez byłych członków założycieli, Petera Crissa i Ace’a Frehleya; był to pierwszy raz, gdy czwórka zagrała razem od 1979 roku. To, co następnie nastąpiło, to energetyczny i radosny wieczór z unplugged rockowymi klasykami w wykonaniu kwartetu bez makijażu. Wydawali się prawdziwie cieszyć tym, że są razem na scenie, grając hity „Do You Love Me”, „Beth”, „Sure Know Something” oraz cover „2,000 Man” The Rolling Stones. Żywiołowe wersje „Rock And Roll All Nite” zakończyły album. Zreformowane Kiss miało nagrać Psycho Circus i wielokrotnie wyruszać w światową trasę, zanim znów wszystko się popsuło, a Criss i Frehley odeszli.

Alanis Morissette: MTV Unplugged

Zamieniając alternatywny rock brzmienia swoich dwóch poprzednich albumów z szczytów list przebojów na domowy klimat studiów MTV w Nowym Jorku, Alanis Morissette dostarczyła jeden z bardziej stonowanych występów MTV Unplugged. Album zawiera 12 utworów z jej przełomowego albumu Jagged Little Pill („You Learn”, „Head Over Feet”) oraz następnego Supposed Former Infatuation Junkie („I Was Hoping”, „That I Would Be Good”), obok pięknego coveru „King Of Pain” zespołu The Police oraz wcześniej niepublikowanych utworów „No Pressure Over Cappuccino” i „Princess Familiar.” Największym momentem jest zwolniona wersja „You Oughta Know”, w której wokale Morissette wznoszą się ponad balladę podtrzymywaną fortepianem.

Jay-Z: Unplugged

Jay-Z był prawdopodobnie w swojej twórczej szczytowej formie, gdy zrekrutował The Roots na swoje wystąpienie unplugged w 2001 roku. Na fali sukcesu The Blueprint, Jay skupił się na hitach, prezentując „stripped back” wersje „Girls, Girls, Girls”, „Big Pimpin’”, „Izzo (H.O.V.A.)” oraz hipnotyzujące „Hard Knock Life (Ghetto Anthem)”. Tak jak w większości koncertów hip-hopowych, także i tutaj znalazło się kilka gościnnych występów; Pharrell Williams zagrał w „I Just Wanna Love U (Give It 2 Me)” i Mary J. Blige dołączyła do „Can’t Knock The Hustle/Family Affair” mash-upu. Choć często pomijany, występ Jay’a w MTV Unplugged jest jednym z najciekawszych w serii, ponieważ raper udaje się odtworzyć swoje utwory bez utraty ich wigoru.

Eric Clapton: Unplugged

Sprzedając ponad 26 milionów kopii i zdobywając trzy Nagrody Grammy, album Unplugged Erica Claptona jest jednym z najbardziej komercyjnych i krytycznie udanych w serii. Instrumentalny „Signe”, hit lat 70. „Layla” i soulful „Lonely Stranger” dobrze brzmią w akustycznym studiu, a covery bluesowych ulubieńców „Before You Accuse Me” i „Nobody Knows You When You’re Down And Out” korzystają z opanowania Claptona. „Tears In Heaven”, utwór, który Clapton napisał, opisując ból po stracie swojego 4-letniego syna, jest sentymentalnym sercem nagrania i jednym z największych osiągnięć Claptona jako autora piosenek.